Afscheiding - Doleantie - pagina 44

42 valsche kerk beleden onze vaderen, dat zij h a a r en hare ordonnantiën meer macht en autoriteit toeschrijft dan den Woorde Gods en zich aan het juk Christi niet wilde onderwerpen, dat zij de sacramenten niet n a a r den Woorde Gods bedient, maar daaraan toe of afdoet, gelijk als het h a a r goeddunkt, dat zij zich grondt meer op menschen dan op Christus, en vervolgt degenen, die heiliglijk leven n a a r den Woorde Gods". Van deze valsche kerk??? Wanneer men nu zoo iets leest dan wrijft men toch even de oogen uit. Zouden werkelijk onze vaderen hier bedoeld hebben de valsche kerk in den meest absoluten zin van het woord? Of zouden zij veeleer gedoeld hebben op de Roomsche kerk, waar zij uitgetreden waren, en waartegen heel de polemiek dier dagen wordt gevoerd? Daarbij komt, dat het Tractaat de valsche kerk in de verre toekomst stelt, die wij nog niet kennen, terwijl onze gereformeerde belijdenis aan het eind van ditzelfde art. 29 zegt over het onderscheid tusschen de ware en valsche kerk „Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen en van elkander te onderscheiden." Wanneer echter het Tractaat gelijk heeft, is hier niets van elkander te onderscheiden en te kennen om de eenvoudige reden, dat, wat er nog niet is, moeilijk gekend en nog veel minder onderscheiden kan worden. Er bestaat dan in het heden nog geen valsche kerk, die in zulk een absoluten zin dezen n a a m kan dragen. Of deze niet komt, ja zelfs op heden niet aan het komen is, is een gansch andere vraag. Immers ook het boek der openbaringen spreekt van den valschen profeet, die naast het beest en in bond met het beest een georganiseerde kerkmacht kan aanduiden, gelijk het beest dan kan vertegenwoordigen de georganiseerde staatsmacht. Maar als dit het eenige begrip valsche kerk is, dan hadden wij in 1834 natuurlijk ons niet mogen afscheiden, ja, dan hebben zelfs onze gereformeerde vaderen een verkeerd pad bewandeld, toen zij het gewaagd hebben om de Roomsche kerk te verlaten. Zoo absoluut valsch, en zoo absoluut waar, als hier dit begrip wordt gesteld, sluit elke afscheiding uit. Zelfs op deze manier door geredeneerd bestaat er noch het een noch het ander, en vinden wij geen valsche, maar ook geen ware kerk. Dan ligt alles nog in de verre toekomst. Wanneer men zoo sterk, als hier in het Tractaat geschiedt op het begrip „absoluut" valsch de nadruk legt, dan moet men dit ook doen ten opzichte van de ware kerk, want deze beide deelen staan hier altijd tegenover elkander, gelijk dit ook duidelijk uit art. 29 van onze confessie blijkt. Wie zoo sterk het absolute onderstreept, als hier in het Tractaat geschiedt, die moet er toe komen, dat dit absoluut valsche en dit absoluut ware eerst zal komen n a den oordeelsdag, waarop de algeheele schifting tusschen waar en valsch zal plaats vinden. Immers dan bestaat er geen ware kerk, want in de kerk is altijd nog zooveel van ons zondig vleesch en spelen nog zoo veel booze en satanische hartstochten ons parten. I Men krijgt den indruk, dat heel dit begrip „valsche kerk" in het Tractaat niet afgeleid is uit de Heilige Schrift, en evenmin uit de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen