Gewijde Geschiedenis O.T.

1. God wil een eigen volk verwekken om den Christus te verwekken.

2. Daartoe roept Hij Abraham uit Ur der Chaldeën.

3. Abraham heeft die roeping in het geloof opgevolgd.

4. Welke groote beloften de Heere aan Abraham geeft.

5. Hoe Abrahams geloof wordt beproefd.

1. Door de spraakverwarring zijn de volkeren over de aarde verspreid.

De Heere heeft het menschelijk plan verijdeld en het Goddelijke plan uitgevoerd.

Hij wil echter een eigen volk verwekken waardoor het licht van Zijn Naam zal uitstralen en waaruit de Christus zal geboren worden.

De vader van dat volk heet eerst Abram, dat is: groote of gezegende vader, en later bij de oprichting van het Verbond wordt zijn naam: Abraham, dat is: vader van menigte.

Abraham was uit Sem gesproten en in hem zou de gouden draad der belofte worden doorgetrokken.

2. Hoewel ook zijn familie de afgoden diende, heeft de Heere hem naar Zijn vrijmachtig welbehagen geroepen.

Abraham woonde in Ur, een stad in Chaldea.

Hij was gehuwd met Sarai zijn halfzuster.

Het geslacht van Abraham moet losgemaakt worden van de andere geslachten, en daarom moet hij Ur verlaten.

3. Hij gaat met Terah zijn vader, Sarai zijn vrouw en Lot zijn neef naar Haran in Mesopotamië.

Wellicht is ook zijn broeder Nahor met zijn vrouw medegegaan.

Maar de bedoeling des Heeren is niet, dat Abram in Haran zal blijven wonen.

Hij brengt hem naar het land Kanaän, Sarai en Lot gaan mede. Hij vestigt zich te Sichem.

Abram volgt de roeping op door het geloof zonder dat hij weet waarheen hij moet gaan.

4. Tot sterking van zijn geloof ontvangt hij de belofte van stoffelijke en geestelijke zegeningen.

De rijkdom van de belofte komt vooral uit in het: „in U en in Uw zaad zullen alle geslachten des aardrijks gezegend worden."

Dat is de toezegging van den Christus.

Verder zal zijn zaad zijn als het zand der zee, en als de sterren des hemels.

De Heere belooft hem ook het land Kanaän, een land door machtige volksstammen bewoond.

In dat land richt hij altaren op te Sichem en Bethel.

5. Het geloof van Abram wordt ook beproefd.

Zijn huisvrouw is onvruchtbaar en toch houdt hij vast aan de belofte.

Hij heeft aan de belofte Gods niet getwijfeld door ongeloof, maar is gesterkt geweest in het geloof, gevende God de eer.

Wij vlechten geen krans om de slapen van een mensch, want alles wat hij deed, was het werk des geloofs. Dat geloof is een gave Gods en een gewrocht van den Heiligen Geest.

Als we met Abram een even dierbaar geloof hebben verkregen, mogen we als zijn geestelijke zonen en dochteren in zijn voetstappen wandelen.

Die in Christus is, is Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenaam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen