,,Gereformeerde verbondsbeschouwing en opvoeding" - pagina 9

Maar gij, Dr Kraan, gelooft nog minder de belofte Gods, want gij veronderstelt dat het zoo en zoo is. Dit veronderstellen enz. is door en door subjectief, want noch Schrift, noch belijdenis, leeren deze dingen, zooals wijlen Prof. Lindenboom eens zoo kernachtig schreef. Dr Kraan weet natuurlijk ook, dat niet allen Israël zijn, die uit Abrahams lendenen zijn. Hij wijst ook op Rom. 9 : 7 en 1 Cor. 10. Van 1 Cor. 10 : 1—5 zegt hij, dat het een ontijdig en tegennatuurlijk Schriftgebruik is en een misdaad aan de zielen, wanneer wij dergelijke uitspraken aan het begin zetten, daarmee bij de opvoeding van onze leerlingen beginnen en ze tot uitgangspunt van onze verbondsbeschouwing maken. Dus... veronderstellen maar. Doch Gods Woord zegt: Het is zeker anders. Ook Dr Kraan maakt onderscheid tusschen het verbond zelf en de bediening des verbonds. Alleen de uitverkorenen zijn in het verbond; de Doop doet alleen in de geloovigen zijn verzegelende kracht. De bediening van het verbond is dan zeker zoo iets als: je loopt er zoo tusschen; wisten wij, dat je geen uitverkorene was, dan doopten wij je niet; we zijn echter geen hartekenners en daarom houden wij je maar voor een uitverkorene, zoo lang het tegenovergestelde niet blijkt. Dr Kraan zegt: „Er zal daarom in dit opzicht tusschen het verbond zelf en onze bediening er van altijd een zekere incongruentie (een onovereenstemmigheid) blijven." — „Zij moet ons alleen des te sterker prikkelen om ons op het allerstipst te houden aan de regels, die de Heere ons voor de bediening van het verbond gegeven heeft, opdat deze incongruentie zooveel mogelijk tot een minimum inkrimpe". Maar wij gelooven, dat, wanneer wij ons houden aan het Woord des Heeren, wij dergelijke incongruenties niet behoeven te boeken. Wij vinden ook heel wat incongruenties in de besluiten van 1905 en ook in de redeneeringen van Dr Kraan. Wij moeten beginnen met te gelooven, dat de kinderen de wedergeboorte deelachtig zijn en dan lezen we: dat God Zijne belofte naar Zijn vrijmacht, op Zijn tijd, hetzij vóór of na den Doop vervult. Dit is een incongruentie optima forma. Als het zoo is — en zoo is het, n.1. dat de Heere naar Zijne vrijmacht Zijne belofte vervult en op Zijn tijd — dan is heel de redeneering van veronderstelde wedergeboorte veroordeeld. Wij persoonlijk worden blijkbaar ook ingedeeld bij de voorstanders van een dubbele verbondsleer. Dr Kraan zij verzekerd, dat wij geen twee verbonden leeren; heel niet. Wij leggen ook het accent niet in de beteekenis voor de ouders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen