,,Het kind in de worsteling onzer eeuw" - pagina 25

ker van die kleine eenzaamheid, ging haar hartje uit naar den Heere. . . . Zalig! Juichend is ze als Christinne, in de grijsheid der jaren, naar den hemel heengegaan. Neen, de arbeid is niet ongezegend, 'k Denk hier aan, wat Spurgeon schrijft: Een meisje uit een zeer goddeloos gezin komt op de Zondagsschool. Met aandacht luistert ze! En thuis vertelt ze, wat ze heeft gehoord van den Heere Jezus Christus, Wonderlijk, het behaagt den Heere zulks te zegenen. Zelf kreeg het kind een begeerte naar den Heere en Zijn dienst; Vader, de godloochenaar, hinderde haar niet langer, maar droeg haar soms, als het noodig was, op zijn arm naar de Zondagsschool, en haar Moeder, zoo eindigt Spurgeon voor zijn gehoor, is nu lid van deze gemeente! Z o o zou er meer te roemen zijn over kennelijken zegen op den arbeid van de Zondagsschool. Het is genoeg. W i j gelooven vast, al zien wij het zelfs niet zoo veel, of zoo sterk, dat de Heere het werk van 1% miljoen onderwijzers (mannen en vrouwen) aan 12*/£ miljoen kinderen over de heele wereld niet ongezegend zal laten! „Ons werk is niet ijdel in den Heere". W i j eindigen met een woord van Prof. Dr. Grosheide, die zoo treffend zegt: ,,Het werk op de Zondagsschool is schoon en heerlijk, het is meer noodzakelijk dan ooit te voren." Voorwaar, want het kind staat . . . . in de worsteling onzer Eeuw\

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen