Zoals 'teen herder betaamt

WILLEM SLUITER 1627 — 1673

Naast zijn gewone pastorale arbeid heeft Sluiter, door het uitgeven van verscheidene dichtbundels, zich betoont een herder te zijn voor zijn schapen, die aan zijn zorgen waren toevertrouwd. Op alle mogelijke zonden wijst hij; hij waarschuwt, bestraft en troost; hij is een vader voor zijn Eibergse kinderen. In zijn omvangrijke bundel „Psalmen, Lofgezangen en Geestelijke Liedekens" kunnen we drie punten onderscheiden, waarop hij de nadruk wil leggen: de bekering van de mens tot God, het zich losmaken van de wereld en een onderrichting in de Bijbelwaarheden.

„Verbeid niet om u te bekeren Tot God de Heer, van uwe zond',

Noch wil geen uitstel meer begeren Van dag tot dag, van stond op stond':

Maar doe nu 't goed, en laat het kwaad, Want morgen is 't misschien te laat.

Die nu tot boete niet bekwaam is, Zal 't morgen nog veel minder zijn, En daar de zond' zo aangenaam is, Daar vleit ze staag met schoner schijn,

't Is nu de dag en tijd; dies heden Terwijl gij Zijne stemme hoort, Verhardt uw hart niet tegen reden, Maar brengt bekeringsvruchten voort.

Begrijpelijk dat bij Sluiter ook de jeugd een grote plaats in zijn hart inneemt. In „Verwakkering der Christelijke en Godzalige Jonkheid" zegt hij:

De dwaze jeugd mag met behagen Zijn in haar ijdelheid verblijd, Denkt gij in uwe jonge dagen

Aan uwe Schepper staag met vlijt. De domme jeugd mag haar besmetten En zoeken vreugd in dit of dat, Houdt gij naar Godes Woord en wetten, Die meer verheugen, rein uw pad.

God wil ook uit de jongelingen Verwekken ware Nazireen,

Die Hij van 's werelds ijd'le dingen Afzondert tot Zijn dienst alleen.

Hoe was in Sluiters dagen de danswoede ook al in de Achterhoek doorgedrongen! Hoor, hoe hij er zich tegen keert:

Foei die uw leden, die de Heere Geschapen heeft tot Zijner ere, En tot uw eigen nuttigheid, Alzo misbruikt, o kwaad exempel, Dat zo des Heil'gen Geestes tempel Voor snode lusten open leit! Het dansen is een pest der jonkheid,

Een vuur dat lichtelijk een vonk spreidt In iemand die maar komt daarbij.

Maar waar toch zullen dansers wezen, In welke niet is opgerezen De hoogmoed en de hovaardij?

Plaatsruimte belet ons het hele gedicht te citeren. Hoe aardig Sluiter met de taal kan omspringen, moge blijken uit de aanhef van „Moedgeving aan een krijgsknecht en kampioen Christi":

Hoe moedig is een kloek soldaat, En laat zich niet ontzetten,

Wanneer het wreed geluid aangaat Der tromm'len en trompetten!

Zijn hert en werd niet licht bedut Door 't dond'ren van het grof geschut, Of 't. klat'ren der musketten.

Het derde punt uit de bundel bestaat uit berijmde Bijbelse geschiedenis, met aan het eind een korte toepassing. Hier is een voorbeeld uit de Lofzang van Debora:

God hielp Zijn volk van boven naar beneden, Zodat zij van de hoge hemel streden:

De sterren uit haar loopplaats kwamen dra Bestrijden de heilloze Sisera.

Haast wenteld' haar de beke Kison henen, Ja Kison en de beek Kedumim schenen Op haar vergramd: o mijne ziel, grijp moed, Vertreed de sterkt' uws vijands met de voet.

Zo moeten haast omkomen met onere, Tot Uwe roem, al Uw vijanden, Heere!

Daartegen die U minnen, zijn geacht Als wen de zon gaat op in hare kracht.

INDEX.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen