DE DIENST DER BARMHARTIGHEID

(12).

Dat is nu wel prachtig gezegd, dat de Diaconie het met zo weinig mogelijk geldelijke steun van de Overheid moet trachten te doen. Maar als er dan eens enkele personen naar een krankzinniggesticht of een sanatorium moeten en daar misschien jaren moeten verblijven, moet de diaconie dat dan alles betalen?

Dat kan dan duizenden guldens gaan kosten, vooral nu, met verpleegprijzen van 12 tot 15 gulden per dag. Dat is dan door de gemeente toch niet op te brengen? Bovendien is dan het gevaar niet denkbeeldig, dat de weduwen en wezen daardoor te kort zou worden gedaan. En die dienen toch in de eerste plaats ondersteund te worden,

't Is U wellicht bekend, dat geesteszieken op last van de regering moeten worden opgenomen in een inrichting en daarom neemt zij dan ook de verplegingskosten voor haar rekening. Sanatoriumverpleging is langdurig en zeer kostbaar, daarom moet men dit ook wel overgeven in handen van de Overheid, wil men niet heel de diaconale arbeid in de war sturen, maar dan toch altijd zó, dat eerst de diaconie doet, wat zij kan.

Altijd eerst de Diaconie en dan pas de Overheid. Tegenwoordig draait men het om. De Overheid zal wel bepalen wie er ondersteuning moeten hebben en hoeveel dat moet zijn. Is die ondersteuning niet voldoende, welnu, dan kan de Diaconie ook nog wel wat doen. 't Is een langzaam ondermijnen van het gezag en het recht der Diaconie. Er zijn nu toch al plannen om te komen tot een algemeen Staatspensioen, waarbij dan een ieder verplicht wordt 6 a 1% van zijn inkomen als premie te betalen. Dus geen liefdegaven meer, maar een verplichte bijdrage. Men wantrouwt de kerk en haar armenzorgen en men meent, dat de hulp alleen veilig is in de hand der Overheid. Intussen moeten de werkgevers steeds meer sociale lasten betalen. Al ruim 30% van het loon. Denk U eens in wat een kapitalen daarvan binnen komen. En werd nu dat geld maar besteed voor ondersteuning van behoeftigen; doch een groot deel daarvan gaat heen aan gebouwen en salarissen. En de uitkeringen? Die zijn niet zo geweldig; althans niet genoeg om van te kunnen leven. Onlangs hoorde ik van iemand, die een uitkering krijgt krachtens de invaliditeitswet van ƒ 23.50 per week. En daar moet die man dan met zijn vrouw en drie kinderen van leven.

Men is verzekerd tegen de geldelijke gevolgen van een ongeval, ziekte, invaliditeit enz. Ja, men kan wel zeggen van de wieg tot aan het graf en met eerbied uitgedrukt en van de menselijke zijde bezien, beneemt men daardoor God de mogelijkheid nog wonderen te doen.

Als er dan iets gebeurt, welnu, dan heeft men recht op uitkering. 't Is al zover, dat sommigen, die bij de Diaconie aankloppen ook al over recht gaan spreken. Ik heb het wel eens meegemaakt, dat iemand, die om een zeer bepaalde reden niet ondersteund kon worden, met de vuist op tafel beweerde: „Ik moet dat geld hebben, want ik heb er recht op en heb nog nooit van de Diaconie gehad."

Ook zijn er mensen, die de mond vol hebben over principiële bezwaren tegen verzekeringen.

Doch als dezulken iets overkomt, dan zijn ze zo bij de Diaconie. „Laat de Diaconie maar betalen, want daar is zij voor, " zegt men dan. Voor zo'n principe geef ik geen cent en feitelijk zijn zulke mensen premievrij verzekerd bij de Diaconie.

Neen, iemand die werkelijk principiële bezwaren heeft, zal dit ook tonen in zijn levenswandel. En zo iemand waagt het niet op de Diaconie, maar op God. Komen ze dan in moeilijkheden, dan geeft God wel eens uitredding door middel van de Diaconie. Niet zo, dat zij naar de Diaconie gaan, maar dat de diakenen door een wonderlijke beschikking bij hen komen. Uit mijn eigen ervaring zou ik U daarvan zeer treffende voorvallen kunnen noemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen