Scheppingsleer contra evolutieleer

”Schepping of evolutie: valse tegenstelling", 7.0 luidde de titel van een artikel in VU-magazine enkele jaren geleden. In dit artikel werd betoogd dat de resultaten van de moderne wetenschap niet in tegenspraak zijn met de Bijbel, en er ook niet mee in strijd künnen komen. Als je de geologie in overeenstemming met Genesis 1 wilt brengen overwaardeer je de wetenschap; je tast dan het scheppingsgeloof in wezen aan, want dat is niet afhankelijk van het al dan niet werkelijk gebeurd zijn van Genesis 1. De Bijbel geeft geen kontroleerbare verslagen, aldus onder andere de VU-hoogleraar Dr. van de Fliert. Er is sprake van geschapen evolutie; God schiep door middel van de evolutie; God is de oorsprong van de evolutie. Dat de creationisten, die de schepping als een historisch feit aannemen, het geloof in de Bijbel willen ondersteunen met de wetenschap, en daarmee de wetenschap overwaarderen, is een bedrieglijke opmerking. In feite slaat de evolutionist de wetenschappelijke resultaten zo hoog aan dat hij de Bijbelse gegevens die in strijd zijn met deze resultaten als niet werkelijk gebeurd aan de kant schuift. De opmerking is des te bedriegelijker omdat er een kern van waarheid in zit. Het is inderdaad foutief om met behulp van de wetenschap proberen te bewijzen dat de Bijbel gelijk heeft. Het gelijk en gezag van Gods Woord is inderdaad niet afhankelijk van de wetenschap. Je moet met de Bijbel echter wel de betrouwbaarheid van de wetenschappelijke resultaten kontroleren. De Heilige Schrift is het gezaghebbend en onfeilbaar boek voor alle facetten van het leven, ook voor de wetenschappelijke arbeid. De bijbel geeft het referentiekader voor elke wetenschap. Je hoort het zo vaak: de Bijbel is geen wetenschappelijk boek, de Bijbel is geen biologieboek, de Bijbel is geen geschiedenisboek.... nee, inderdaad; dat wil echter nog niet zeggen dat de Bijbel geen gezag heeft over de wetenschap, nog minder dat de Bijbel onware of verzonnen feiten weergeeft. Als we de Heilige Schrift niet kunnen vertrouwen in zaken van menselijke waarneming, is ze dan wel te vertrouwen wanneer ze spreekt over ongrijpbare dingen, als zonde en genade? Ook is de leer dat God door middel van de evolutie de wereld geschapen heeft in strijd met de Bijbel. De Bijbel spreekt duidelijk over scheppen: "God zeide... en daar was alzo". Een echte

evolutionist, ik bedoel een niet-Christen, zal hier trouwens ook niets van willen weten. Deze wil in het geheel niet van een Goddelijk ingrijpen horen. Uit de volop verkrijgbare (populaire) creationistische literatuur is overigens duidelijk dat de evolutietheorieën wetenschappelijk gezien al zwak staan. Om enkele immense problemen te noemen: Hoe is het eerste leven ontstaan? Hoe is het denkbaar dat een organisme kan voortbestaan met organen die zich nog in een of andere ontwikkelingsfase bevinden? Het is toch eigenlijk een absurd idee dat een vis op het land gaat leven en "dus" langzamerhand pootjes krijgt. Wat is de waarde van een half ontwikkeld instinkt? Hoe blijven pasgeboren zoogdieren in leven als de melkklieren van hun moeder nog in ontwikkeling zijn? Voorts het ontbreken van tussenvormen bij fossielen, de grillige opeenvolging van aardlagen, de falende radio-aktieve dateringsmethoden. Kortom, de wetenschap biedt ons een onaantrekkelijk alternatief als we de historiciteit van de Bijbel betwijfelen.

Een wijd verbreide opvatting is ook dat het eerste hoofdstuk van Genesis slechts een mythe is; een lofdicht op Gods almacht en majesteit. Nu vindt deze gedachte geen enkele grond in de Bijbel, want als we Genesis 1 lezen dan zien we alleen een sobere beschrijving in proza, en geen dichterlijke, bloemrijke poëzie. Deze opvatting past bij een ruime interpretatie van het begrip organische inspiratie waardoor de Bijbel wordt gereduceerd tot een boek met verhalen van gewone mensen. Wij mogen ...geen menselijke ver iel.se l.s...

echter nooit accepteren dat in het Woord van God louter menselijke vertelsels zijn opgenomen waarin aan de hand van verzinsels de almacht van de Heere wordt "aangetoond". Het is Godslasterlijk om zo te redeneren.

Het blijft dus, ondanks de zogenaamde "Christen-evolutionisten", schepping óf evolutie. In de titel van dit artikel worden de termen scheppingsleer en evolutieleer gebezigd. De meeste natuurwetenschappers zouden wel bedenkelijk kijken als ze dat zo zagen staan. Door zo het evolutionisme tegenover de Bijbelse leer van de schepping te plaatsen, wordt er gesuggereerd dat de wetenschappelijke evolutietheorieen slechts een dogma zouden zijn. Dit past volstrekt niet bij de opvatting van de meeste wetenschappers over hun werk. De meerderheid van de wetenschapsmensen, vooral van de natuurwetenschappers, denkt in een logisch-positivistische traditie. Volgens deze wetenschapsfilosofische stroming, die aan het einde van de 19e eeuw haar grootste bloei meemaakte, worden de wetenschappelijke methoden gekenmerkt door absolute objektiviteit; de wetenschappelijke methode móet ook objektief zijn.

De methodologie van de positivisten is als volgt. Elke wetenschap heeft een empirische basis die gevormd wordt door een set van harde feiten die door objektieve waarneming gevonden zijn. Als we nu een theorie of hypothese opstellen dan konfronteren we deze met de empirische basis. De empirische basis geeft dan als onpartijdig scheidsrechter aan of een theorie waar of onwaar is, of de opgestelde hypothese aangenomen dan wel verworpen moet worden.

De eerste aanval op de theorie-en ideologie-onafhankelijke empirische basis kwam van de filosoof Karl Popper. Popper beweerde dat de empirische gegevens van de empirische basis afhankelijk zijn van de theorieën. Een wetenschapper gaat met zijn theorieën de werkelijkheid bestuderen en selekteert met behulp van zijn theorieën de feiten, de gegevens die hij relevant acht voor zijn theorie. Een zwaardere aanval op de onafhankelijke empirische basis deed de moderne wetenschapsfilosoof Kuhn die zegt dat de empirische basis niet alleen afhankelijk is van de theorieën, maar ook van de subjektieve meningen van de wetenschappers zelf. Het wetenschappelijk onderzoek in zijn geheel wordt bepaald door psychologische en sociologische faktoren. De meeste wetenschappers leven, denken en onderzoeken binnen een paradigma, dat is het totale gedachtenpatroon van een wetenschappelijke groep. Dit gedachtenpatroon, het denken van een wetenschappelijke groep, wordt bepaald door het onderbewustzijn. Het wetenschappelijk

onderzoek wordt bepaald door een overheersend wereldbeeld, door een geloof.

Hiermee wil ik maar aantonen dat de natuurwetenschap niet zo zuiver is, als de meeste wetenschappers ons willen doen geloven. Het wetenschappelijk onderzoek, ook dat van evolutionisten, wordt wel degelijk bepaald door vooroordelen. Zo sluit de natuurwetenschap bijvoorbeeld het bestaan van God uit; de evolutionisten nemen a priori aan dat er geen sprake kan zijn van een bovennatuurlijk ingrijpen. De Heere, als schepper van hemel en aarde, past niet in het paradigma van de natuurwetenschappen.

Er zijn trouwens ook verschillende evolutionisten die dit beamen. De overtuigde, onchristelijke evolutionist Dr. Lamm zegt bijvoorbeeld dat het evolutionisme slechts een werkhypothese is, die de grondslag vormt voor vele evolutietheorieën. Deze werkhypothese berust op waarschijnlijkheid en is door het experiment niet te toetsen. De werkhypothese staat op zich zelf niet sterk, zij kan slechts worden verdedigd uit het ongerijmde, namelijk dat alle andere denkbeelden dan evolutie tot absurde verklaringen moeten leiden, zoals één of meer scheppingen. Je mag dan ook gerust, zeker wanneer de evolutionisten ondanks de onoverkomelijke moeilijkheden en zwakten in hun theorieën een Goddelijke scheppingsdaad afwijzen, spreken van de evolutieleer, van het evolutiedogma.

Scheppingsleer.... als je de evolutie accepteert dan kom je in ernstige tegenspraak met de Bijbel zelf. Als evolutie waar is dan zijn ook de Christelijke Godsdienst en de gereformeerde belijdenis in de weg van evolutie ontstaan. Dan zijn wij geen gevallen mensen maar onbegrijpelijk hoog gestegen dieren. Dan is de zonde geen overtreding tegen God maar slechts een nog weg te evolutioneren oneffenheid. Kortom, val, zonde, genade en het bestaan van God zelf worden dan twijfelachtig.

De handhaving van een letterlijke interpretatie van het Bijbelse scheppingsverhaal zal ons wel de naam van fundamentalist opleveren. De term fundamentalist heeft bij velen een zeer negatieve klank. Laat ons die naam van fundamentalist echter met ere dragen. Wij zijn inderdaad voor fundamentele wetenschapsbeoefening. Wij willen een wetenschap die een eerste begin en onwankelbare grondslag heeft in Gods Woord. De moderne theologen spreken over ernstige gevaren die het fundamentalisme met zich meebrengt. Dan ga je dingen die figuurlijk bedoeld zijn-ook letterlijk nemen. Er wordt gesproken over overtreding van het tweede gebod: als je Genesis I voor waar gebeurd aanneemt dan maak je van God als

Schepper een beeld naar menselijke opvattingen. Het lijstje van de "ernstige waarschuwingen" is nog verder aan te vullen. Van de kant van de Christen-evolutionist dreigen echter veel grotere gevaren; de Christelijke religie, de Christelijke moraal en de Bijbel verliezen hun betekenis. Het is van het allergrootste belang dat wij aan de leer van een scheppingsgeloof, dat onverenigbaar is met het evolutionisme, blijven vasthouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen