Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Soemba niet loslaten Zou Dekka redding brengen ?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Soemba niet loslaten Zou Dekka redding brengen ?

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ten oosten van het eiland Java ligt in een rechte lijn een rij eilanden: Bali, Lombok, Soembawa, Flores. Uit die rechte rij springt, ten zuidoosten van Soembawa, een eiland uit, dat Soemba heet. Hoe cle zending op dit eiland is verlopen, willen we in korte trekken nagaan.

Het eiland heeft een oppervlakte van ongeveer 2/5 van ons land. Omstreeks 1880 werkte het nederlandse zendelinggenootschap er onder de Savoenezen, die van het eiland Savoe op Soemba waren komen wonen; dc gereformeerde zendingsvereniging trachtte te arbeiden onder de Soembanezen. Aan zendeling Van Alplien werd opdracht gegeven cle Soembanezen te kerstenen. Wat is dat voor Van Alphen een zwaar werk geweest! Hij woonde onder cle Savoenezen en zag dag aan dag hoe deze savoenese christenen als heidenen leefden.

Hij kon niet zwijgen en toch moest hij arbeiden onder de Soembanezen. Tussen hem en de zendeling van Savoe ontstonden onenigheden. De laatste wilde niet hebben clat Van Alphen werk deed in zijn arbeidsterrein. Nu was het geen opzet van Van Alphen, dat hij zich met cle Savoenezen bemoeide, maar de nood drong hem. Meer dan eens had hij zich willen vestigen onder de Soembanezen, maar het gelukte niet en daarom wilde hij vanuit het gedeelte waar cle Savoenezen woonden, proberen invallen te doen onder de bevolking, waaronder hij moest werken. Allerlei middelen nam hij te baat: hij stichtte een schooltje, maar het liep op niets uit; hij kocht een aantal slavenkinderen vrij, om die in zijn huis op te nemen en die een christelijke opvoeding te geven, maar nu werd hij beschuldigd, dat hij de slavernij ging bevorderen. Niets dan tegenslagen had hij te verduren; ook in zijn gezin. Zijn vrouw verloor hij door de dood en enkele weken later stierf zijn kindje.

Van Alphen vertrok nu naar Java, om drie jaren later terug te keren met zijn tweede vrouw. Hij ondernam nu een tocht naar het westen van het eiland, maar nu werd hij zo ziek, clat hij genoodzaakt was, weer naar Java te gaan. Toen hij voor de derde keer op Soemba kwam, werd hij weer genoodzaakt onder de Savoenezen te wonen. Het duurde echter niet lang, of het nederlandse zendelinggenootschap trok zich terug uit het eiland en Soemba werd nu zendingsterrein van de Chr. Geref. Kerken. Deze stelden voor om eerst de Savoenese bevolking grondig te bearbeiden om dan vanuit de kust van lieverlee verder te kunnen trekken naar de eigenlijke bevolking van Soemba.

In 1890 kwam zendeling Pos en twee jaren later arriveerde zendeling De Bruyn, terwijl in het volgend jaar Van Alphen werd ontslagen. Deze laatste had niets anders dan te-

leurstellingen moeten ondervinden. Ook het werk van Pos en De Bruyn liep niet naar wens, zodat in de zendende kerken stemmen opgingen om zich maar helemaal van Soemba te ontdoen. Had de Heere Jezus niet gezegd, dat ze het stof van hun voeten zouden afschudden en verder trekken? Evenwel de kerken van Groningen, Drente en Overijsel, behorende tot de Gereformeerde Kerken, besloten toch nog tc proberen om iemand uit te zenden, die alleen onder de Soembanezen zou werken. Maar wie zou worden uitgezonden? Door de kerk van Hoogeveen werd een beroep uitgebracht op Douwe Klaas Wielenga, meestal naar de letters van zijn namen Deka genoemd. Men moest de jongens op deze manier wel onderscheiden, want Deka's vader, professor aan de Theologische School, had zes jongens, die allen predikant werden.

Deka was een der beste leerlingen op school geweest en het zou heus niet denkbeeldig zijn, wanneer hij mettertijd de plaats van zijn vader als hoogleraar te Kampen zou innemen. Toch zou dit niet gebeuren, want van jongsaf had Deka al gewenst om als zendeling te mogen uitgaan. Toen hij dan ook door Hoogeveen beroepen werd, moest hij niet lang nadenken over het al of niet aannemen. Ook de plaats was dadelijk naar zijn zin, want hij had begeerd om naar zo'n gebied uitgezonden te worden, waar nog nooit een zendeling was geweest, of waar slechts weinig was gearbeid. Het kon niet mooier treffen, want Soemba was zo'n gebied, en Soemba moest bewerkt worden, als laatste kans.

Midden-augustus van het jaar 1904 kwam ds. Wielenga, vergezeld van zijn vrouw, te Soemba aan. Wat een gewaarwording! Het eiland rees met zijn steile hellingen uit zee op. Daar zou nu het evangelie des kruises worden gebracht. Hoe zou het gaan?

Zendeling De Bruyn was met verlof in Nederland eji het plan was, dat ds. en mevrouw Wielenga enige tijd in zijn huis zouden wonen. Toen zij er echter arriveerden, werd hun verteld, dat het met zendeling Pos en zijn vrouw helemaal niet goed ging. Het lag voor de hand, dat ze dan eerst deze mensen zouden bezoeken. Dan moesten ze naar Melolo en de beste manier zou zijn deze reis per prauw te maken. De reis naar Melolo zou evenwel nog heel wat voeten in de aarde hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 januari 1956

Daniel | 8 Pagina's

Soemba niet loslaten Zou Dekka redding brengen ?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 januari 1956

Daniel | 8 Pagina's