Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Preek en liturgie - pagina 18

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Preek en liturgie - pagina 18

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij hebben hier te doen met wat Paulus noemt „het geheimenis der godsvrucht," d.w.z. het geheim, dat niet d o o r , maar wel v o o r het geloof alleen bestaat en dat slechts als openbaring kan worden gekend. Er is dus altijd sprake van openbaring en geloof en daarin van woord en antwoord. In de Christelijke Kerk wordt hierbij gaarne gebruik gemaakt van de figuur: verbond. De betrekking van God en mensch is niet slechts een verband, maar een verbond, d.i. zij heeft te doen met twee, die in persoonlijke verhouding tot elkaar staan. Dit beteekent niet, dat het een verhouding is van over en weer, twee-ledig en twee-zijdig in aanleg. Dit is de bijbelsche en kerkelijke opvatting van het verbond niet. Het is in eersten aanleg iets eenzijdigs, een souvereine daad, een instelling van God. Maar het wordt tweezijdig, in zooverre God den mensch er in betrekt. Dan geldt wat het Gereformeerde doopsformulier zegt, dat „in alle verbonden twee deelen begrepen zijn" en dat de doop, als het zegel van het verbond, den gedoopte ook bindt en verplicht. Om het in algemeene termen te zeggen — het verbond is in aanleg mono-lateraal; het ontwikkelt zich als bi-lateraal. Dogmatisch uitgedrukt: praedestinatie, voorbeschikking, niet synergisme, samenwerking, is de laatste grond van het geloof en de zaligheid des menschen. Maar deze praedestinatie realiseert zich in de vocatie, de voorbeschikking in de roeping en deze roeping sluit gehoorzaamheid in aan de roepstem, die wordt gehoord. Op dezen voet laten zich de verschillende bestanddeelen der openbare godsdienstoefening wel niet scheiden, maar toch onder-scheiden. Er is sprake van het Woord van God tot den mensch, en van het antwoord van den mensch aan God. En daarna treedt de stilte in, waarbij het gesprek zijn voleinding bereikt in de eenheid der sprekenden. In het votum en de benedictie, de schriftlezing en de preek is het God, die spreekt tot de 1 Tim. 3 : 16.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1937

Brochures (TUA) | 36 Pagina's

Preek en liturgie - pagina 18

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1937

Brochures (TUA) | 36 Pagina's