Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Herinneringen - pagina 27

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Herinneringen - pagina 27

Opgeteekend door onze lieve moeder Johanna Wilhelmina Oorthuys-Schoorel

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was voor mij zoo iets buitengewoons, om uit mijn huishouden te gaan, dat ik alle mogelijke tegenwerpingen maakte. Maar het eind van de zaak was, dat we eenige dagen later saampjes, of we pas getrouwd waren, in den trein zaten naar Zwitserland! We kwamen 's avonds in Luzerne aan; in hotel Cygne was een kamer voor ons besteld en we gingen doodmoe naar bed. Den eersten indruk toen we 's morgens opstonden en naar buiten keken, kan ik niet beschrijven. Ik stond als aan den grond genageld. Ik had dat heerlijke land nog nooit gezien, maar die aanblik: dat prachtige meer voor ons, met die hemelhooge bergen. Het was voor mij overweldigend; ik riep vol bewondering uit: Dit is een sprookjesland. Hoe groot zijn Heer Uw werken! Wij reisden met de boot naar Brunnen, waar ook weer in een van de mooiste hotels voor ons kamers waren besteld. We bleven daar een week en zagen zóóveel schoons: de Rigi, de Pilatus, Seelisberg en nog zóóveel, te veel om op te noemen. Toch bleven we in Brunnen maar een week. 't Was er zoo enorm druk, dat het mijn man duizelde van al de muziek aan tafel en 's avonds in de Hall, en we vaak tot laat aan 't meer zaten om uit het gewoel te komen. Daar kwamen op een ochtend een dame en heer naar ons toe: Zoo dominé Oorthuys, is u hier ook. Wij zijn pas uit Den Haag gekomen. Mijnheer en Mevr. De Bas, effectenhandelaar. Mijnheer was ook lid van den Kerkeraad. Wij blijven hier niet lang, zei mevrouw, mijn man kan niet tegen zóóveel drukte. Nu, dat was een kolfje naar onze hand. Ik ook niet, zei mijn man, maar we weten hier geen rustig plekje. — Wij gaan morgen naar Heinrichsbad bij Herisau in 't Appenzellerland, dat is een christelijk hotel, heel mooi gelegen en heel rustig. — Zij boden ons aan om een kamer voor ons te bestellen, wat wij dankbaar aannamen. En zoo kwamen we twee 25

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1937

Brochures (TUA) | 53 Pagina's

Herinneringen - pagina 27

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1937

Brochures (TUA) | 53 Pagina's