De vergankelijkheid van des menschen leven (Oudejaarsavondpredikatie) - pagina 3

D e vergankelijkheid van des menschen leven. Mijne geliefden! laat ons te zamen lezen wat wij geschreven vinden in de twaalf eerste verzen van den negentigsten Psalm. Aldaar lezen wij: „Een gebed van Mozes, den man Gods, Heere, Gij zijt ons geweest eene toevlucht van geslachte tot geslachte. Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht had, ja van eeuwigheid tot eeuwigheid, zijt Gij God. Gij doet den mensch wederkeeren tot verbrijzeling, en zegt: Keert weder! gij raenschenkinderen. W a n t duizend jaren zijn in Uwe oogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als eene nachtwake. Gij overstroomt hen; zij zijn gelijk een slaap: in den morgenstond zijn zij gelijk het gras, dat verandert: In den morgenstond bloeit het, en het verandert, des avonds wordt het afgesneden, en het verdort. W a n t wij vergaan door Uwen toorn; en door Uwe grimmigheid worden wij verschrikt. Gij stelt onze ongerechtigheden voor U, onze heimelijke zonden in het licht Uws aanschijns. W a n t al onze dagen gaan henen door Uwe verbolgenheid; wij brengen onze jaren door als eene gedachte. Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zoo wij zeer sterk zijn, tachtig jaren; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet: want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daar henen. W i e kent de sterkte Uws toorns, en Uwe verbolgenheid, naardat Gij te vreezen zijt? Leer ons alzoo onze dagen tellen, dat wij een wijs harte bekomen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen