Godsdienst en zedelikheid - pagina 4

GODSDIENST EN ZEDELIKHEID. Het onderwerp, dat ik in deze eerste les van onze zesde pedagogiese week te behandelen heb, is in zich niet een opvoedkundig vraagstuk. Maar meerdere redenen maken een bespreking ervan hier nuttig, zo niet nodig. Het thema van onze vorige bijeenkomst was de godsdienstige vorming, nu wordt de zedelike opvoeding besproken. Is die onderscheiding wel juist? Er is minstens aanleiding om die onderscheiding nader toe te lichten, want is God dienen niet de eerste en hoogste zedelike plicht en is de vervulling van iedere zedelike plicht geen religieuse eis? Ons vraagstuk moge in zichzelf al niet een „pedagogiese" kwestie zijn, het is voor de pedagogiek toch een der meest fundamentele. Want de pedagogiese axiologie wijst als eerste en allesbeheersend doel aan: de religieus-ethiese vorming van de jonge mens. Deze vorming staat aan de spits in onze waardenschaal, daarop dient alles georiënteerd te zijn, of omgekeerd, want bij handelen is doel uitgangspunt en beginsel, zij is de grondslag van alle pedagogies werken. Het is dus nodig, dat die grondslag stevig gefundeerd zij. Een derde reden voor de bespreking van ons vraagstuk is, dat door niet weinig pedagogen een leekenmoraal of autonome moraal of zoals het verder hete, wordt gepredikt; al verloren zij in de laatste decennia terrein onder de wetenschappelike woordvoerders der pedagogiek, in de praktijk dreigen donkere wolken, om alleen op het steeds voortvretend atheïsties communisme te wijzen. Daarmede

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen