Dat zij één zijn - pagina 50

48 onwaardig — als in het boekje „Historische Mededeelingen. . . . " met die ernst gespot wordt en van de vereeniging een spel van willekeur wordt gemaakt. Als men dan tevens dit boekje nog uitgeeft met de mededeeling dat het de volle waarheid bevat, zooals die aan de historie kan getoetst worden, wordt dit nog erger. Dan is hier geen sprake van een onbewuste daad, maar dan heeft men zich terdege rekenschap gegeven van alles wat men gepubliceerd heeft, ja, — en nu moet ik scherp zijn, omdat het hier gaat over de Kerk — dan heeft men bewust de volgelingen der Synode verblind, en hen bewust geleid in een richting, die wel overeenkwam met eigen willen en bedoelen, maar die niet overeenstemde met de waarheid en dus met Gods wil. In dat bedoelde boekje toch wordt de vereeniging voorgesteld als één stuk onheilige willekeur, te ernstiger, omdat men het nog durfde wagen, dit te doen onder aanroeping des Heeren, Er was (zie pag, 19) niet ,,dien heiligen ernst en die schuchterheid, die we hadden verwacht," maar een „hartstochtelijke opgewondenheid." De Docenten dicteerden hun wil en een groot deel van de afgevaardigden der gemeenten waren ,,als marionetten". En ,,de lafheid, waarmede deze Synode eene zoo hoog-ernstige zaak heeft behandeld" kent geen grenzen. G e n o e g . . . . ik wil hiervan niet meer citeeren. . . . Nu zullen wij een Synode (N.B.!) die over een zoo hoog-ernstige zaak, de Kerk betreffende, op dusdanige wijze schrijft, niet oordeelen. Dat komt God toe. Maar we huiveren bij de gedachte aan de verantwoordelijkheid van zulk een college, waar door zijn schrijven de oogen van zijn volgelingen zijn verblind. En ik schroom niet openlijk neer te schrijven, dat deze voorstelling van zaken, door de Synode der Chr. Geref. Kerk van Utrecht in 1894 gegeven, en sinds dien met alle middelen gepropageerd, onwaar is, en leugenachtig. Laat ieder, die dit niet wil gelooven zich eens de moeite getroosten de officieele acta van Assen 1888, Kampen 1889 en Amsterdam 1892 hier naast te leggen. Hier ligt m.i. de oorzaak van de verdeeldheid, neen — helaas 1) — van de vijandschap die er bij de ')

Zie hiervoor het laatste hoofdstuk van deze brochure.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen