De ceremoniëele wet - pagina 8

Ook

de

derde

regel

zelf waarschuwt al tegen

kan

worden

geaccepteerd,

doch

Bähr

moesten

hebben. " )

noemen :

„Etymologisiren."

D e vierde regel is juist. D a t zal men vooral beamen, wanneer

verschenen

in

kandelaar

niet

schal.

algemeene

begrip,

dat

ten gronde ligt, is : licht.

De

vijfde

bl. 267,

hoog

regel is volkomen juist. Vgl. Bijbelsch Handboek I

Het van

D a a r men in het bovengenoemde werk van Diestel vee! gegevens op

de

10

ceremoniëele

wet, )

willen wij uit den tijd na 1869 iets

en

Nowack's Lehrbuch der hebräischen

en I. Benzinger De

Hebräische

Archäologie

Archäologie

(Dritte

(1894)

Auflage

1927).

eerste druk van laatstgenoemd boek verscheen ook in

Benzinger

blijkt,

zegt

kort

en

goed :

„Typologische

und

1894.

streng ge-

dat

Sellin

zou

ons

te

ver

tegen

van

Rudolf

Schaefer

„Das

Passah-

of

de

argumenten

vóór

het aannemen van een nieuwjaarsfeest in Israël hier te '2)

Nog

eens

leggen wij

er den nadruk op, dat het

materiaal, door de opgravingen verschaft, dankbaar gebruikt wordt.

aandacht

het reeds

dat

dat

juist

kort

genoemde

te

doen,

18

!4

van

werk

)

)

vraagt

onze

Walther

volle

Eichrodt,

laatste zoo duidelijk demonstreert. D e Oud-Testa-

mentische theologie (over de juistheid van dezen term spreken wij hier niet) heeft, volgens Eichrodt, een ééne

blikt

zij

in

de

algemeene van

israelitischen men

pas

Kultusgeschichte"

goed,

hoe

ingewikkeld,

alleen

de

bestudeering

van

bronnenscheiding, een

aanhanger

(Gütersloh

1900) reeds

leest,

der

begrijpt

door de z.g.n.

de cultuswetgeving voor

van de Wellhausensche hypothese is. M e n krijgt

Recht, opmerkt

de

„cultus'

1). Hierboven gaven weer.

Eichrodt gaat

bondsgedachte. Als „Bundessatzungen" noemt hij A . das weltliche

mit

van

het

met het

innerpentateuchischen

Zusammenhange

verbond,

(a.w. S .

met

uit

im

het

gezicht :

Mazzoth-Fest nach seinem Ursprünge, seiner Bedeutung und seiner Entwicklung

van

dubbel

„Religionsgeschichte",

wij reeds Eichrodts opvatting

dat

„Kultreligion"

voeren, de „Einleitung in die Psalmen (1928-1933)

men

als

de

Religion"

andere naar het Nieuwe Testament

werk

heel

„prophetisch-sittlich-universalistische

en

schichtliche Behandlung schliessen einander a u s " (8 S . 7). W a n n e e r een

Religi-

„nationale

Z o n d e r aan anderen te

D e n invloed van het Wellhausenianisme leert men goed kennen

uit den jongsten tijd te

Israelitisch-jüdische

Hij maakt een onderscheid tusschen

Gunkel—Begrich

bespreken.

aanstippen. uit W .

voorbeeld Sellin

(Th. A . T. S . 2).

268.

kan vinden over de verschillende methoden van verklaring, toegepast

een

Ernst

zijn Theologie des Alten Tesfaments (beide

1933)

Kultreligion"

Toch lette men o p het „im Allgemeinen." Zie noot 22.

uit

onsgeschichte als uit

men de toelichting leest. Z o o wijst deze er op, dat bij den heiligen het

Om

zoowel

verbondsverhouding

en de ver-

B. Der Kultus. N u is voor ons doel van belang, wat hij over

de

beteekenis

van

den cultus in de Israëlietische

religie. V a n beslissende beteekenis voor de plaats van den cultus in die religie

acht

Eichrodt

het,

dat

hij

zooveel

overgenomen

dan een vóór-Mozaïschen grondslag van genoemd feesf, het PaschaMazzoth-feest naar

hef

naar

het

Bondsboek

Jahwistisch-Elohistisch

Deuferonnomium"

(B),

naar

geschiedswerk

den Jahwist (J), (JE),

naar

„Ur-

(D), naar den Priestercodex (P), naar de Priester-

lijke heiligheidswef (Ph), naar het priesterlijke grondgeschrift (Pg), naar de secundaire „Schichten" van het priesterlijke geschrift (Ps). Men

ziet,

daf

het standpunt ten opzichte van de Schrift be-

slissend is voor de beoordeeling der ceremoniëele wet. D a t komt ook

uit, wanneer men let o p de telkens herhaalde bewering, dat

profeten als Arnos, Jesaja, Jeremia e.a. niet veel van den cultus

10 ) V g l . b.v. S . 4 5 — 4 7 , 55, 2 4 0 — 2 4 2 , 5 1 4 , 5 1 5 , 5 1 7 , 5 2 9 , 541 ff„ 7 4 9 ff., 7 5 3 ff. O p laatstgenoemde plaats geeft Diestel een niet maische critiek o p B ä h r .

11 ) V g l . hiertegenover Ridderbos Korte Verklaring J e s a j a 1 bl. 6, 7, Aalders Jeremia I bl. 6 5 — 6 9 ( o p J e r e m i a 7 : 2 1 — 2 8 ) en van Gelderen Arnos bl. 144 vlg. ( o p A m o s 5 : 2 5 — 2 7 ) . Let erop, dat de verklaring van Prof. van Gelderen den nadruk legt o p het feit, dat de Israëlieten tijdens de woestijnreis den offercultus hebben verwaarloosd. M a a r dit was voor J a h w e geen beletsel, om Zijn volk in het beloofde land te brengen (a.w. bl. 145, 146). n ) V g l . D r . F. M . Th. B ö h l Nieuwjaarsfeest en koningsdag in Babyion en Israël ( W o l t e r s G r o n i n g e n , D e n H a a g 1927) en L. I. P a p D a s IsraelifischeNeujahrsfesf ( K a m p e n J . H. Kok N . V . 1933). ls

) V g l . W i l h e l m Vischer D a s Christuszeugnis des Alten Gesetz (2. Auflage 1 9 3 5 ; C h r . Kaiser Verlag M ü n c h e n ) S . W e b e r Bibelkunde des Alfen Testaments, Ein Arbeitsbuch I und prophetische Geschichte (Genesis bis 2. K ö n i g e ) Zweite V e r l a g . . . . Berlin 1935) S . 149, 152, 164 ff. I4 ) T h e o l o g i e des Hinrichs 1933).

Alfen

Testaments

Teil 1 G o t t

und

Testaments 1 D a s 259, 2 6 6 ff.; O t t o Halbband Gesetz Auflage ( F u r c h e -

Volk

(Leipzig J .

C.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen