Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De kennis van de zeden is  een zaak van gewicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De kennis van de zeden is een zaak van gewicht

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

AI meer dan eens is opgemerkt, dat een zendeling heel goed op de hoogte moet zijn met de zeden en gewoonten van liet volk, waaronder hij werkt. Hij moest een jood kunnen zijn onder de joden en een griek onder de grieken. Om spoedig contact te krijgen met de bevolking, zal hij zich als één hunner moeten aanstellen en proberen te wijzen op het verkeerde in hun handelingen. Behalve liefde, moed en ijver, zal een zendeling ook grote mensenkennis moeten bezitten. Eén der opvolgers van Wielenga op het eiland Soemba kwam dat wel aan de weet. Zoals we weten, had Wielenga de grond, die braak lag, ontgonnen. Geen moeite was hem te veel geweest en voortdurend had hij het eiland doorkruist om slagen te mogen doen in het rijk der duisternis. Ds. Lambooy werd, evenals Wielenga, door de Gereformeerde Kerken van het Noorden uitgezonden naar Soemba. Pajeti werd zijn woonplaats, vanwaar hij het binnenland zou doortrekken. Met grote moed en geloofsvertrouwen was hij zijn werk begonnen, maar helaas, hij had die grote kennis van land en volk niet zoals pionier „Deka".

Op zekere middag zit hij in zijn huis een brief te schrijven. Plotseling stapt een Soembanees naar binnen en gaat op cle mooiste stoel zitten die er in de woning staat. Ds. Lambooy kijkt op en ziet een bekend gezicht. In een kampong, een eind van Pajeti verwijderd, heeft hij de man meer gezien. De Soembanees stelt zich erg onbeschoft aan: hij kauwt zijn sirihpruim en spuwt het sap naar alle kanten cle kamer in, tegen de muur, tegen cle meubels en op de vloer. De zendeling kijkt verwonderd cle man aan, maar probeert zich kalm te houden. Hij neemt een blikje en zet clat naast cle onbeleefde man neer. Zonder resultaat echter. Niet in het blikje, maar overal heen wordt het speeksel gespuwd. Nu kan de gastheer zich evenwel niet inhouden en zegt: „Dat blikje heb ik daar gezet om er in te spuwen. Wilt u er gebruik van maken? " „Dat blikje is veel te mooi om het vuil te maken, " antwoordt de brutale kerel, en opstaande gaat hij de kamer rond en zit overal met.zijn vingers aan. Hij vraagt dan aan de zendeling wat dit voor een ding is en dat en wat je daarmee moet doen, kortom, de Soembanees doet als een onopgevoed kind, clat niet weet wat het doen en laten moet.

De zendeling biedt hem een strootje (sigaret) aan, maar de man neemt het hele doosje. Nu is Ds. Lambooy toch ten einde raad en vraagt: „Wat kom je hier eigenlijk doen" „Ik kom maar eens kijken, " is het brutale antwoord. Nu gaat hij naar cle scheurkalender en trekt er een blaadje af. „Ik verzoek u om onmiddellijk te vertrekken, " zegt de zendeling boos.

„Ik doe wat ik wil, maar eer ik vertrek, moet ik nog een sigaar hebben, " zegt de Soembanees. Ds. Lambooy is zo wijs hem een sigaar te geven om van cle man af te zijn. E11 werkelijk, hij vertrekt.

Na jaren van ijverig werken, met veel geduld en liefde, zag de zendeling langzaam een ietsje vrucht op zijn arbeid komen. Het leek, net als bij Wielenga, of hij op rotsen ploegde, maar er kwamen ten langen laatste tekenen van leven. 82 En wonderlijk, de onbeschofte Soembanees deed met enige dorpsgenoten belijdenis van zijn geloof in Christus.

Nu moest Ds. Lambooy toch eens weten, waarom die man zich over jaren zo brutaal had gedragen.

„Ik vind het erg vervelend, dat ik zo gedaan heb, " sprak cle Soembanees. „Ik schaam me er voor, toean; ik had het niet mogen doen, maar het was uw eigen schuld."

Wat keek de zendeling vreemd op: eigen schuld, hoe kon dat?

En nu begon de Soembanees: „In het land van cle blanken zijn heel andere gewoonten dan op Soemba. Toen u voor het eerst op ons eiland kwam, was u vreselijk onbeleefd. Wanneer u een huis binnenging, dan bleef u soms staan en ging niet eens zitten om te praten. Dat hoort niet zo. Een man die manieren kent, gaat eerst praten over de reis en over andere dingen, maar niet dadelijk over het doel van zijn komst. De Soembanezen bieden aan iedere bezoeker een mandje met sirih-pinang aan. Dat deden we bij u ook, maar u nam er nooit iets van en ook nam u nooit iets mee naar huis. Dat was een grote belediging voor ons en het leek wel, clat u die geschenken niet op prijs stelde of clat u zich er te hoog voor achtte. Als wij u koffie gaven, dan begon u al te drinken zonder te wachten tot cle gastheer begon en u uitnodigde om ook te gaan drinken. Wij hebben ons daaraan geërgerd en we vonden u een gulzig man. Wanneer u wegging vroeg u nooit toestemming om te vertrekken. Dat zijn wij gewoon. Wat hebben wij dat vreemd gevonden en vaak zeiden we tegen elkaar: clie blanke man kent geen manieren. Wat is het toch een onbeschaafde kerel, ja, toean, het spijt me nu erg, maar ik heb toen ook heel onbeleefd gedaan, want u wist immers ook niet hoe het hoorde."

Ds. Lambooy had met aandacht geluisterd en heeft lang over de woorden nagedacht. Hij vond, clat hij niet goed beslagen ten ijs was gekomen. Hij had zich beter op cle hoogte moeten gesteld hebben van cle zeden en gewoonten van cle inboorlingen. En de vraag kwam bij hem op: „Heb ik in 't eerst misschien mannen en vrouwen van me afgestoten door mijn eigen schuld, omdat ik niet genoeg afwist van cle gewoonten van het land? "

Vanaf die tijd werden ze in het vaderland goed ingelicht over cle verschillende gebruiken, clie er zijn in cle plaatsen waar cle zending ging arbeiden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1956

Daniel | 8 Pagina's

De kennis van de zeden is  een zaak van gewicht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1956

Daniel | 8 Pagina's