Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Herinneringen - pagina 15

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Herinneringen - pagina 15

Opgeteekend door onze lieve moeder Johanna Wilhelmina Oorthuys-Schoorel

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

m a a k t en de Heere beschaamde onze zorgen. m o e s t e n we toch naar een woning uitzien, dus

Maar nu toog mijn man naar Harderwijk om eens te zien in welk oord de Heere ons geroepen had en naar een huis te zoeken. Dat was evenwel geen gemakkelijke zaak, want hoe hij zocht en informeerde, waarin vriendelijke broeders hem hielpen, er was voor ons gezin niets te krijgen dan een winkelhuis, dat vroeger een groot wijnpakhuis met vele donkere hokken was geweest en nu te huur stond. Goede raad is duur en waar een vrouwenoog dadelijk de groote bezwaren had ingezien, daar vond mijn man: er was ruimte genoeg boven, dus: hij huurde het, maar kwam toch met een bezwaard hart van zijn reis terug, waar onze mooie geriefelijke ruime pastorie nog voor hem openstond. Zuster Josine zou ons weer helpen verhuizen en zoo gingen wij aan 't pakken om naar de ons onbekende plaats en woning te verhuizen. Wat was dat een zwaar afscheid. Toen we 's Maandagsmorgens gepakt en gezakt met ons zestal, Josine en Jane, die tijdelijk met ons mee zou gaan, aan de kade stonden, werden we ontroerd, toen we daar een groot deel uit de gemeente en zoovele van onze jonge vrienden en vriendinnen aan den wal zagen staan om ons een laatsten handdruk te geven en onze kinderen nog eens te omhelzen. Toen voelden we eerst goed hoe sterk de banden waren, waarmee we aan Woudrichem waren verbonden. We oogden de vrienden zoolang na totdat de bocht hen aan onze oogen onttrok. Maar toen we even daarna op dek stonden,bemerkten we dat de heer Struick stilletjes aan boord was gekomen, om ons naar Harderwijk te vergezellen. Onze lieve Gerard was zeker de grootste attractie voor zijn meegaan, want die had zoo'n groote plaats in zyn hart ingenomen, dat hij ons al eens had voorgesteld, om 13

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1937

Brochures (TUA) | 53 Pagina's

Herinneringen - pagina 15

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1937

Brochures (TUA) | 53 Pagina's