GEWIJDE GESCHIEDENIS O.T.

DE ZONDE VAN JEROBEAM

1. Versterking van het Tienstammenrijk 1 Kon. 14 : 1—20.

2. Waarin de zonde van Jerobeam bestond 1 Kon. 15 : 25—31.

3. De oordeelsaankondiging en de uitvoering van het oordeel.

Door het dwaze optreden van Rehabeam was Jerobeam tot koning uitgeroepen door de tien stammen.

Juda en Benjamin bleven Davids huis getrouw. Rehabeam bouwde vijftien steden om zijn rijk te versterken.

Ook Jerobeam, wiens rijk het rijk van Efraim werd genoemd, naar de grootste stam, zorgde er voor, dat in beide delen van zijn rijk sterke vestingen werden gebouwd.

Da'vid sterkte zich in de Heere zijn God, maar dat lezen we van Jerobeam niet.

Hij dacht het zonder de Heere wel af te kunnen en betrouwde meer op kansberekening en overleg.

Dit kwam duidelijk uit in wat hij deed om, zoals hij meende, het rijk innerlijk te versterken.

De trek naar Jeruzalem, naar de tempel met zijn offerdienst, kon wel eens oorzaak worden, dat zijn onderdanen berouw kregen over de scheuring des rijks.

Zolang het volk op de jaarlijkse feesten naar Jeruzalem trok, stond zijn troon niet vast.

De Priesters en Levieten hadden zich al naar het rijk van Juda gewend.

Hij stelde daarom een nieuwe offercultus in.

Hij maakte twee gouden kalveren en plaatste er een in het Noorden te Dan en een in het Zuiden des lands, te Bethel.

Bij die kalveren liet hij altaren bouwen, zodat het volk niet meer naar Jeruzalem behoefde te gaan om de Heere te offeren.

Voorts stelde hij priesters aan, die niet uit Aarons geslacht waren en ontzag zich niet om ook zelf priesterlijk werk te doen.

De zonde wordt in de Schrift, de zonde van Jerobeam, de zoon van Nebat genoemd.

De geschiedenis heeft geleerd, dat de zonde tegen het tweede gebod uitloopt op de zonde tegen het eerste gebod.

Van de kalverendienst loopt de lijn door naar Baaldienst. de

Jerobeam wilde God, die een Geest is, en op geestelijke wijze gediend wil worden, dienen onder een stoffelijke en zinnelijke vorm.

Zo maken we van het Goddelijk Wezen een caricatuur en plegen Majesteitsschennis.

Zijn zonde is het begin van de ondergang van het Tienstammenrijk.

Voordat de Heere met Zijn straf kwam heeft Hij Jerobeam herhaaldelijk gewaarschuwd.

Een profeet uit Juda werd naar Bethel gezonden, om over het altaar te profiteren.

Terwijl het volk feest vierde en Jerobeam zelf bij het altaar stond, om te offeren, voorspelt deze man Gods, dat er in Juda een koning zal opstaan, wiens naam Josia zal zijn, die de priesters der hoogten verbranden zal op dit altaar.

Ten teken dat hij waarheid sprak scheurt het altaar vaneen.

Jerobeam is woedend en geeft bevel dat die profeet gegrepen zal worden.

De Heere neemt het voor Zijn knecht op, want de uitgestrekte arm kan Jerobeam niet meer intrekken.

Een tweede waarschuwing ontving Jerobeam in het vaneen gescheurde altaar.

Ook werd de profeet zelf een teken.

Eerst heeft die profeet getoond, dat hij gehoorzaam was aan zijn Zender.

Want toen Jerobeam, na de genezing van zijn hand op het gebed van de profeet, hem uitnodigde met hem naar huis te gaan en zich te verkwikken, weigerde hij beslist.

Toen echter een oude profeet uit die plaats hem inhaalde en hem uitnodigde met hem naar huis te gaan, bezweek hij.

Zijn ongehoorzaamheid werd zwaar gestraft, hij werd door een leeuw gedood. want

Zo kon Jerobeam zien, dat de Heere de ongehoorzaamheid straft.

Dezelfde profeet Ahia, die hem het koningschap had aangezegd, moet hem ook het oordeel aankondigen.

Het kind van Jerobeam lag ernstig krank.

De huisvrouw van Jerobeam werd naar de profeet Ahia gezonden om te vragen of het kind weer herstellen zou.

Hoewel zij zich had vermomd, kon zij voor de Heere niet verborgen zijn.

De profeet maakt haar een harde boodschap bekend.

Hoewel in dit kind iets goeds gevonden werd van de Heere zal het toch sterven, maar het geslacht van Jerobeam zal worden uitgeroeid en niet evenals zijn kind de natuurlijke dood sterven.

Later werd Jerobeams huis uitgeroeid.

De zonde is een hellend vlak en zonder waarachtige bekering zal koning en onderdaan de straf niet ontgaan.

De beeldendienst is als een besmettelijke ziekte, die doordringt tot in het derde en vierde geslacht, maar Gods barmhartigheid wordt verheerlijkt aan duizenden dergenen, die Hem liefhebben en Zijn geboden onderhouden.

Ds A. DE BLOIS.

Vragen:

1. Waarom koos Jerobeam Dan en Bethel als plaatsen voor zijn eredienst?

2. Wat is het onderscheid tussen de zonde tegen het eerste en tweede gebod?

3. Waaruit blijkt, dat de dood van de profeet uit Juda een oordeel Gods was?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen