Boekbespreking

Hij Die u roept, is getrouw (Uit het leven van ds. M. van Beek), door K. van Leeuwen-Szabala / H. Natzijl, uitg. Den Hertog, Houten; 176 pag., geb.; prijs € 15,-.

In het voorwoord geeft ds. J. Roos aan dat deze biografie op een bijzondere wijze tot stand gekomen is. Eén van zijn belijdeniscatechisanten, Katarzyna van Leeuwen, had een werkstuk geschreven over ds. Van Beek. Dit werkstuk is de basis geweest van het nu uitgegeven boek, dat uitgebreid is met gedeelten uit preken en toespraken waarin ds. Van Beek iets uit zijn leven verhaalde. Dominee Van Beek is op 1 oktober 1921 geboren in Bennekom. Zijn ouders waren godvrezende mensen die het in de Gereformeerde Kerk niet meer uit konden houden en in 1930 overgingen naar de Gereformeerde Gemeente van Veenendaal, waar in die tijd ds. R. Kok stond. Van hem heeft ds. Van Beek zijn eerste catechisatielessen gehad. Hoewel hij in zijn jonge jaren indrukken kreeg van dood en eeuwigheid, ging hij in zijn jeugd de wereld in. Op zijn tweeëntwintigste jaar werd hij stilgezet en leerde zijn verlorenheid inleven. In 1947 werd hij tot ouderling gekozen, maar bedankte; een jaar later werd hij weer gekozen en toen kon hij niet bedanken. Bij de scheuring van 1953 schaarde de gemeente zich aan de zijde van de bezwaarde broeders. In 1961 werd hij als student door het curatorium aangenomen en werd hij opgeleid door dr. C. Steenblok. Op de vergadering van het curatorium op 14 mei 1963 werd hij beroepbaar gesteld. Uit de tweeëntwintig uitgebrachte beroepen nam hij het beroep naar Alblasserdam aan, waar hij op 28 augustus bevestigd werd door dr. C. Steenblok. In Alblasserdam heeft hij 3 jaar gestaan; toen kwam het beroep van Opheusden, dat hij, na veel strijd, aan moest nemen. Op 29 september 1966 werd hij daar bevestigd door ds. F. Mallan. Tot aan zijn sterven, in 1983, heeft hij de gemeente van Opheusden mogen dienen. In de tijd dat ds. Van Beek in Opheusden gestaan heeft, is het kerkgebouw flink uitgebreid en is een nieuwe pastorie gebouwd. Ook een interview met Rik Valkenburg is in het boek opgenomen. Hierin komen we veel over zoon Gerrit (Gertje) te weten. Op 9 mei 1983 ging het ontstellende bericht door de gemeente dat haar geliefde herder en leraar in de afgelopen nacht was overleden. Vanuit dit Mesech der ellende was hij opgevoerd in de gewesten der eeuwige gelukzaligheid. Op de daarop volgende zaterdag vond op de oude begraafplaats aan de Dalwagenseweg de begrafenis plaats. Zo'n 3500 mensen woonden de plechtigheid, die door ds. Mallan werd geleid, bij. Het is een bijzonder boek geworden, wat vooral te danken is aan de vele fragmenten uit preken die door ds. Van Beek gehouden zijn. Daarin zien we als het ware dominee Van Beek in het hart en komt tevens duidelijk de zuivere waarheid naar voren zoals die door hem is voorgesteld. Het boek wordt afgesloten met een overzicht van de preken die ds. Van Beek in Opheusden gehouden heeft. Ook is er een lijst met publikaties die in bladen of boeken verschenen zijn, opgenomen. Het boek wordt gecompleteerd met een register van persoonsen plaatsnamen, wat het zoeken vereenvoudigt. Ik wil deze boekbespreking afsluiten met de woorden waarmee ds. Roos het Woord vooraf besluit: De eeuwigheid zal openbaren voor wie de prediking van ds. Van Beek het middel tot zaligheid is geweest. Moge zijn nagelaten geschriften, alsook deze biografie bijdragen tot eer van Gods Naam en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk.

Kostbare middelen tegen satans listen door Thomas Brooks; uitg. De Schatkamer, Rumpt, 312 blz., geb.; 2e druk, prijs € 21,55

