De Buchman-beweging - pagina 15

ook de pijn wil dragen, die het kost om voor eigen zonden uit te komen". „Indien wij menschen tot Christus willen brengen, moeten wij beginnen bij wat zij kennen, n.l hun zonden, en de brug bouwen, naar wat zij niet kennen, n.l Jezus Christus". (t.a.p. 209). „Dit gebeurt door onze ervaringen met hen te deelen, niet door, al is het nog zoo welwillend vriendelijk, uit de hoogte te „preeken" " (W. en D. 1. 31). 4. De overgave. „Als de mensch zijn zonden beleden heeft, is het niet genoeg ze voor God en een mensch te belijden, hij moet ze ook werkelijk voor het kruis van Christus nederleggen en voortaan uit het geloof leven, dat Hij ze vergeven en vergeten heeft. Dat kan hij echter pas dan, wanneer hij, behalve zijn zonden, ook zijn deugden, dus zijn gansche Ik met alles, wat hij is en heeft, voor het kruis neerlegt. Deze volledige overgave aan God is een daad van den wil; het is de bewuste zelfovergave van al het eigen willen en de volledige onderwerping en invoeging der eigen persoonlijkheid aan den raad en den wil Gods. Deze overgave is meer dan een bekeering, meer dan een eens gebeurde bekeering en wedergeboorte, ofschoon zij eens bewust in het luide gebed voltrokken werd. Zij is een dagelijks en telkens te herhalen of in elk geval nieuw te aanvaarden leven uit God in het groote en het kleine. Niets kan voortaan meer zonder God geschieden. Zoo komt het tot een absolute afhankelijkheid des menschen van God, welke volgens Schleiermacher het wezen der religie is, en waarvan Christus gesproken heeft, als Hij zeide : „Zonder Mij kunt gij niets doen", (t.a.p. 210). 5. De noodzakelijkheid om het ontvangene door te geven. Hiervan schrijft Baron v. W. o.a. het volgende : „De levende gemeenschap met Jezus Christus kan niet blijvend zijn, tenzij daaraan op een wijze manier voortdurend uiting wordt gegeven. „Het is onmogelijk een hoog peil van aanstekelijk Christendom te bewaren, wanneer wij niet bewust trachten dit aan anderen door te geven". (W. en D. blz. 15). „Een ervaring van Christus, die niet in al zijn diepte gedeeld wordt, verdort of groeit scheef en het resultaat ziet men in de vele wel heel vrome, maar niet aantrekkelijke Christenen, die hun meening of leefwijze aan anderen trachten op te dringen. Voor zulke menschen is Godsdienst dikwijls meer een liefhebberij dan de kracht, die hun leven draagt". „Doorgeven beteekent niet lid-zijn van vele Besturen of het 13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen