Een woord ter gedachtenis - pagina 15

12

en triomfeeren in hun hart, bevindelijk in dit leven en over hen Koning zijn. Maar, ten 5e. zal Hij eenmaal opstaan in den jongsten of laatsten dag ten eeuwig oordeel, om voor altijd over alles, menschen, duivelen, hel en dood te triomfeeren- O, dat zal wat zijn, die groote dag, wanneer Michaël, die groote Vorst, opstaan zal ten laatste oordeel! In het 11e hoofdstuk lezen wij hoe de vijanden deiKerk en dus ook de vijanden van Vorst Michaël, de aarde overstroomen zullen tot in het heiligdom toe! Want, zoo staat er in het laatste vers: „En Hij zal de tenten van Zijn paleis planten tusschen de twee zeeën". Dat is: van zee tot zee, dus over de geheele aarde, dat is dus overal! Maar als het zoover gekomen is, wat dan? Dan zal Hij tot Zijn einde komen, e n . . . . geen helper hebben! Lang zal schijnbaar de vijand overwinnen en de Vorst Michaël het veld moeten ruimen, doch eenmaal (staat er) zal zijn einde komen en dan zonder helper zijn. O volk, denkt u eens in wat dat wezen zal: het einde komen. Op allerlei manieren zal het einde komen van alles en voor ieder, maar: dan geen Helper te hebben, dat zal wat zijn! Doch nu zijn we saamgekomen dezen dag om een man te begraven, die ook aan het einde van dit leven kwam, doch die wel een Helper had. Die groote Vorst Michaël was over hem opgestaan. Wanneer? Nu hij ging sterven? Neen menschen. Eer nog de hemelen uitgespannen waren en de aarde gegrondvest was; eer nog de tijd was en de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen