Kerkelijke kwestie te Nunspeet - pagina 15

Nunspeet Als hier van verantwoordelijkheid en kerkverscheuring sprake is, dan mogen de heeren van de classis wel eens heel deemoedig het hoofd buigen " Wij wilden geen verscheuring. Maar wij vonden in onzen zwaren strijd geen steun op de classis. Wij niet, maar ook niet de broeders kerkeraadsleden, die door Ds. Van H. (althans naar zijn schrijven te oordeelen) ,hooggeacht" worden. Ach, ware zulks gebleken, dan waren deze broeders 'voor veel, zeer veel verdriet bewaard gebleven. Wij vonden geen steun. Integendeel Zoo verdienen anderen den naam „scheurmakers": a. Kwam er niet eens een voorstel (onbegrijpelijk, maar historisch!) van Ds. Van Dijken van Nijkerk, om heel den kerkeraad te schorsen? (Tusschen haakjes, misschien was Ds. Van Dijken van Nijkerk (Nijkerk was een van de drie gemeenten, die de laatste buitengewone classis bijeengeroepen heeft!) toen wel weer met een dergelijk voorstel gekomen... „Er*3 dreigde wat te gebeuren " ) . Welk voorstel in stemming werd gebracht! Echter verwierf het slechts één stem: die van den voorsteller, Ds. Van Dijken (Volledigheidshalve moeten wij hier vermelden, dat dit droeve voorstel gedaan werd naar aanleiding van een heel droeve historie, n.1. de verspreiding van een circulaire, wat we op advies van een hoogleeraar hadden tegen gehouden, het raakte niet direct 1905). De lezer proeft wel eenigszins, hoe de verhouding was tusschen classis en kerkeraad. Ja, zelfs liet Ds. Van D., wiens optreden tegenover ons gespeend was van alle ware Godsvrucht, op deze vergadering, zonder eenig protest van den voorzitter of anderen, zich een uitdrukking ontvallen, die ons aller verontwaardiging heeft verwekt. De juiste bewoordingen, door ons genotuleerd (zie notulenboek van de Geref. Kerk, waarvan wij afschrift in ons bezit hebben), mogen wij niet, hoe gaarne we dat ook wilden doen, verzwijgen. En als de vijanden op de straten van Asdod en Askelon zich vroolijk maken over de gedeeldheid en scheuring onder de slagorden, dan ligt dat mede voor rekening van Ds. Van Herksen, die een onjuiste voorstelling van zaken blijft geven. Ds. Van Dijken zeide dan, dat „zijns oordeels de Kerk van Nunspeet wel mocht barsten", want, zoo voegde hij er aan toe, „dan barst het den goeden kant uit". Vergelijk hiermede eens het woord van onzen Heiland: „Heilige Vader, bewaar ze in Uwen naam, die Gij Mij gegeven hebt, opdat ze één zijn gelijk als Wij" (Joh. 17 : 11b). Ds. Van Dijken gaf daarmede onomwonden te kennen, dat een scheiding in Nunspeet goed zou zijn! Maar wij wilden geen verscheuring. Toch heeten wij met andere Christ. Gereformeerden „scheurmakers". b. Maar behalve dat o.a. Ds. v. D. daar niet voor vreesde, brengen wij nog eens in herinnering den brief, dien wij reeds ontvingen, toen wij het beroep naar Nunspeet nog niet hadden aanvaard: „Een leven in den geest der tweede groep is niet mogelijk, tenzij een afscheiding door de eerste groep plaats vindt". Afscheiding van degenen, die sarcastisch genoemd werden „bekeerden" en „bevindelijken". Teekenend! c. Maar er is meer: wij stippen het slechts even aan: drie bezwaarden, die onlangs beloofd hadden, zich neer te zullen leggen bij een der laatste bekendmakingen, schrijven 4 October 1935 aan de classis-predikanten, aan het einde van hun brief (op behandeling waarvan wij op een classis13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen