De basis van de eenheid der wetenschap - pagina 28
Referaat voor de twee-en-twintigste Wetenschappelijke Samenkomst der Vrije Universiteit op 30 Juni 1937
Zeker, door de p h a n e r o s i s m a a k t God Zichzelf bekend. M a a r niet alleen Zichzelf n a a r Zijn persoonlijkheid, Zijn n a m e n , Zijn kwaliteiten, Zijn trinitarisch b e s t a a n , m a a r ook Zichzelf n a a r Zijn werk, w a a r o n d e r ook de kosmos valt. Hij o p e n b a a r t ook niet enkel in welke relatie Hij den kosmos tot Zichzelf heeft gesteld, m a a r Hij o n t v o u w t ook, wat Hij heeft g e s c h a p e n en hoe Hij dat heeft g e d a a n . D a a r om, ook die o r g a n i s c h e geledingen der w e t e n s c h a p , welke zich op de w a a r h e i d omtrent den k o s m o s specialiseeren, zijn uit dit g e z i c h t s p u n t reeds afhankelijk van de p h a n e r o s i s . Het is w e i e e n s zoo g e f o r m u l e e r d : wij zouden van den k o s m o s niets a f w e t e n , indien er van de „ d i n g e n " geen o p e n b a r i n g omtrent zichzelf uitging; a n d e r s w a r e weten en w e t e n s c h a p een vinding van den menschelijken geest en zou het algemeen menschelijk bewustzijn als het Ik het niet-Ik poneeren. T o t o p zekere h o o g t e kan dit w o r d e n toegestemd. Mits in onze w e t e n s c h a p s b e s c h o u w i n g m a a r niet w o r d e uitgeschakeld, dat de „ d i n g e n " in zichzelf geen o p e n b a r e n d e kracht bezitten. Het is de a l m a c h t i g e en a l o m t e g e n w o o r d i g e kracht G o d s , die deze ontsluiting der „ d i n g e n " b e w e r k t . Zoo wel het d y n a m i s c h e als het statische in de s c h e p p i n g moet tot een o p u s Dei w o r d e n herleid. Neemt men een o p e n b a r i n g der „ d i n g e n " aan, zoo heeft die toch altijd h a a r b e s t a n d in de o p e n b a r i n g G o d s . Zij heeft nooit tot einddoel voor zichzelf de a a n d a c h t op te vorderen, m a a r voor God. Wil men dit in één constructie o n d e r brengen, zoo kan de oude o n d e r s c h e i d i n g van in statu recto en in statu obliquo goeden dienst verleenen. De o p e n b a r i n g als z e l f b e k e n d m a k i n g Gods, Zijn o p e r a d a a r b i j inbegrepen, is dan revelatio Dei in statu recto, d e z o o g e n a a m d e o p e n b a r i n g der „ d i n g e n " revelatio Dei in statu obliquo. De p s e u d o - w e t e n s c h a p is altijd kosmocentrisch, al g a a t zij uiteen in een m a k r o k o s m o c e n t r i s c h e en een m i k r o k o s m o c e n trische richting. Zij denkt zich den kosmos s e p a r a a t van God. De w a r e w e t e n s c h a p is p h a n e r o t i s c h of phanerosiocentrisch. Zij plaatst zich w e l b e w u s t tegenover K a n t , die van God in de w e t e n s c h a p niet wilde hooren en tegenover allen, wien de g e d a c h t e van een afhankelijkheid van Goddelijke p h a n e rosis onverdraaglijk is. Achter alle w a a r h e i d ziet ze Godzelf staan. T o c h w o r d t ze d a a r o m n o g geen theologie of komt ze
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 juni 1937
Brochures (TUA) | 37 Pagina's