In een opdracht aan de gemeente verantwoordt Brooks zich over het schrijven van dit boek. Het kennen van satans listen kan een middel zijn om ze te overwinnen. Hij drukt de lezer op het hart dat het niet gaat om veel lezen en veel weten maar ook om dat te beoefenen. De satan heeft in het spannen van zijn strikken als het ware alles mee. We zijn al gauw gereed om met zijn verzoeking in te stemmen. Hij heeft vele listen, maar de belangrijkste en die waardoor hij het meeste schade aanricht, zijn in dit boek opengelegd. Brooks heeft gevoeld onder het schrijven van dit boek dat de satan hem niet met rust liet. Wel een bewijs, denk ik, dat dit boek nuttig kan zijn. Geringe gedachten van Gods Woord en instellingen te hebben, zichzelf daarboven te verheffen is zo'n strik van de duivel. De zonden als klein voor te stellen een andere. De duivel zegt dat iets maar een kleine zonde is en dat de ziel toch wel zal leven ook al doet hij die zonde. Maar één kleine zonde verdient de eeuwige dood, waarschuwt Brooks. Het aanhangen en verbreiden van dwalingen is ook zo'n duivelse list. Meningen die onze gerechtigheid in de plaats van die van Christus stellen, maar ook die leringen en meningen die Christus en Zijn gerechtigheid zo willen verhogen dat ze een godzalige wandel in de vreze Gods daarvan scheiden en die onnodig achten. Denk erom: één afwijking kan een mens geheel buiten de goede weg brengen. Brooks noemt niet alleen de strikken, maar ook de middelen tegen die listen. Eén daarvan is dat u steeds met ootmoedigheid bekleed blijft. Ootmoed zal u veilig door de talloos vele strikken en netten brengen die de duivel over de aarde verspreidt, zo haalt hij een niet met name genoemde spreker aan. Behalve de zonde verkleinen, kan de satan de zonde ook verzwaren, zozeer dat er geen hoop voor een overtuigde overblijft en hij tot wanhoop gebracht wordt. Brooks zegt daarop dat juist zij die grote zonden hebben, te meer genade en barmhartigheid nodig hebben. Ook is de Heere Jezus gereed en bereidwillig om de grootste oproerlingen te ontvangen."Christus hangt nog steeds de witte vlag der genade en der barmhartigheid uit voor wederkerende zondaars die zich aan Zijn voeten vernederen." De bereidwilligheid wordt tegenwoordig veel uitgelegd als een bereidwilligheid om iedereen, ook eigengerechtigde farizeeërs, te ontvangen. Ik lees bij Brooks echter over zondaars die zich aan Zijn voeten vernederen. Daar is dus iets aan vooraf gegaan. Het lijkt wel moeilijker om dit staande te houden als we lezen op blz. 277: "...maar ze (de woorden: Komt herwaarts tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven) bewijzen niet dat zij (die beladen zijn met de schuld der zonde en met het gevoel van Gods toorn) het alleen zijn die tot Christus mogen en moeten komen. Ze betekenen ook niet dat alle mensen zó vermoeid en belast moeten zijn met het gevoel van hun zonde en de toorn van God, eer zij tot Christus komen." In zijn toelichting maakt Brooks duidelijk dat hij dit schrijft, omdat de overtuigde zondaar zeer geneigd is van de ene plicht naar de andere te vluchten om rust te vinden. Het gaat over mensen voor wie die rust het grootste goed geworden is. De Heere eist geen geschiktheden of voorbereidingen in de mens voordat hij tot Christus komt. Hij gebiedt door de hele Bijbel heen te geloven in Christus, zegt Brooks. Dat zal ook niemand ontkennen, maar dit is toch heel wat anders dan te moeten geloven dat Christus ook jouw Zaligmaker wil zijn, zoals tegenwoordig algemeen wordt gesteld!? Datgene wat vooraf moet gaan of het voorwaardelijke is, dat er schuld gevoeld en erkend wordt. Alleenlijk dit, kent uw ongerechtigheid dat gij tegen de Heere uw God gezondigd hebt. Dat recht vernederende besef kan geen mens bij zichzelf werken het is immers Gods werk maar wordt wel vereist wil een zondaar welkom bij Christus zijn. Hij is niet gekomen om rechtvaardigen in eigen oog zalig te maken, maar verlorenen. De tekst die Brooks aanhaalt als "verkondiging met open mond" van de bereidwilligheid van Christus om zondaars te verlossen: Laat u met God verzoenen, enz. zegt dat eigenlijk ook heel duidelijk. Mensen die in vijandschap verkeren met God en belangrijker nog: op wie God vertoornd is, worden opgeroepen zich met Hem te laten verzoenen. Hoe dan? Nogmaals: in een weg van schulderkentenis, als vijanden en als rechtelozen. Lees het boek dus wel goed. Het bevat inderdaad kostbare middelen. Ik noem er nog één: tegen de list van satan dat het geloof niet echt kan zijn want iemand heeft geen verzekering, geeft hij dit geneesmiddel: dat verzekering een vrucht is van het geloof en die vrucht heeft men niet altijd. Je moet eerst met Christus verenigd zijn door het geloof, wil je de verzekering kunnen ontvangen. Zo probeert Brooks ware gelovigen aan wie de satan wijsmaakt, dat hun genade namaak is, te helpen. Dat een waar geloof ook een vast vertrouwen is, heeft hij daarmee niet willen ontkennen. Brooks kende echter ook deze list van satan: enerzijds probeert hij huichelaars te overtuigen dat hun genade echt is en anderzijds wil hij ware gelovigen doen geloven dat hun genade namaak is. Zo is er nog veel meer goede raad te vinden in dit boek. Neem en lees, maar bedenk: "Niet de man die veel weet, veel praat en leest, maar de man die veel beoefent, zal tenslotte de gelukkigste man blijken te zijn." Van harte aanbevolen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen