VRAGENBUS

G. M. te E. vraagt: „Was het zonde, dat Simson met een Filistijnse vrouw trouwde? "

Antwoord: Aleer ik tot beantwoording van de vraag overga, wil ik eerst iets van Simson zeggen. Ontroerend is het beeld, in de Heilige Schrift van deze man gegeven. Zoon van vrorne ouders, wordt zijn leven van de ure der aankondiging af gesteld in het teken van het Nazireërschap. Deze Nazireër zal worden geroepen om een begin te maken met Israëls verlossing uit der Filistijnen hand. De opgroeiende knaap wordt tot een man van onbedwingbare kracht, wie onder de drang des Geestes zelfs geen leeuw weerstand kan bieden en die zelfs Gaza's stadsdeuren wegdraagt naar Hebrons bergen. Maar hoe weinig wordt deze wonderkracht in de uitsluitende dienst des Heeren gesteld. Zeker, het bewustzijn, dat hij des Heeren dienstknecht is, breekt zich telkens weer onweerstandelijk baan, maar Gods kracht wordt door Simson gesteld in de dienst van het eigen ik. Intussen, met dit alles wordt des Heeren raadsplan niet verhinderd. Simsons ontembare kracht is voor de Filistijnen prediking van het onweerstandelijke vermogen van Israëls God. En wanneer al een enkel ogenblik hun God sterker schijnt, dan laten

nog de puinhopen van Dagons tempel een andere sprake horen.

Laat ik nu komen tot de beantwoording van de vraag.

De meningen zijn nogal verschillend. Laat ik met een nieuwere theoloog beginnen.

Deze zegt: De Wet van Mozes verbood de Israëlieten met heidense volken te huwen. De uitdrukking in Richteren 14 : 4, dat dit van de Heere was, moet aldus verstaan worden, dat God het huwelijk van Simson met de Filistijn se vrouw bestuurde tot bereiking van Zijn doel. De Heere gebruikte de eigenzinnigheid en de zonde van Simson, om hem een plaag voor de Filistijnen te maken en de verlossing van Israël te bewerken.

Een oudere theoloog redeneert aldus: „Zijn vader nu en zijn moeder, die eerst de wil van hun zoon beslist tegenstonden, omdat vooral voor hem, de beloofde Gods, zulk een in de Wet verboden verbintenis naar hun mening het allerminst voegde, wisten niet, dat dit van de Heere was, m.a.w. dat God door deze daad Zijn oogmerk zou bereiken. Zij wisten niet, dat er behalve liefde nog een tweede bedoeling van hun zoon was, namelijk clat hij gelegenheid zocht van of, wegens de Filistijnen, gelegenheid om met hen in persoonlijke aanraking te komen. Hij liet toch altijd zijn daden voorkomen als gevolg van persoonlijke wraakzucht, opdat zijn volk daarvoor niet zou moeten boeten. Die aanleiding zocht hij, de verdrukking van cle zijnen moede, want de Filistijnen heersten te dier tijd over Israël, reeds 18 jaar."

Nu nog het oordeel van Matthew Henry. Deze schrijft:

„Maar dit huwelijksverdrag wordt uitdrukkelijk gezegd van de Heere te zijn. "Niet slechts heeft God het later zo geleid en bestuurd, dat het Zijn doeleinden tegen de Filistijnen heeft gediend, maar Hij heeft het in Simsons hart gegeven om deze keus te doen, opdat hij gelegenheid zocht van cle Filistijnen. Het was op zichzelf niet kwaad, clat hij een Filistijnse huwde. Het was verboden vanwege het gevaar van geschaad te worden door afgodendienaars; daar er nu niet alleen geen gevaar van clie aard was, maar een gewenste gelegenheid geboden werd om hun clie schade te veroorzaken, die goede dienst zou bewijzen aan Israël, kon hem zeer goed vrijstelling van cle Wet verleend worden."

De verklaring van Matthew Henry vind ik wel wat aanvechtbaar. Zelf ben ik cle mening toegedaan, dat Simson lang niet altijd heeft gehandeld naar cle geopenbaarde wille Gods, maar clat cle Heere door de kromme wegen van Simson Zijn doel heeft bereikt en clat Simson verantwoordelijk bleef voor zijn daden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen