Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vijftig jaren Doleantie, vijftig jaren pijn! - pagina 11

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vijftig jaren Doleantie, vijftig jaren pijn! - pagina 11

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

En heeft nu de Doleantie de oplossing van het kerkelijke vraagstük gebracht? Is de nood onzer Volkskerk en die van ons volk daardoor minder geworden? De belijders, die achterbleven, verkeerden vooral in de eerste jaren na 1886, in een allesbehalve benijdenswaardige positie. Hun kracht gebroken. Van twee zijden bestookt. Eenerzijds de Doleerenden, die hen de halven en de ontrouwen noemden. Anderzl^sls het modernisme, dat meende na de aderlating van 1886 nu vrijer te kunnen ademen en naar eigen goeddunken te handelen. Door Doleantie en Afscheiding is de strijd van hen die nog altijd voor een belijdende Kerk opkomen, zeer veel verzwaard. Broeders en zusters in gelooven en belijden verlieten ons kamp. Daarentegen scheen het wel, dat leervrijheid, hetzelfde als beginselloosheid, zich nu ook voor goed in de Hervormde Kerk had genesteld; en daaruit niet meer was te verdrijven. Vijftig jaar Doleantie! Vijftig jaar pijn! Hebben de gescheidenen van die pijn ook iets gevoeld? Was het hun te doen om de waarheid Gods en die waarheid in liefde betracht, dan zeker en gewis! Trouwens ook op andere manier moesten ze bespeuren, dat het kerkelijke vraagstuk voor ons land en volk nog volstrekt niet tot oplossing gebracht was. Scheiding brengt scheiding. Een scheur trekt al maar verder. Dr Geelkerken met de zijnen gingen van hen uit om in Hersteld Verband tot nieuwe kerkformatie te komen. En de Christelijk-gereformeerden, die in 1892 zich met hen vereenigden, lieten een deel der hunnen achter, van Kuyper's leer en drijven niet gediend. Opmerkelijk hoe deze achterblijvers zijn opgeleefd; de Christelijk-gereformeerde Kerk wint de laatste jaren in aantal en beteekenis. Doch pijn is hoofdzakelijk gevoeld door hen, die zich door geloof en belijdenis wel nauw verbonden voelden aan de heengeganen, maar hun weg niet konden volgen. 9

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 20 januari 1936

Brochures (TUA) | 20 Pagina's

Vijftig jaren Doleantie, vijftig jaren pijn! - pagina 11

Bekijk de hele uitgave van maandag 20 januari 1936

Brochures (TUA) | 20 Pagina's