In eigen rechte lijn - pagina 11

IN EIGEN RECHTE LIJN

legging vatbaar. Zeker, de Belijdenis en K. O. zijn geen wetboek, waar evenmin een sphinx, waar ieder het zijne van maakt. Ik houd staande niet alleen, dat zulk afzetten er niet in uitgedrukt ligt, laat staan met uitgsproken woorden, maar ook dat de Belijdenis en de K. O. zulk een daad van afzetting beslist verbieden. De foederatie heeft om het in de woorden van Wezel en van Voetius (E. E. F. p. 48) te zeggen: geen beroovende macht. Van censuur op deze wijze wordt in de K. O. niet gesproken. En in 1618 had men toch de zaak wel eens bij de hand gehad. Maar zoo iets reglementeert men niet ? Juist, omdat het niet bestaat. En wat zou er dan met recalcitrante classes moeten gebeuren ? Ook afzetten ? Nu komen we tot een ander artikel der K. O. W e gaan nu de andere zijde bezien. Ons kerkverband is niet Independentistisch. Een tweede fundamenteel artikel, even (take notice !) fundamenteel, waarop ik wijzen wil is art. 36 der K. O. „Hetzelfde zeggen heeft een classe over den kerkeraad hetwelk de particuliere synode heeft over de classe en de generale synode over de particuliere." Er is dus zeggenschap der meerdere vergaderingen. Ongetwijfeld ! Maar, gij weet het, dit is een andersoortige autoriteit dan die van den kerkeraad. Van den kerkeraad, die afzetten kan met de ingeroepen hulp van een genabuurde. W a n t de lijn wordt niet doorgetrokken. Er wordt niet gezegd „ en hetzelfde zeggenschap dat een kerkeraad heeft over de gemeente." Er is principieel onderscheid tusschen het kerkeraads-gezag en het gezag van de meerdere vergadering. Men houde dit toch in het oog. Daar ligt de knoop. De Geloofsbelijdenis, de basis voor de kerkenorde, kent maar één bestuur in de kerk (bestuur genomen in den gewonen, gangbaren zin), n.1. de kerkeraad. (art. 30). Geen hoogere besturen. Geen senatus ecclesiasticus, of

10 IN EIGEN RECHTE LIJN

opperkerkeraad. Maar bij predikanten dan ? Die kan de meerdere vergadering toch afzetten ? Gewis. Voor zoover het kerkverband betreft. Daarvoor hebben de kerken zelve wederom in de kerkenordening provisie gemaakt. Omdat de uitoefening van hun ambt een wijder sfeer heeft. Daarover bestaat onder ons geen verschil. Alleen houde men in het oog, dat de afzetting ook van predikanten wel zoover het kerkverband betreft door dat kerkverband kan gedaan worden, maar dat dit dan toch ook nog altijd door den eigen kerkeraad overgenomen en toegestemd moet worden. Anders blijft de predikant toch predikant van die plaatselijke gemeente. Die dan natuurlijk wegens haar hardnekkigheid buiten het kerkverband komt te staan. Maar desniettegenstaande blijft de persoon toch predikant, in die afgescheiden of afgesneden gemeente, (buiten het verband staande). W e zouden den Doop door hem bediend erkennen. Zoolang hij predikant is in een gemeente. Vreemd wederom, dat de vaders die dit afzetten precies stipuleerden, dan niet stipuleerden, het afzetten van een geheelen kerkeraad, zoo dat kon ! Maar wat zeggenschap is er dan ? Dat zegt de K. O. zelf. Daarin omschrijven de kerken nauwkeurig en heel precies wat zeggenschap zij aan de meerdere vergaderingen toekennen. W a a r omschrijven ze dat ? In art. 31. Hoe luidt het ? Aldus : „Hetgeen door de meeste stemmen (op een meerdere vergadering) goedgevonden is, dat zal voor vast en bondig gehouden worden tenzij dat het bewezen worde te strijden tegen Gods Woord of tegen de artikelen dezer kerkenorde zoolang als dezelve door geen generale synode veranderd zijn." Hier beschrijven de kerken welk gezag zij aan de meerdere vergaderingen toekennen. Aan de besluiten kennen zij een bindend gezag toe. De meerdere vergaderingen kunnen dus besluiten maken, besluiten die bindend zijn voor de kerken die ze maken. Geen adviezen, maar bindende besluiten waaraan men zich te houden heeft. Al zou men het er niet mee eens zijn. Men belooft er zich toch aan te houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen