Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Scheiding en verbond / Scheiding en eenheid / Scheiding en toekomst - pagina 31

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Scheiding en verbond / Scheiding en eenheid / Scheiding en toekomst - pagina 31

Toespraken, gehouden in de samenkomst belegd vanwege het hoofdbestuur van de Confessioneele Vereeniging bij gelegenheid van de herdenking der Afscheiding van 1834 in de Pieterskerk te Leiden op Donderdag 18 October 1934

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

— 29 — „Wij moeten het rijk Gods zoeken," zoo gaat Huber voort, „wanneer we de Kerk willen vinden. Altijd is er eerst rijk Gods en dan eerst Kerk, of beter: in de eerste en laatste plaats is er een rijk Gods en daar tusschen in de K e r k . " De toekomst! W a t zal zij ons brengen ? Huber geeft aan ' t eind van zijn boek twee gelijkenissen, waarvan ik de laatste u noemen zal en waarmee ik eindig. Een broeder vertelde mij eens het volgende: „Toen ik nog schaapherder was, kwam het dikwijls voor, d a t ik een schaapje verloor, omdat een hond het v a n de kudde weg dreef, of omdat het zelf een hond achterna liep om zijn jong te verdedigen. Wanneer het dan later terugkwam, liep het blatend rond den stal, doch kon niet meer naar binnen, hetzij uit eigen opwinding, hetzij omdat de deur reeds gesloten was, of — wat meestal het geval was — het durfde niet meer naar binnen, omdat het schuldbewust was en ik aan de deur stond. Het schaapje was bang voor slaag. Ach, het had iets goeds willen verdedigen (zijn lammetje) en verdwaalde... W a t bleef daar anders over dan de heele kudde nog eens een weinig naar buiten te laten, opdat het afgedwaalde schaap zich daarmee kon vereenigen? Hoe gelukkig was dan zulk een schaapje; hoe gaarne ging het dan weer den stal binnen!" Aangrijpende gedachte: „de geheele kudde nog eens een weinig naar buiten laten!" Als dat eens met ons allen gebeurde, met alle kerken en met alle secten! Huber vraagt terecht, of daar niet ligt de oplossing van het zoo precaire en oecumenische vraags t u k : de eenheid der Kerk. Doch de herders der schapen zullen d a t waarschijnlijk liever niet doen: heel ons doen en laten in 't volle licht brengen en onder ' t oordeel! „ D a a r o m , " zoo besluit Huber, „daarom zal er niets

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1934

Brochures (TUA) | 34 Pagina's

Scheiding en verbond / Scheiding en eenheid / Scheiding en toekomst - pagina 31

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1934

Brochures (TUA) | 34 Pagina's