Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De staat Israël

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De staat Israël

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

BEVOLKING 2.

Het Zionisme.

Voorlopers:

1. Aiozes Ilesz was een Joods socialist en medewerker van de bekende Karl Marx.

Hesz betoogde in een door hem uitgegeven boek, dat door de franse revolutie de klassetegenstellingen tot verzoening kwamen. Voor de Joden als volk kon deze verzoening eerst dan betekenis krijgen, wanneer er een nationale bevrijding komt en dat kan door het stichten van een Joods cultuurcentrum in Palestina. De joden moeten eerst weer een vaderland hebben, waarin hun productieve krachten zich vrij kunnen ontwikkelen.

2. Leo Vinsker was een russische jood. In de jaren 1881 en '82 had hij de verschrikkelijke progroms in zijn land meegemaakt. Dat waren grote moordpartijen op de Joden. Hij zegt: „Wat slaan wij toch een jammerlijk figuur. Wij tellen niet als natie in de rij der andere naties en hebben geen stem in de volkerenraad, zelfs niet waar het onze eigen belangen geldt. Ons vaderland is het buitenland; onze eenheid is de verstrooiing; onze solidariteit de algemene vijandschap; ons wapen is de ootmoed; onze weerbaarheid de vlucht; onze originaliteit de aanpassing; en onze toekomst is de volgende dag. Welk een verachtelijke rol voor een volk, dat eens zijn Maccabeeërs had."

Om uit deze ellende te komen, ziet Pinsker maar één weg: het verkrijgen van een eigen land.

En werkelijk, door toedoen van verenigingen, die in de tachtiger jaren in Rusland werden opgericht, vertrokken de eerste emigranten naar Palestina als kolonisten met de geldelijke steun van de rijke Rothschild. Palestina zou nu gaan opleven en het vaderland worden van het verstrooide volk, waarvan de zonen vrede en vreugde zouden beleven „onder hun wijnstok en onder hun vijgeboom." Men werd bitter ontgoocheld. Door de steun van Rothschild werden de pioniers veel te veel afhankelijk van de aangestelde ambtenaren. De kolonisten ontvingen ondersteuning naar de diepte van onderworpenheid, die zij toonden aan de ambtenaren van de Rothschild-administratie. Op die manier werd alle initiatief gedood en was men verzeild geraakt in een philantropisch ondersteuningssysteem.

Zionisten.

De man van het Zionisme is de hoge gestalte van Theodor Herzl. Zijn boek: Der Judenstaat, was als een donderslag bij heldere hemel.

Als verslaggever van de Dreyfus-zaak was hij diep onder de indruk gekomen van de ellende van het Joodse volk en naar aanleiding van deze beruchte rechtzaak in Frankrijk schreef hij het genoemde boek. Ook hij ziet de oplossing van het vraagstuk in het stichten van een eigen staat. Twee gebieden komen volgens Herzl daarvoor in aanmerking: Argentinië en Palestina, al laat hij er dadelijk op volgen, dat Palestina verreweg de voorkeur geniet. , .Doch eerst moet het licht worden in de hoofden. De gedachten moeten uitvliegen tot in dc laatste jammervolle uithoeken, waar onze lieden wonen. Zij zullen opwaken uit hun doffe broeden. Een geslacht van wonderbare {oden zal uit de aarde groeien. De Makkabeeën zullen weder opstaan."

Dit boek greep geweldig aan. liet boeit door durf.

Ilerzl stichtte een wereldorganisatie en in 1897 werd het eerste Zionistische wereldcongres te Bazel gehouden. Daar werd het „Baseier Program" aangenomen met als inhoud: Het Zionisme streeft naar een publiekrechtelijk gewaarborgde eigen woonplaats in Palestina voor het Joodse volk.

Nadien zijn meer van dergelijke congressen gehouden. Even dreigde er een scheuring, toen in 1903 Engeland aanbood, dat de Joden Oeganda (in Afika) konden krijgen om daar een nieuw vaderland te stichten. Op het zesde congres te Bazel werd dit voorstel besproken en het werd een zeer bewogen vergadering. Met moeite kon Ilerzl een scheuring in de partij voorkomen. In zijn slotwoord riep hij met opgeheven hand de vergadering toe: Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!" (Ps. 137 : 5).

Een jaar later in 1904 stierf cle grote man. Zijn verdienste is geweest, dat hij de verstrooide Joden der wereld tot een eenheid gebracht heelt.

Spoedig groeiden binnen het Zionisme twee groepen. De rechtervleugel omvatte de orthodoxe Joden, de wetsgetrouwen, die er voor waken, dat er niets tegen de godsdienst zal worden ondernomen. Er zijn er onder hen zelfs, die geloven, dat God Israël als volk op een plek grond verenigen zal, maar dat die toekomst niet door eigenmachtige daden mag worden bevorderd en dat een trekken naar Palestina vóór de komst van de Messias voorbarig is. Toch doet deze vleugel mee aan het kolonisatiewerk. De linkervleugel wil tegelijk met het Zionisme het socialisme trachten te verwezenlijken.

Wilde het Zionisme zijn doel bereiken, n.1. de kolonisatie in Palestina, dan moet men organen in het leven roepen, om de verwezenlijking van dat doel mogelijk te maken, althans er aan mede te werken.

Allereerst had men geld nodig, zeer veel geld. Daartoe stichtte men de Anglo-Palestina Bank, die zich ontwikkeld heeft tot de grootste bank der Joodse gemeenschap.

Daaruit ontstond in 1907 het Joods Nationaal Fonds, waarmee de grondaankopen gefinancierd zouden worden. Na veel onderhandelingen kocht dit fonds gebieden in het Jordaandal, in de Sjcfeela en in Beneden-Galilea. Deze gronden vormden de eerste gebieden onvervreemdbaar bezit voor de Joden en vele zouden er nog volgen op de lange, moeizame weg van de bodembevrijding.

Op dit gewonnen bezit werden de eerste wouden aangelegd, die paal en perk stelden aan ontbossing, waaronder het land reeds eeuwen geleden had. Bovendien werden de eerste koloniën gesticht o.a. Tel-Aviv, dat uitgegroeid is tot een belangrijke Joodse stad.

Aan grondverbetering en irrigatie werd alle aandacht besteed, terwijl het immi-

gratie-en kolonisatiefonds beide onderdelen geldelijk mogelijk maakte.

Na deze voorbereidingen kon de immigratie in verhoogd tempo worden voortgezet.

W. van Dijk.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 maart 1955

Daniel | 8 Pagina's

De staat Israël

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 maart 1955

Daniel | 8 Pagina's