De toekomst van de Zoon des Mensen

(i).

Velen van ons denken dat, met het oog op de wereldgebeurtenissen, welhaast de jongste dag daar zal zijn.

Men haalt dan het woord aan van de Heere Jezus in Zijn laatste tijdrede, over oorlogen en geruchten van oorlogen, aardbevingen, beroeringen enz., enz. We zeggen dan heel vroom: „Ja, we zijn in het einde der dagen, alles wijst ons op de komst van de Heere Jezus op de wolken." En.... we blijven met deze wetenschap precies dezelfde mens. In ons innerlijk of uiterlijk leven verandert niets!

Wij noemden ons artikel „cle toekomst van de Zoon des Mensen". In het kort zullen we proberen U de zin van deze woorden voor te stellen. We zullen dan zien, dat de betekenis niet is, dat we ons moeten gaan verliezen in allerlei profetische beschouwingen. Want van die dag, of clat uur weet niemand, clan alleen God in de hemel. Maar we zullen dan zien clat in deze rede van de Heere Jezus, ons voortdurend tegenkomt het ernstige woord: „Zijt ook gij bereid." Het aksent wordt dus niet gelegd op het wanneer: maar op het: „HOE zal ik persoonlijk die dag beleven."

Het is U bekend, clat we, na cle Pinksterdag leven in het laatste der dagen." .w.z. dat er geen bijzondere heilsfeiten meer verwacht worden. Alleen geloven we, dat nog éénmaal de Heere Jezus op de wolken zal komen, om te oordelen de levenden en cle doden.

Het tijdperk dus dat ligt tussen de pinksterdag en het laatste oordeel, wordt genoemd het „laatste cler dagen". En daarin leven we nu allen; een beangstigende en. ... vertroostende gedachte.

Dit laatste tijdperk nu noemt cle Heere Jezus „de toekomst van de Zoon des Mensen." De toekomst, waarop Hij a.h.w. wacht om te komen tot de volheid van Zijn Koninklijke regering; om de kroon te ontvangen op Zijn heerlijke arbeid. Om ook op aarde, de kosmos het heelal,

kortom de hele schepping, die vervloekt is om de zonde, die nu als in barensnood is, te verlossen van deze vloek.

Ziet U wel, het is dus de toekomst van Hem, het gaat om het Koninkrijk; daar is het wachten op.

Het hele mensdom behoorde dus te leven in de blijde verwachting, dat welhaast Christus als Koning zal heersen, in Zijn majestueuze Kracht, in Zijn onvoorstelbare Heerlijkheid. Hoe zou voortdurend de bede op onze lippen moeten zijn: „Uw Koninkrijk kome."

De Heere Jezus heeft echter gezegd hoe het in werkelijkheid zijn zal. Hoor maar! Die toekomst zal zijn als de dagen van Noach. Etende en drinkende, trouwen en doen trouwen....

Dus wil Jezus zeggen, in plaats dat de mens steeds leeft in de verwachting van het Koninkrijk, in plaats dat hij zich verheft boven het stof, gaat deze mens zich verkopen aan de dingen van het leven. Deze mens gaat zich bewust te buiten aan zich zelf.

Eten en drinken, trouwen en doen trouwen, hier wordt ons de mens getekend als een wellustige, die van de buik zijn God maakt, als een, die bij zichzelf zegt: „Ik zal het er nu nog van nemen, misschien ben ik morgen wel dood."

Dus deze mensen waakten niet, ze waren in een diepe slaap gezakt. En het ergste van alles was dat ze zich er zeer wel bij voelden.

Maar op die dag, die vreselijke dag toen Noach in de ark ging

Het is alsof de Heere Jezus wil zeggen, alzo is nu Mijn toekomst óók. De mens zal niet leven in de verwachting van Mijn komst, maar ze zullen net zo zijn als in die dagen, verzwolgen in hun doen en laten, zonder de hogere waarden van het leven te onderkennen.

Ze zullen intens bezig zijn met de zorgen voor het bestaan. Het zullen rasmaterialisten zijn (akker en molen). Het zullen mensen zijn, die in hoofdzaak le-

ven voor cle uitleving van hun dierlijke instinkten, hoor het maar eens aan de gesprekken die gevoerd worden op kantoor, werkplaats, akker enz. enz. Er is bij clie doorsnee-mens nergens anders plaats meer voor, dan voor cle cyclus clie Christus ons tekent: veld-molen-bed. De mens die leeft in het laatste der dagen, SLAAPT!

Maar Christus zegt: Waakt, weest wakker, want onverwacht, als een dief in de nacht, zal Ik komen. Even plotseling, als die heer des huizes, die ook niet verwacht werd, zal de ure van Mijn toekomst vervuld worden.

Lezer, U ziet, dat de klemtoon niet valt, zo we al gezegd hebben op het „wanneer", maar op het „wat doen we in die wachtenstijd." Hoe zullen we gevonden worden, slapende of wakende. In een volgend artikel hopen we te zien, dat er desondanks wel tekenen zijn dat deze dag nader komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen