Oxford en Edinburg - pagina 4

H e t verlangen groeide en in 1910 n a m de A l g e m e e n e

Synode

der bisschoppelijke kerken in A m e r i k a o p voorstel v a n bisschop H . C . Brent, s t r a k s de president der conferentie te L a u s a n n e , het b e k e n d e besluit: „Daar heden bij alle christenen het verlangen sterker wordt naar de vervulling van het gebed onzes Heeren, dat al zijn jongeren één zijn, opdat de wereld geloove, dat de Vader Hem gezonden heeft, wordt besloten een gemeenschappelijke commissie te benoemen om een conferentie bijeen te roepen, die over de \vragen van geloof en kerkorde zal beraadslagen en aan alle christelijke kerken der wereld, die onzen Heer Jezus Christus als God en Heiland i) belijden, te vragen zich met ons te vereenigen om een dergelijke \conferentie voor te bereiden en te organiseeren." Terwijl zoo reeds voor den oorlog de conferentie w e r d voorbereid en nog vóór den oorlog een oproep „Aan onze christelijke broeders in alle landen" onder het opschrift „De wereldconferentie roept op tot een Godsvrede in de gansche Christenheid", w e r d verzonden en men het voornemen had r e e d s in 1917 een voor-conferentie te N e w Y o r k te houden, v a n g t de voorbereiding v a n de conferentie voor praktisch Christendom p a s a a n tijdens den oorlog. In een v e r g a d e r i n g van den F e d e r a t i e v e n R a a d der kerken v a n C h r i s t u s in A m e r i k a , in 1916 gehouden, wordt het eerst v a n een Deze formule bevat een stilzwijgend protest tegen hetgeen zich bij de oprichting van den Federatieven Raad van kerken ven Christus in Amerika (1908) had voorgedaan. In het oorspronkelijk ontwerp der statuten van dezen Raad werd gesproken van de kerken, die het geloof in „Jezus Christus, den Zoon Gods, onzen Heer en Heiland" belijden. Om de Unitariërs het toetreden mogelijk te maken, werd echter een verandering aangebracht en gesproken van „Jezus Christus, den goddelijken Heer en Heiland". Door aan de eene zijde de Unitariërs te winnen, stootte men de Anglikanen en Lutheranen van zich af. Door de synode dezer Anglikanen (Protestant Episcopal Church), 19 Oct. 1910 te Cincinnati gehouden, werd de uitnoodiging tot de conferentie voor Geloof en Kerkorde met de bekende formuleering opgesteld. In de „verklaringen" der conferentie zelf komt deze formuleering niet voor doch wordt gesproken van „Jezus Christus, den zoon Gods, onzen Heer en Heiland." Duidelijk blijkt de bedoeling om op de conferentie de kerken bijeen te brengen, die de triniteit belijden. Unitarische kerken werden dan ook niet uitgenoodigd. Merkwaardig is, dat in een door het voortzettingscomité der Lausanne-conferentie uitgegeven brochure, waarin voor studiegroepen allerlei vragen worden gesteld, ook deze vraag is te vinden „Handelde de conferentie juist door de Unitariërs niet uit te noodigen?"

dergelijke oecumenische samenkomst gesproken. U i t H o n g a r i j e , Groot-Brittanië, S k a n d i n a v i ë en andere landen kwamen gelijke voorstellen. In 1917 verzonden de a a r t s b i s s c h o p v a n U p s a l a , N a t h a n Söderblom, en de bisschoppen van S e e l a n d en Christianda, een uitnoodiging tot een conferentie a a n christenen dn de neutrale en o o r l o g v o e r e n d e landen. Alleen de neutralen konden echter bijeen komen te U p s a l a v a n 1 4 — 1 8 Dec. 1917. N a den oorlog op d e conferentie v a n den W e r e l d b o n d voor internationale v r i e n d s c h a p door de kerken te O u d - W a s s e n a a r komt d e a a n g e l e g e n h e i d w e d e r o m ter s p r a k e en dan worden N a t h a n S ö d e r b l o m en de secretaris v a n den A m e r i k a a n s c h e n K e r k e n b o n d met de voorbereiding belast, en reeds in 1925 zal de groote wereldconferentie voor praktisch Christendom te Stockholm bijeenkomen, dus twee j a a r vóór L a u s a n n e . D e reden, w a a r o m Stockholm de v o o r s p r o n g kreeg, ligt voor de h a n d . R e e d s in N o v e m b e r 1914 w a s een oproep v a n neutrale kerkelijke personen u i t g e g a a n , waarin w e r d g e z e g d : „De oorlog veroorzaakt onuitsprekelijke ellende. Het lichaam van Christus, de Kerk, lijdt en treurt" en d e conferentie te U p s a l a v a n D e c . 1917 h a d het reeds uitgesproken: „De kerk moet het waakzame geweten der volken en der menschen zijn. De Kerk moet van alle haar ten dienste staande middelen gebruik maken om de oorlogsoorzaken te vermijden." H e t ontstellende feit, dat in het „ C h r i s t e lijke" E u r o p a de broederoorlog w o e d d e , is d e reden, dat primair de v r a a g w e r d n a a r praktisch Christendom. CENTRALE j

VRAGEN.

T h a n s i s het wederom begrijpelijk, dat de a a n d a c h t meer o p de conferentie voor praktisch Christendom, o p O x f o r d , is gericht. „ W i j zijn in onzen tijd getuige van een nieuw verschijnsel in d e geschiedenis v a n de menschheid, n.1. d e o p k o m s t v a n den totalitairen staat, d.w.z. v a n een s t a a t , die tracht alle krachten, die tot zijn beschikking staan, te gebruiken om het inzicht te vormen en de houdingen te bepalen v a n al zijn b u r g e r s en hun heele leven v a n d e wieg tot het g r a f te richten en te controleeren. E r is natuurlijk niets nieuws in de absolutistischen staat, die in verschillende v o r men door de geheele geschiedenis der menschheid b e s t a a n heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen