Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hei Verbond der genade

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hei Verbond der genade

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

(10)

Vorige maal wezen wij er op, clat Calvijn verkiezing en genadeverbond in trappen en graden ziet. Wat het Genadeverbond betreft, Calvijn zegt ervan, dat Christus de grondslag, de middelaar, de vervulling, en de borg van het Verbond is. Dat Christus de Persoon is in en door wiens hand het Verbond gesloten is. Ifet Verbond heeft alleen kracht in Christus, daarom is het Verbond eeuwig en onwankelbaar (Inst. 2, 2, 4). Niet de vleselijke, maar cle geestelijke afstamming door de verkiezing bewerkt, geeft recht op het ware kindschap van het Verbond. De beloften die door de profeten, tussen de bedreigingen en bestraffingen gevoegd, gelden alleen de vromen (Hosea 9 : 9).

Calvijn zegt in de Inst. (2, 10), dat het Verbond wel in de bediening verschilt, maar wat het wezen betreft, is het Verbond van cle Oude en Nieuwe bedeling steeds hetzelfde.

Hiertegenover echter spreekt Calvijn er ook herhaaldelijk van, dat God het Verbond met Abraham en zijn natuurlijk zaad oprichtte, aan wie de beloften erfelijk zijn geschonken. Bij de exegese van b.v. Gen. 17 : 7 zegt Calvijn: et lijdt geen twijfel of de Heere onderscheidt Abrahams geslacht van het overige deel van de wereld. Thans hebben wij na te gaan welk volk Hij bedoelt. Zij die menen, dat alleen de uitverkorenen hier bedoeld worden en dat alle gelovigen zonder onderscheid hier worden bedoeld, hebben het mis. Want de Schrift spreekt herhaaldelijk uit, clat Abrahams geslacht, clat uit hem is voortgekomen, bijzonder door God ten eigendom is aangenomen. Bij de exegese van Rom. 9 : 16—17 zegt Calvijn: en eerste, dat de belofte ter zaligheid, clie aan Abraham gegeven is, allen toekomt, die de oorsprong huns vleses van Abraham hebben, dewijl zij allen zonder onderscheid aangeboden wordt, en dat zij hierom terecht genoemd worden erfgenamen en nakomelingen des Verbonds, dat met Abraham gemaakt is, of gelijk de Schrift spreekt kinderen der belofte. Het zelfde, zo gaat Calvijn verder, geldt het volk van Israël, dat als het ganse volk genoemd wordt de erfenis en het eigen volk Gods; zo wordt daarom onder ede beduid, dat het door cle Heere aangenomen is, zodat de belofte ter zaligheid aangeboden wordt en met het teken der besnijdenis bevestigd was.

Anders echter spreekt Calvijn in Hand. 13 : 23. Hier zegt hij: atuurlijke en geestelijke kinderen van Abraham zijn er, omdat, hoewel cle belofte des levens aan de kinderen van Abraham erfelijk was, velen echter door hun ongeloof er van beroofd worden. Het geloof, aldus Calvijn, maakt alzo, clat uit de grote menigte, weinige tot de kinderen gerekend worden.

Wanneer wij bovengenoemde uitspraken met elkaar vergelijken, wordt het duidelijk, dat Calvijn twee soorten van kinderen des verbonds, en tweeërlei soort van aanneming onderscheidt. Enerzijds dus: Het Verbond met Abraham en zijn zaad geldt allen, die uit hem geboren zijn. Anderzijds: Door God worden als cle wettige kinderen van Abraham alleen zij beschouwd, die door het ware geloof in Christus zijn ingeplant.

Men diene vooral goed in het oog te houden, dat Calvijn de beloften des Verbonds niet op dezelfde wijze aan allen toezegt. Er is een aanbieding zonder toepassing en een aanbieding met toepassing, die in de uitverkorenen krachtig wordt toegepast door de begiftiging met het zaligmakend geloof.

Bij de exegese van Rom. 15 : 8 zegt Calvijn dan ook: n daarom is niets zekerder, dan dat God Zijn Verbond sluit met Abrahams kinderen, die van nature uit hem zouden voortkomen. Misschien, aldus Calvijn, werpt iemand mij tegen, dat dit volstrekt niet past bij het voorgaande gevoelen, waarin ik heb gezegd, dat zij door God als wettige kinderen Abrahams gerekend worden, die door het geloof in zijn lichaam ingeplant, één huisgezin met hem uitmaken. De oplossing is echter gemakkelijk, zo wij slechts enige onderscheidene trappen van de aanneming tot kinderen stellen, welke men uit onderscheidene Schriftuurplaatsen kan opnemen, waar gesproken wordt over de uitwendig aangeboden genade en over die genade, welke de uit-

verkorenen alleen krachtdadig ontvan-

gen. Hier ontstaat dus een dubbele reeks van kinderen in de kerk.

Uit hetgeen Calvijn verklaart, kunnen we dus opmerken, dat hij de scheidslijn in de kerk in verband met belofte en aanbieding wel goed onderscheidt op grond van de Schrift. Hij tekent twee soorten van verbondskinderen, twee soorten van aanbieding van de belofte des heils.

In de Nadere Reformatie hebben theologen dit nader uitgewerkt. de

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 november 1959

Daniel | 8 Pagina's

Hei Verbond der genade

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 november 1959

Daniel | 8 Pagina's