Optiek
Het beeld van de caleidoscoop is steeds anders, afhankelijk van de positie van de spiegeltjes en het licht dat erop valt. Ook de omgeving van mensen en organisaties is steeds anders. Authenticiteit is niets anders dan in iedere situatie jezelf zijn; niet opgedragen, maar vanzelf. Dit staat niet los van levensbeschouwing. In principe geeft alleen het ware Licht een juist beeld van wie w e zijn. En dat is de kern van authenticiteit. Authenticiteit: de echtheid waarmee w e als mens en organisatie werken. Authenticiteit is niet opgedragen, maar vanzelfsprekend. Hoe authentiek zijn w e ? Hoe echt zijn w e zelf eigenlijk? Dit zijn gedeelten uit een uitnodiging voor een symposium over 'authenticiteit'.
Authenticiteit
Het bovenstaande, afkomstig uit een uitnodiging voor een symposium, nog eens nalezend en daarover nadenkend, is het wellicht voor iedereen duidelijk dat het begrip authenticiteit zeker ons veel te zeggen moet hebben. Volgens een verslag in het RD (april 2002) lijkt de jeugd juist veel behoefte te hebben aan authenticiteit. 'Er is behoefte aan persoonlijke authenticiteit en er is veel minder belangstelling voor dogmatiek. Men schrijft de dogmatiek niet af, maar ze moet functioneren. Probeer daarom stukken van de dogmatiek te integreren in de omgang met jongeren. Daarbij mag op de kansel geen sprake zijn van aanpassen, maar wel van aansluiting zoeken bij het niveau van de jongeren.' Maar wat betekent authenticiteit, een afleiding van het woord 'authentiek'? Van Dale geeft de volgende omschrijvingen:
1. overeenstemmend met het oorspronkelijke
2. van waarde door het bezit van de vereiste vorm ==> rechtsgeldig 3.
niet vervalst —> echt, origineel
4. betrouwbaar
5. een eigen kenmerk dragend —* oorspronkelijk Zijn we nog in overeenstemming met het oorspronkelijke ...?
Vult u zelf maar in welk oorspronkelijke, waarbij het uiteindelijk gaat om onze oorspronkelijkheid wat betreft onze schepping. Dan zijn w e niet meer authentiek, want we zijn Gods Beeld kwijtgeraakt. Hebben w e nog rechtsgeldigheid? Er is grote kans ons bestaansrecht te verspelen als we afwijken van het oorspronkelijke, als we de vereiste vorm niet meer hebben. Want wat maakt er dan nog onderscheid? Zijn w e niet vervalst? Hoeveel water doen we zo gemakkelijk bij de wijn? Is er nog sprake van echtheid? Hoe is het met onze betrouwbaarheid? Zijn we in handel en wandel net zo principieel als dat w e in het openbaar uitdragen. Of dragen w e het graag aan een ander op en spreekt het niet voor onszelf?
Hoe authentiek zijn w e ...? Van waaruit handelen we in onze dagelijkse praktijk? Is het omdat het ons is opgedragen of omdat w e het van(zich)zelfsprekend vinden? U begrijpt dat we vooral doelen op vraagstukken die in relatie staan met principes, die voor ons uiteraard onopgeefbaar dienen te zijn. Ook in dat opzicht heeft authenticiteit ons wel wat te zeggen. Vragen die de moeite van het overdenken waard zijn, zeker in deze tijd ...
Als w e dan kijken naar het onderwijs, was het mede om het bovenstaande dat prof.mr.dr. A. Postma ons in het RD van 13 april j.l. opriep om onze eigenheid c.q. echtheid uit te stralen. 'Er is geen enkele reden om als reformatorisch onderwijs in de schulp te kruipen. Ik zou het zelfs willen omdraaien: juist omdat het eigen onderwijs juist geacht wordt, is er alle reden dat aan de Nederlandse bevolking op een zelfbewuste wijze te tonen. Dat is goed voor het reformatorisch onderwijs en voor Nederland.'
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 oktober 2002
Criterium | 52 Pagina's