De beide Blumhardts - pagina 30
Een strijd om het Koninkrijk Gods
Het is goed f dat men hope en stil zij op het heil des Heerenl Tenslotte is Blumhardt uit het drukke leven door God in de stilte geroepen. Onder de zielszorg en den strijd voor het socialisme brak zijn kracht. Toen kwam nog weer een nieuw inzicht. Hij erkende, dat op den weg van het menschelijk pogen niets te bereiken valt en kwam terug van zijn vereenzelviging van het socialisme met de komst van het Koninkrijk. Hij trekt zich uit de socialistische beweging meer en meer terug, al blijft hij tot aan het einde van zijn leven lid van de partij, maar wat belangrijker is: in zijn prediking komt het socialisme geheel op den achtergrond. Hij spreekt nog maar hoogst zelden over het socialisme en doet hij het een enkele maal, dan toch heel anders dan voorheen. Zelfs zegt hij: Het kan noodig zijn alles op te geven en los te laten, om Christus te winnen. Ook het socialisme behoort tot de wereld, die vergaat en brengt niet de gemeenschap der menschen, zooals zij eenmaal door den Geest van God komt. Menschen kunnen de nieuwe levensvormen van het Godsrijk niet scheppen. Dat kan alleen God. Het socialisme wordt nu enkel een heenwijzing naar het komende Godsrijk. Bovendien kwam hij al meer tot de ontdekking, dat het socialisme van de feitelijke socialistische beweging weinig overeenkwam met het socialisme, dat hij achter de beweging vermoed had. Zooals hij de overwinning van Christus' zaak niet verwachtte als resultaat van den arbeid der bestaande kerken, zoo kon hij op den duur al evenmin de overwinning van het door God gewilde socialisme — een nieuwe wereld, waarin gerechtigheid woont — verwachten als resultaat van het werk der socialistische beweging. Door allerlei teleurstellingen heen begint hij zijn hoop en verwachting al meer en uitsluitend op God te stellen. Zooals Blumhardt jaren terug zijn arbeid niet wilde laten opgaan in de genezing van zieken, zoo wilde hij zich ook nu niet vastleggen op het socialisme, al bleef dit voor hem een heenwijzing naar het komende heil. De diepste zin van zijn leven en werken, de diepsie zin ook van zijn genezing van zieken en zijn strijden voor het socialisme, werd nu, los van zulke door God gewilde belichamingen, openbaar: zijn geloof aan het komende Koninkrijk. Zoo ging Blumhardt aan het einde van zijn veelbewogen leven in de heilige stilte, waarin hij op Gods daden wachten moest. Zijn taak door God hem opgelegd was nu: dragen, wachten, bidden. Dit beteekent 28
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1935
Brochures (TUA) | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1935
Brochures (TUA) | 36 Pagina's