Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GEWIJDE GESCHIEDENIS O.T.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GEWIJDE GESCHIEDENIS O.T.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

2 Kron. 17, 18, 19, 20; 21 : 1—3, 2 Kon. 3.

JOSAFAT

1. Josafats hervormingen.

2. Josafats verbintenis met Omri's huis.

3. Josafats verdere leven en levenseinde.

Op vijfendertigjarige leeftijd aanvaardde Josafat, de zoon van Asa, de regering.

Hoewel zijn zwakheden niet worden verzwegen, was hij toch een man, die de Heere vreesde.

hij toch een man, die de Heere vreesde. Hij slechtte de laatste hoogten en roeide de bossen uit, die aan de afgoden gewijd waren.

De hoogten aan Jehova gewijd nam hij helaas niet weg. Hij deed al het mogelijke om het godsdienstige leven op hoger peil te brengen.

Op verschillende plaatsen in zijn rijk liet hij het volk onderwijs geven in de dienst des Heexen.

In alle voorname plaatsen liet hij rechtbanken instellen, wier rechters hij op het hart drukte, recht en gerechtigheid te handhaven.

Het oppergerechtshof vestigde hij te Jeruzalem.

In zaken de godsdienst betreffende, was Amarga de Hogepriester, voorzitter; in staatkundige zaken Zebaclja, een vorst uit het huis van Juda.

Josafat dacht ook aan de beveiliging van zijn rijk.

Had Rehabeam vooral de Zuidzijde van het rijk versterkt, om zich tegen Egypte te beveiligen, Josafat duchtte meer gevaar van het tienstammendijk en versterkte daarom de noordzijde van zijn gebied.

Hij maakte vele plaatsen tot garnizoenplaatsen en bouwde vele burchten en schatsteden, om daarin wapenen en leeftocht op te leggen, die hij in oorlogstijd nodig zou hebben.

Zijn leger was dubbel zo groot als dat van zijn vader Asa.

Toch lezen we nergens dat Josafat op zijn macht vertrouwde, maar wel dat hij zich afhankelijk gevoelde van de Heere.

Een grote fout van Josafat was, om zich met het huis van Omri te verzwageren.

Hij belette het huwelijk van zijn zoon Joram met Athalia, dochter van de goddeloze Achab en van de Gode vijandige Izebel, niet.

Zo kwam er wel een nauwere verbinding tussen het rijk van Juda en Israël, maar dit kon de goedkeuring des Heeren niet wegdragen.

Ook Josafat en Achab kwamen met elkander in aanraking.

In de strijd tegen Syrië verzocht Achab de hulp van Josafat.

Hij trok met Achab mede ten strijde hetwelk hem bijna zijn leven kostte.

Door middel van de Ziener Hanani liet de Heere Josafat waarschuwen, de koning heeft echter de verbintenis met Achab niet verbroken.

Toen men gezamenlijk schepen ging bouwen om over zee handel te drijven, toonde de Heere Zijn ongenoegen en werden die schepen, toen ze nog in de haven lagen, door een geweldige storm, vernield.

Josafat beloofde hulp aan Joram, de zoon van Achab, in de strijd tegen Mesa, koning der Moabieten.

De Heere toonde Zijn ongenoegen cloor het leger water te onthouden.

Aan de andere kant toonde de Heere Zijn barmhartigheid en liet om Josafats wil water opkomen in grachten, die zij in opdracht van dg profeet Elisa gegraven hadden.

In het laatst van Josafats regering trokken de Moabieten met de Ammonieten en andere volksstammen, onverwachts tegen Juda op.

Het moet wel een zeer groot leger geweest zijn, dat tegen Josafat optrok, want niettegenstaande zijn eigen leger een millioen manschappen telde, was hij zeer bevreesd.

Nu schreef de koning een vastedag uit.

Heel het volk, vrouwen en kinderen niet uitgezonderd, kwam te Jeruzalem om zich voor de Heere te verootmoedigen, en Hem om Zijn hulp te smeken.

In een vurig gebed stortte de koning zelf, ten aanhore van het volk, zijn hart voor de Heere uit en smeekte om redding.

De Geest des Heeren kwam op de Leviet Jahaziël en deze profeteerde, dat de Heere op gans bijzondere wijze aan Josafat de overwinning zou geven.

Aanstonds werd de Heere voor deze toegezegde hulp gedankt en geloofd.

Onder vreugde geroep en lofgezang trok het leger de vijand te gemoet.

Josafat behoefde niet te strijden, maar verkreeg een rijke buit.

In het dal Beracha (vallei der lofzangen) werd de Heere voor Zijn uitredding gedankt.

Niet lang daarna is Josafat gestorven, nadat hij zijn zoon Joram tot opvolger had aangewezen.

Vijf en twintig jaar heeft hij onder grote voorspoed geregeerd.

Ds A. DE BLOIS.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 september 1951

Daniel | 12 Pagina's

GEWIJDE GESCHIEDENIS O.T.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 september 1951

Daniel | 12 Pagina's