Zijner handen werk

(16.)

De zangtijd genaakt

Na het klimaat in de Winter nagegaan te hebben, stellen wij ons voor in dit artikel dat van de Lente te behandelen.

Laten we voorspellen, dat het woord Lente in de Bijbel niet voorkomt. Dat hoeft ons niet zo te verwonderen, want van een eigenlijk jaargetijde is geen sprake. De Palestijnse Lente behoort eensdeels tot de Winter, anderdeels tot de Zomer. Het is een overgangsperiode, die duurt van half Februari tot half Mei en omvat de Joodse maanden Adar, Nisan en Ijar.

Blijdschap is er, wanneer deze periode begint. , , Want zie, de winter is voorbij, de plasregen is over, hij is overgegaan; de bloemen worden gezien in het land, de zangtijd genaakt, en de stem der tortelduif wordt gehoord in het land." (Hoogl. 2 : 11, 12)

Dit is de mooiste tijd van het jaar. Wie Kanaan dan ook op z'n mooist wil zien, moet in het voorjaar er een bezoek gaan brengen. De reisbeschrijvingen stemmen hierin allemaal overeen. Naai-onze mening is die mooie tijd veel te gauw voorbij, maar de Schepper van de einden der aarde heeft het zo goed, ja zelfs zeer goed gedacht. We zijn toch alzo geneigd om veel te veel stil te staan bij het schepsel in plaats van bij de Schepper.

Klimaat in de Lente.

1. Temperatuur

2. Spade regen

3. Dauw

4. Wind.

1. Temperatuur.

De zon bereikt na de Winter een steeds hogere stand, waardoor de temperatuur zal stijgen. Bovendien worden de dagen langer.

Op 1. Maart heeft de zon een middaghoogte van 50°, de dag heeft een lengte van 12 uur, de hoogste dagtemperatuur gedurende 20 jaar 33, 5°.

Op 1 Mei is de zonnehoogte 73°, daglengte 13% uur en hoogste temperatuur 36, 1°.

Op 1 Maart is de laagste nachttemperatuur —0, 8°, op 1 Mei 3, 6°.

Uit deze enkele cijfers kunnen we de volgende conclucies trekken:

1. Het lengen der dagen gaat veel langzamer dan in ons land.

2. Er is een zekere stijging van temperatuur.

3. Er is een groot verschil tussen dag-en nachttemperatuur. , , Ik ben geweest, dat mij bij dag de hitte verteerde en bij nacht de vorst, en dat mijn slaap van mijn ogen week." (Gen.'31 : 40.)

4. In de Lente komen nog nachtvorsten voor.

5. Overdag is het reeds zo warm als op onze hete zomerdagen. Toch zit men 's avonds nog graag bij de een of andere verwarming.

Algemeen wordt aangenomen, dat de eerste helft van de Lente de mooiste tijd is, wat de temperatuur betreft. In deze tijd was het dan ook, dat God Zijn volk uit Egypte liet wegtrekken.

2. Spatie regen.

Dit onderdeel is behandeld in „Daniël" van Vrijdag 12 Januari 1951. Men zie aldaar.

3. Dauw.

Dauw is in Palestina van zeer groot belang. Was het al een zeer zwaar oordeel, dat Elia aankondigde, dat er geen regen meer zijn zou, dat oordeel werd nog aanmerkelijk verzwaard, doordat Gods profeet er bij voegde: auw. Dit staat zelfs voorop: dauw of regen (1 Kon. 17 : 1). Deze dauw treedt juist op in de regenloze tijd, dus in het laatste gedeelte van de lente en in de zomer. „Zonder de dauw zou Palestina in de regenloze zomer nog meer van zijn in de bodem en in zijn wateraderen verzamelde vocht door verdamping verliezen." (Dalman.) Veel in Kanaan voorkomende waterhoudende planten, zoals komkommers, augurken en watermeloenen zouden verschrompelen, het zomerzaad zou zich niet kunnen ontwikkelen en de boombladeren zouden vroegtijdig afvallen. Mozes zegent de kinderen van Jozef voor zijn sterven en zegt o.a.: Zijn land zij gezegend van den Heere, van het uitnemendste des hemels, van de dauw en van de diepte, die beneden is liggende; enz. (Deut. 33 : 13.)

Blijft deze dauw uit, dan is het een straf des Heeren, zoals bij de meeste reeds behandelde natuurverschijnselen. Het is alles Zijner handen werk. Hij geeft het nog als blijk van Zijn algemene genade over het schepsel, of Hij houdt het in als een straf. „Daarom onthouden zich de hemelen over u, dat er geen dauw is, en het land onthoudt zijne vruchten." (Haggaï 1 : 10.) Dit was een straf des Heeren over oversten en volk te Jeruzalem, omdat zij zelf in mooie huizen woonden, maar des Heeren tempel ongebouwd lieten liggen. Als we dat hoofdstuk aandachtig lezen, merken we op, dat de profeet dat zegt op de eerste dag van de zesde maand. Kijken we de Joodse kalender na, dan zien we, dat die dag valt op half Augustus, dus hartje zomer, zodat dit oordeel dubbel zwaar gaat wegen.

Deze dauw is niet te vergelijken met onze dauw. Ze is in Palestina veel intenser, geeft veel meer water en ontstaat ook op een andere wijze. We zullen een paar teksten geven, waaruit de intensiteit van de Palestijnse dauw blijkt:

a. „Door Zijne wetenschap zijn de afgronden gekloofd, en de wolken druipen dauw." (Spr. 3 : 20)

b „Doe Mij open, Mijne zuster, Mijne vriendin, Mijne duive, Mijne volmaakte! want Mijn hoofd is vervuld met dauw, Mijne haarlokken met nachtdruppen.

c. En het geschiedde alzo; want hij (Gideon) stond des anderen daags vroeg op, en drukte het vlies uit, en hij wrong de dauw uit het vlies, een schaal vol waters. (Richt. 6 : 38.)

Hoe ontstaat deze dauw nu?

's Avonds en 's nachts koelt het land sterker af dan de zee (Dit is behandeld bij het hoofdstuk: e winden. Men zie aldaar.) Overdag is veel water van de Middellandse Zee verdampt en opgestegen. Deze grote massa vochtige lucht gaat op grote hoogte zich van de zee naar het land bewegen (zeewind) Daar komt ze in aanraking met de koelere lucht, gaat zich verdichten en zakt als nevel naar de aarde, vooral sterk in de morgenstond. Dat is „de wolk des dauws in de hitte des oogstes", waarover Jesaja spreekt in hoofdstuk 18 : 4.

Zodra de zon opgegaan is, verdwijnt de dauw. James Neil geeft de volgende beschrijving: „Menigmaal, wanneer ik op een herfstmorgen vóór zonsopgang mijn tent op een der hoogten ten westen van Jeruzalem verlaten had en naar de heilige stad reed om in de Hebreeuwse ochtenddienst op de berg Sion voor te gaan, heb ik onderweg mijn paard tot staan gebracht om naar een toneel van overweldigende schoonheid te zien. Nog staat het mij levendig voor de geest. Geweldige massa's zilverwitte of opaal (melkblauw)-kleurige wolken rolden voor mijn voeten in fantastische, eindeloos wisselende vormen. Daarbovenuit staken de toppen der bergen, die als rotsgevaarten en eilanden in de schuimende zee zich voordeden. Het toneel duurde kort: de rijzende zon doortintelt en doorflonkert de drijvende en dampige massa, die al verder en verder rolt om kort daarna geheel te verdwijnen in de hitte van de zonnestralen.

In de dagen van Uzzia, Jotham, Achaz en Hizkia was de weldadigheid van Efraïm en Juda zeer vluchtig. „Wat zal Ik u doen, o Efraïm! wat zal Ik u doen, o

Juda! dewijl uwe weldadigheid is als een morgenwolk, en als een vroegkomende dauw, die henengaat." (Hosea 6:4, )

4. Wind.

Over de winden is in vorige artikelen gehandeld. We kunnen nu dus heel kort zijn. Slechts een enkele aanvulling.

Het Meer van Tiberias is vooral in het voorjaar onderhevig aan de zwaarste stormen, tengevolge van de rukwinden, die door de bergengten naar beneden strijken en die dikwijls vissersscheepjes in de grootste nood hebben gebracht (Matth. 8 : 24.) Uitdrukkelijk stelt de Bijbel echter vast, dat de ruwste stormwind aan Gods wil onderworpen is (Zijner handen werk.) „Gij heerst over de opgeblazenheid der zee; wanneer hare baren zich verheffen, zo stilt Gij ze." (Ps. 89 : 10.) Het is goed, dat we daar steeds aan denken, vooral in de huidige tijd met zijn hoge vlucht der techniek. Zijner handen werk zal door de moderne techniek nooit worden beïnvloed. Dat moge een troost zijn voor eenvoudige zielen, want „het Woord onzes Gods bestaat in eeuwigheid."

Eind April draait de wind naar het Oosten en al het schoons van de Lente is na enkele uren vernietigd dooide Sirocco (zie art. over de winden.)

„Het is nu de tijd van de Sirocco, de gloeiend hete wind, die uit de Syrisch-Arabische woestijn over de Dode Zee heemvaait in deze richting en als een hete adem verlammend over al het levende heen trekt. Daardoor verslapt alles. Anjers, die deze morgen nog bij honderden stonden te bloeien, liggen hedenavond als uitgedroogd op de bodem of zijn geheel weggevaagd. Overdag was het zo heet, dat wij er voor zorgden, niet aan de voorkant van het huis te komen." (Schneller: „Mitten im Kalten Winter", Bote aus Zion).

Hoe waar is het Woord Gods: Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer" (Ps. 103 : 16.)

Dan is de lente voorbij, de zomer begint.

Uw volk zal op Uw heirdag tot het strijden Gewillig zijn, in heilig krijgssieraad; U zal de dauw van Uwe jeugd verblijden, Geboren uit den vroegen dageraad (Ps. 110 : 3.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen