De hemelvaart van Jezus Christus

Het werk van de enige Middelaar Jezus Christus valt in twee machtige perioden uiteen. Eerst Zijn werk hier op de aarde om door lijden en sterven te dragen de straf der zonde, en te betalen de schuld der zonde voor alle uitverkorenen. Immers S; on zou door recht verlost worden, en daarom moest er aan het Goddelijk recht voldaan worden. Zonder voldoening was er geen mogelijkheid van verzoening. En daar Hij aan de Goddelijke wet in alle delen voldaan heeft, ligt in het volbrachte werk van Jezus Christus de grondslag van de verzoening met God, die Hij als Hoofd en Middelaar van al Zijn volk heeft tot stand gebracht. Hoe duidelijk blijkt het ons dat Hij door de trappen Zijner diepe vernedering de zaligheid voor al Zijn gunstgenoten verdiend heeft. Hoe rijk is dat evangelie voor arme verloren zondarèn. Die weg, om door ons zelf, de zaligheid te verdienen, is door eigen schuld toegesloten. Maar eeuwig wonder, dat heeft Jezus Christus volkomen gedaan. De toestand, waarin de gevallen mens zichzelf gebracht heeft door-Adams bondsbreuk is niet alleen een toestand van schuld, maar ook van onmacht en vijandschap. Hoe zal nu zulk een Adamskind deelgenoot worden van die verdiende zaligheid? Mijn lezer en lezeres! Zulks is bij de mens onmogelijk, maar Gode zij dank, het is mogelijk bij God. Immers door de trappen van Christus' verhoging komt Hij aan Zijn gunstelingen die zaligheid ook toepassen. Dit is het welbehagen des Vaders, hetwelk door de hand des Middelaars gelukkiglijk zal voortgaan door de onwederstandelijke bediening des Heiligen Geestes. O jonge mensen, denk daar toch aan. Wij kunnen geen grond voor de eeuwigheid bezitten, zonder de bevindelijke toepassing van Jezus' borgwerk. Daarom verrees Hij uit het graf en betoonde, dat Hij door Zijn opstanding de bron van het nieuwe en eeuwige leven voor de Zijnen is. Maar denk eens hoe wij door de zonde het graf gedolven, de hemel gesloten en de hel ontsloten hebben. Hoe nodig was het, dat de grote Hogepriester met Zijn eigen bloed zou ingaan in het meerdere heiligdom, opdat Hij Zijn verdiensten de Vader zou voordragen en daarop zou eisen de zaligheid der Zijnen.

Hoe noodzakelijk blijkt dan ook te zijn, die tweede periode van die dierbare Middelaar, namelijk Zijn werk in de hemel. Wat zal het geweest zijn, toen Hij met Zijn discipelen stond op de top van • de Olijfberg, aan welks voet Gethsemané lag en Hij van de aarde werd opgenomen, daar zij het zagen. Hoe was voor hun ogen de nuttigheid van deze hemelvaart verborgen.

Hadden zij Hem bij zich kunnen houden, dan hadden zij het gewis gedaan. Neen, op de aarde was er geen gejuich, toen Sions grote Koning door de Vader zou gekroond worden. - Maar wat zal het in de hemel geweest zijn, toen de tweede Adam, de Hersteller van de verloren zaak Zijner uitverkorenen de hemel binnenkwam. Daar, ja daar was gejuich. O, wat zal dat een ontmoeting geweest zijn, toen de Vader Zijn die Zoonf Zijn wil volbracht had, aanschouwde en Hem plaatste aan Zijn rechterhand in de hemelen! En wat zullen de geesten der volmaaktrechtvaardigen gejubeld hebben in de aanschouwing van Hem, die hen Gode gekocht had met Zijn bloed. Denk eens, hoe nu Jezus voor Zijn volk de hemel ontsloot, die ook eenmaal achter Hem in die zaligheid zullen ingaan. Hij toch voer op, orn plaats voor Zijn arme volk te bereiden in het huis Zijns Vaders, opdat Zijrt gunstelingen, wanneer zij hun loopbaan hier op aarde beëindigd zullen hebben, een thuiskomen in de hemel verkrijgen en dat uit vrije genade. Wat is dan deze dag, een dag van vreugde voor allen die door waarachtige wedergeboorte en geloof met Christus zijn verenigd geworden, want zij hebben in Christus, Die met Zijn ware menselijke natuur is opgevaren ten hemel en is gezeten aan des Vaders rechterhand, een zeker pand in de hemel, want Hij zal, als hun hoofd, hen als Zijn lidmaten zeker tot zich nemen. Er kwam wel een scheiding, maar er bleef een vereniging. En hoe groot is het, dat Hij zegenende Zijn discipelen verliet, om hen straks op.de Pinksterdag te overstorten met die gave, die Hij over hen zou uitgieten. Hoe dierbaar is nu Zijn werk in de hemel. Immers van daaruit regeert Hij als Hoofd Zijner Christelijke kerk, Zijn gemeente op de aarde, als Koning der koningen en Heere der heren. Dan treedt Hij gedurig met Zijn voorbede in bij de Vader, en als Profeet leert Hij de Zijnen door die duurverworven Geest. Eerst had Christus een hellevaart doorleefd, maar nu doormaakte Hij die glorie Zijner hemelvaart. Die weg zullen ook wij moeten kennen. Leerden wij toch onze schuld en verlorenheid recht kennen en ook volkomen aanvaarden de straf Gods over onze zonden. Dan alleen zal er plaats zijn voor en behoefte aan zulk een Middelaar, die Zijn werk op de aarde deed, en in de hemel doet. Jonge mensen, leerden jullie dat in je jeugd, opdat er een haten en vlieden van de zonde dooi^ jullie gekend werd, maar ook een ontsluiting van die enige weg en naam, die onder de hemel tot zaligheid is gegeven. Dit moge voor al U, 's Heeren gunstelingen, de ware stof tot blijdschap op deze dag uitmaken, dat Hij is heengegaan U ten goede, opdat gij door het geloof gebruik leerdet maken van die rijke en heerlijke bediening van zulk een Hogepriester, Die door de hemelen is doorgegaan, opdat gij met lijdzaamheid mag lopen, de loopbaan, die U is voorgesteld, ziende op de overste Leidsman en voleinder des geloofs, Die het kruis heeft verdragen en nu met heerlijkheid is gekroond. Uwe zielen mogen er de blijdschap van smaken om verenigd met de weg die de Heere met U houdt, achter Hem te mogen komen en Uw kruis te dragen. De strijd zal niet eeuwig duren, want: „Eer dat Uw zwerftocht was begonnen, lag Uw feestkleed , al gesponnen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen