Kerkelijke kwestie te Nunspeet - pagina 28

teer goed Gereformeerd zijn, de manier waarop zij gestreden hebben, is toch zéker niet goed te keuren. a. Ds. Van H. schrijft (28 Maart 1936), dat hij ons geen trap wou nageven, toen men van Christ. Geref. zijde bij hem naar ons kwam informeeren, want hij wilde het ons in de andere kerkformatie niet noodeloos moeilijk maken. Want anders Toch zag Ds. Van H. zich genoodzaakt, wat te zeggen. Evenwel wilde hij den mantel der lief de niet op nonactiviteit stellen Nu heeft Prof. Geels reeds over dergelijke taal geschreven in J)e Wekker van 24 April 1936. Zijn hooggeleerde schrijft: „Nu is men in Nunspeet zeer gevoelig voor dit vriendelijk gebaar van bedekkende liefde, maar voorshands heeft men daar nog geen behoefte aan dat overigens sierlijke kleed " Maar spaart Ds. Van H. ons nu ook inderdaad? Neen, of het moest zijn, dat hij trappen nageeft, maar dan onder het liefde-kleed. Zoo tusschen de regels door. Wij hebben Ds. Van H. 1 April (dus terstond na zijn belofte van het liefde-kleed, en na zijn vriendelijk gebaar, alsof hij ons toch, indien eenigszins mogelijk, nog sparen zou), geschreven, dat hij dat niet behoefde te doen! „Maar", voegden wij er aan toe, „als u maar eerlijk wilt worden en de zaken zuiver wilt voorstellen (Van Bentum heeft u herhaaldelijk daartoe opgewekt)". Deze brief bevatte natuurlijk meer, veel meer, en wij hebben Ds. Van H. permissie gegeven, om dezen te publiceeren. In tegenstelling met de manier, waarop hij handelt. Als hij een brief zendt aan onzen Herv. collega, te dezer plaatse, met allerlei beschuldigingen tegen schrijver dezes, dan schrijft hij aan den kop ervan: „persoonlijk?' Ds. Van H.'s artikelen sparen niet. Maar leggen een smet op iemands goeden naam, door eigenlijk te zeggen: „Ik weet heel wat, maar ik zal het nog verzwijgen, maar lezer, er is heel wat En of " Zoo laat hij den lezer van alles denken Een hooggeachte collega zeide: „Die artikelen, met al hun tegenstrijdigheden, druipen van gift " (zie blz. 5). b. Ds. Van H. schrijft (28 Mrt. '36) dat wij een bepaalde uitdrukking in het doopsformulier gewijzigd wilden hebben. En later komt hij er weer op terug (18 April 1936). Want wij moeten toch wel iets vreeselijks op den kansel voorgesteld hebben. En meerderen hebben ons dan ook gevraagd, wat wij toch wel gezegd hadden! Letterlijk (want wij hadden toen nog de gewoonte onze preeken gehéél uit te schrijven) hebben wij het volgende gesproken: „Als er gedankt wordt voor vergeving der zonde, dan vatten wij het zóó op, dat hier gedankt moet worden voor de belofte ervan, dewelke door den Doop verzegeld wordt. Hier moet gedankt worden voor de aanbieding van het heil in Christus. Terwijl aanstonds gebéden wordt, of de voorwerpelijke weldaden onderwerpelijk toegepast mogen worden. Nu ware het echter te wenschen, dat allen het formulier in schriftuurlijken zin verstonden. Zoo was het wellicht het veiligst en het duidelijkst, dat een of andere uitdrukking gewijzigd werd". Meer is er niet over gesproken. En anders is het ook niet gezegd. c. Ds. Van H. schrijft (28 Mrt. '36), dat Ds. T. ook na getroffen verzoeningen en wederzijds gegeven schulderkentenissen, (tusschen haakjes: de opposanten, dat is het trouw gebleven deel, hebben dus wel wèt schuld?) Ds. T. geen enkele poging deed, contact te zoeken met de bezwaarde broedeis. Dat is weer een absolute leugen! Dat is weer in strijd 26

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen