Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Mennonietengemeenten onder het Bolsjewisme - pagina 11

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Mennonietengemeenten onder het Bolsjewisme - pagina 11

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

7 In werkelijkheid echter schrikte men niet niet voor veel krachtiger argumenten terug. Den meest welvarende boeren werd geen keus gelaten, zij werden verbannen en hun bezit verbeurd verklaard. Dit geschiedde met tweëerlei doel. Ten eerste vormde het verbeurd verklaarde graan, het vee en de landbouwwerktuigen een kostbaar bezit voor de nieuw opgerichte collectieven; maar ten tweede was het een schrikwekkend voorbeeld voor allen, die nog aarzelden of ze zich zouden aansluiten. De redenen, die opgegeven werden als oorzaak voor de verbanning, waren verschillend. Aan een mij bekende familie, die ook een tijdlang op de zwarte lijst stond (ten slotte is zij nog verschoond gebleven) werd b.v. ten laste dat zij gelegd in de oorlogsjaren te veel land hadden bewerkt en in het dorp zich te veel met zorg voor de zielen had bezig gehouden. Dat de Mennonieten door de zoogenaamde dekoelakiseering en door de collectiveering zeer sterk getroffen werden, blijkt wel uit het feit, dat reeds dadelijk bij het begin, ongeveer 15000 personen zich naar Moskou begaven en daar op hun passen wachtten. Een nog veel grooter aantal had zich reisvaardig gemaakt om zoodra de pogingen der eersten gelukten ook naar Moskou op te trekken. Maar slechts weinigen gelukte het over de grens te komen, de anderen werden of naar hun huizen teruggestuurd, of in de verbanning gezonden, waardoor ontelbaar velen in ijs en sneeuw, zonder voldoende voedsel en kleeding, den dood vonden of nog vinden. Koelakken noemt men de personen, die in den tijd van de N. E. P. tot een zekere, zeer betrekkelijke welvaart gekomen waren, hetzij door kleinhandel, hetzij in het boerenbedrijf. (Koelak beteekent vuist, de vuist als symbool van onderdrukking.) Deze, en verder de vroegere intelligentia, de geestelijken en aldegenen, die als uitgesproken godsdienstig bekend stonden, waren gebrandmerkt als vijanden van het nieuwe regime en stonden dus allen ieder oogenblik in gevaar verbannen te worden. Ik zal nu trachten u het leven in een collectief te schilderen. Een collectief is een nog niet volkomen tot werkelijkheid geworden commune. In tegenstelling met een commune, waarin geen privaat bezit is toegestaan en alle leden onder één dak wonen, is in een collectief nog een betrekkelijk recht op privaat bezit en het wonen in een eigen huis toegelaten. De produktiemiddelen zijn gemeenschappelijk bezit en alle arbeid wordt gemeenschappelijk gedaan. Alleen een koe, wat kippen, een varken en een moestuin mag ieder in eigen bezit hebben, maar

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 mei 1934

Brochures (TUA) | 22 Pagina's

De Mennonietengemeenten onder het Bolsjewisme - pagina 11

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 mei 1934

Brochures (TUA) | 22 Pagina's