Zijner handen werk

(13.)

HET ONWEER

I Wanneer ?

II Blijk van Gods Almacht en Majesteit

III Dodelijk karakter

IV Begeleiding van Gods verschijning.

I WANNEER ;

onweert het in Palestina?

Het zal de aandachtige lezer < van deze bescheiden artikelen al meer dan eens opgevallen zijn, dat wij het natuurgebeuren, zoals zich dat in al zijn luister en majesteit aan het schepsel vertoont, van het Oosten niet kunnen vergelijken met dat van het Westen, m.a.w. er treden steeds duidelijke verschillen aan het licht tussen de natuur, in ruimste zin, in Kanaan en Nederland. Zo staat het ook met het onweer. Wij zijn gewend aan de warmteonweders op hete zomerdagen, al komt ook een enkele keer onweer voor in onze herfst of in ons voorjaar, 's Winters echter zelden. Dat weten wij door ervaring en ons K.N.M.I. zou dat kunnen bevestigen.

In Kanaan hebben we precies het omgekeerde

a 's Zomers: n de zomer, die snikheet en zonder regen is in Kanaan, onweert het niet. Dat wil niet zeggen, dat het nooit gebeurt, maar dan is het iets bijzonders, een teken Gods, bv. toen Saul te Gilgal door het volk Israëls koning gemaakt was, lezen we in 1 Sam. 12 : 17 en 18: Is het niet vandaag de tarweoogst? Ik zal tot den Heere roepen, en Hij zal donder en regen geven; zo weet dan, en ziet, dat uw kwaad groot is, en dat gij voor de ogen des Heeren gedaan hebt, dat gij een koning voor u begeerd hebt. Toen Samuël den Heere aanriep, zo gaf de Heere donder en regen te dien dage; daarom vreesde al het volk zeer dien Heere en Samuël."

De ongewijde geschiedenis vermeldt als iets heel bijzonders een zeer zwaar onweer in Edom eind Mei 1918. Trouwens zware onweders kwamen het hele jaar daar zeer sporadisch voor.

b. De vroege regen. Vaak wordt het begin van de regentijd (zie vorige artikelen) ingeleid door onweer: Wie deelt voor de stortregen een waterloop uit en een weg voor het weerlicht der donderen? Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is, om het woeste en het verwoeste te verzadigen en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen." (Job 38 : 25—27.) Hier hebben we dus onweer in November en December.

c. De Winterse regentijd. Ook dan kan het onweren als begeleidend verschijnsel bij storm, regen en hagel en zelfs bij sneeuw: God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen en wij begrijpen ze niet, want Hij zegt tot de sneeuw: ees op de aarde; en tot de plasregen des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen" (Job 37 : 5 en 6). Hier worden donder, sneeuw en plasregen in één adem genoemd. Een enkele maal treedt onweer op in Januari, maar in Februari zo goed als nooit.

< 1. De spade regen: Zacharia wekt in hoofdstuk 10 vers 1 het volk op: „Begeert van den Heere regen, ten tijde des spaden regens; de Heere maakt de weerlichten; en Hij zal hun regen genoeg geven voor ieder kruid op het veld." Dus: onweer tijdens de spade regen. Dat is het onweer in Maart en April.

Conclusie. Het onweert in Kanaan nagenoeg alleen in de regentijd, speciaal aan het begin en het einde. Overigens onweert het in normale omstandigheden niet zo vaak, volgens Exner in „Zum Klima voor Palastina" 7 tot 10 dagen per jaar.

Tussen twee haakjes merken wij op. dat uit de aangehaalde teksten blijkt, dat de klimaatverhoudingen in Israëls dagen gelijk waren aan de tegenwoordige en ten tweede, dat de Bijbel zeer nauwkeurig is waar het mededelingen omtrent de natuur betreft (F. J. Bruyll: Tijden en jaren.)

II GODS ALMACHT EN MAJESTEIT

Israëls God laat in de donder Zijn geweldige stem horen en schiet in de bliksem Zijn pijlen. Dit heeft altijd diepe indruk op de mensheid van alle tijden gemaakt. Onweer is de directe openbaring van Gods Almacht. Vandaar ook het nauwe verband tussen God en onweer. Zo duidelijk lezen we daarvan in de „onweerspalm 29:

„De stem des Heeren is op de wateren; de God der ere dondert; de Heere is op de grote wateren.

De stem des Heeren is met kracht; de stem des Heeren is met heerlijkheid.

De stem des Heeren breekt de cederen; ja, de Heere verbreekt de cederen van Libanon.

En Hij doet ze huppelen als een kalf; de Libanon en Sirjon als een jonge eenhoorn.

De stem des Heeren houwt er vlammen vuurs uit.

De stem des Heeren doet de woestijn beven; de Heere doet de woestijn Kades beven.

De stem des Heeren doet de hinden jongen werpen; en ontbloot de wouden; maar in Zijnen tempel zegt Hem een iegelijk eer."

Dit loflied ter ere van de Schepper is wel eens genoemd „de Psalm der zeven donderslagen", omdat „de stem des Heeren" er zevenmaal in voorkomt. Dit getal drukt de volkomenheid Zijner majesteit uit. We lezen hier over een hevig onweer dat Palestina in de lengte doortrekt. „Als in bliksemschichten zien wij het grootse natuurtafereel voor ons, vanuit de onweersbuien, die losbarsten op de toppen van de Libanon, dan langs de flanken van dit gebergte, waar de grote dieren verschrikt worden, en dan daarbuiten in de woestijn. De hoogste bomen zoals de ceders, worden gebroken. Machtige bergenruggen als de Libanon en de Sirjon (Hermon) huppelen bij het onweer als kalveren en jonge eenhoorns. Maar de stem des Heeren is niet alleen over de wateren en over de bergen; ook de landstreken rondom Kanaan worden door het onweer geteisterd. Want ook de woestijn van Kades in het Zuiden en de dichte eikenbossen van het Overjordaanse worden door Gods stem in de donder getroffen. Zo zijn dus in beroering de wateren in het Westen, de berggevaarten in het Noorden, de wouden in het Oosten, de woestijn in het Zuiden. Maar in het midden van dit alles blijven de Heilige Stad en de tempel Gods veilig en rustig. Want Jehova heerst als Koning. Hij beklimt Zijn troon en het heiligdom en schenkt aan Zijn volk in alle stormen van rondom telkens nieuwe kracht." (Böhl: Psalmen, tekst en uitleg.)

Men zie ook nog Job 37 : 2—5 en Ps. 18 : 8—15.

III DODELIJK KARAKTER

Dit weet ieder uit eigen ervaring uit zijn omgeving. In het Oosten is het ook al niet anders: Ook gaf Hij hun vee de hagel aver, en hun beesten aan de vurige kolen" (Ps. 78 : 48) „En als deze nog sprak, zo kwam een ander en zeide: et vuur Gods viel uit de hemel, en ontstak onder de schapen en onder de jongeren en verteerde ze; en ik ben maar alleen ontkomen, om het U aan te zeggen" (Job 1 : 16.)

„Gij zult van den Heere der heirscharen bezocht worden met donder, en met aardbeving, en groot geluid, met wervelwind en onweder, en de vlam eens verterenden ivuurs" (Jes. 29 : 6.)

IV BEGELEIDING VAN GODS VERSCHIJNING

Men zie slechts naar het verhaal van de wetgeving op Sinaï: En het geschiedde op de derde dag, toen het morgen was, dat er op de berg donderen en bliksemen waren, en een zware wolk, en het geluid ener zeer sterke bazuin, zodat al het volk verschrikte, dat in het leger was. En de ganse berg Sinaï rookte, omdat de Heere op hem nederkwam in vuur; en zijn rook ging op als de rook van een oven; en de ganse berg beefde zeer." (Ex. 19 : 16 en 18.)

„Van aangezicht tot aangezicht heeft de Heere met u op de berg gesproken uit het midden des vuurs" (Deut. 5:4.)

Op verschillende Bijbelplaatsen wordt de verschijning des Heeren op de berg Sinaï in herinnering gehouden. Men zie slechts Ps. 104 : 32 en Ps. 144 : 5—6.

's Heeren, stem op 't hoogst geducht, Rolt en klatert door de lucht; Berst, met vreselijk geluid, Op de grote waat'ren uit; Klinkt, met nadruk en vermogen, Heerlijk uit de hemelbogen, 't Schepsel beeft en staat verwonderd. Als de God der ere dondert. (Ps. 29 : 2.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen