Parvus numero, magnus merito

‘Men moet geen koudwatervrees hebben om met iemand in zee te gaan’, las ik eens. Dit past zeker bij het Business Platform. Ontwikkelingswerkers en ondernemers gingen vijf jaar geleden met elkaar in zee en het eerste lustrum zit erop. Veel werk is verzet, wat niet uit een instructieboekje was te halen. Om met Cicero te spreken: ‘Usus magister est optimus’ (ervaring is de beste leermeester). Dit past ook bij ontwikkelingswerk en ondernemen – pionieren – om al doende te leren!

Een vijfjarig bestaan heet een lustrum. Dit woord duidt oorspronkelijk op een ritueel door een Romeinse censor aan het eind van de census (volkstelling). In Lukas 2 gebiedt keizer Augustus zo’n volkstelling, waarbij men onder andere de namen van de burgers, hun bezittingen, beroep en leeftijden, beschreef, bijgestaan door een questor, (iemand die vragen stelt).

Een censor was een Romeinse magistraat, verantwoordelijk voor zowel de publieke moraal alsook voor grote ontwikkelingsprojecten. Zo legde Appius Claudius in 310-309 voor Christus een wateraquaduct (Aqua Appia) en een weg aan. De censor registreerde en verdeelde het veroverde land als in een soort kadaster. Hij beoordeelde ook wie waardig werd geacht voor hoge bestuurlijke (overheids)functies. Hierdoor bewaakte en bevorderde men de publieke moraal (regimen morum). Zo ontsloeg censor Marcus Porcius Cato een senator wegens onwaardig gedrag, omdat deze zijn vrouw in het openbaar kuste. Het regimen morum behelsde ook toezicht op de besteding van de overheidsfinanciën, op de juistheid van meeteenheden en gewichten, die in het economische leven werden gebruikt.

Na vijf jaar dragen ruim 120 leden hun steentje bij en werkt men via Woord en Daad in elf landen aan vakonderwijs, jobbemiddeling en MKB-bedrijvigheid in vele projecten. Is er veel armoede verdwenen? Wellicht wordt het gezien als een druppel op een gloeiende plaat. Maar een bedrijvenplatform, waarin christenen elkaar vinden, zoekt succes niet in de macht van het getal. In de gelijkenis van de talenten kreeg de goede dienstknecht, die getrouw was over één pond, macht over tien steden! Jacob Cats schreef eens: ‘Hij is niet arm die weinig heeft, maar die met veel begeren leeft.’

Dat betrokkenen als censori en questori mogen toezien op verantwoorde economische ontwikkeling voor hun arme naasten, ingebed in een christelijke moraal. Ora et labora, Deo volente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen