Beproeft de geesten - pagina 23

wel den geest der onderscheiding, zoodat men zich wapenen kan, doch meer dan één zielszorger is weieens leelijk met zulke elementen te pas gekomen. En nu is het mijn zeer ernstig bezwaar tegen de B.-beweging, dat zij dit teere stukje der zielszorg gemaakt heeft tot een systeem en een voornaam stuk harer geestelijke techniek. Dat gaat de lijn der Freudiaansche psycho-analyse op. Dubbel bedenkelijk, omdat de zielearts zelf het doek van zijn zondig verleden gedeeltelijk wegschuift, en doordat telkens herhaald deelen" voor telkens nieuwe patiënten, er een repetitieles van maakt, die voor hemzelf allerlei gevaarlijke gevolgen meebrengt; ik noem er maar één : veroppervlakkiging van het diepe schuldbesef. Bovendien wordt zijn zondig verleden weldra gemeengoed van allen, want het geheim blijft geen geheim ; iedereen weet ten slotte : die mijnheer heeft vroeger dit of dat uitgehaald. Weerzinwekkende bijzonderheden hiervan kwamen me ongevraagd ter oore, en wie rechercheurs-neigingen bezit, zou een chronique scandaleuse kunnen aanleggen van achtbare personen. Maar, zoo vraag ik, wat voor nut heeft dergelijke publiciteit ? Niets, en nogeens niets. Eerder enkel schade. Daar komt bij : geen mensch legt ooit z'n heele hart bloot; zelfs de aangrijpendst geschreven Belijdenissen zijn niet volkomen open en bloot, en verreweg de meeste druipen van zelfingenomenheid, die kanker in ons zondaarsleven. In één geval geloof ik, dat er weieens algeheele openheid is, nl. bij patiënten, door een psychiater onder langdurige behandeling zijnde naar de psycho-analytische methode. Maar daarmee zijn we op volstrekt medisch terrein. Gevaarlijk is die methode mede, omdat zij het zondebesef deerlijk vervlakt, en als men bepaalde, grove, concrete zonden beleden heeft, en zich daarna aan Christus „overgegeven" heeft zoo licht de fijnere en steeds dieper afdalende zondekennis afgestompt wordt. Tegen de Roomsche biecht hebben wij reeds 't bezwaar (en dat bezwaar geldt ten deele ook de Buchmanitische biecht), dat de verontruste ziel gedwongen wordt om al haar misdaden te belijden. Wie echter kan dit ? Wie houdt er een register aan van zijn tallooze overtredingen ? Al ware het echter, dat ge ze alle nog in uw geheugen had, wat had ge dan nog gewonnen ? Zie daar David — hij geneerde zich niet zijn zonden voor God alle te noemen, maar hij moet aan 't 21

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen