Vofkeren rondom Israël

9.

De Hetkieten

Van omstreeks 1600 voor Christus, Israël werd toen in Egypte onderdrukt, tot ongeveer 1190 voor Christus, dat was dus in Israël tijdens het Richterentijdperk, lag er in wat tegenwoordig Midden-Turkije is, een groot rijk: het rijk der Hethieten.

In 1 Kronieken 1 kunnen we lezen dat Heth een zoon van Kanaan was, de Hethieten waren dus nakomelingen van Cham.

Lange tijd leefde men wat de kennis van de Hethieten betreft, in het duister. Vele onderzoekers van de Oudheid hebben zelfs aan het bestaan van een Hethietisch rijk getwijfeld. Maar in het begin van onze eeuw zijn bij opgravingen in Turkije grote vondsten gedaan. Men vond een geweldig archief in het spijkerschrift der Hethieten, en op dezelfde plaats zijn de ruïnen van indrukwekkende paleizen en administratiegebouwen blootgelegd. Later zijn in verschillende streken van Klein-Azië andere Hethietische vondsten gedaan, waardoor het bestaan van het grote Hethietenrijk vast kwam te staan. Men had reeds de Assyriologie en de Egyptologie, maar door deze vondsten ontstond een nieuwe wetenschap: de Hittietologie. (Men schrijft voor Hethieten ook wel Hittieten).

De Hethieten schreven niet alleen in spijkerschrift, dat ze overgenomen hadden van de Mesopotamiërs, maar ook in een soort hiëroglyphenschrift, een schrift dus, bestaande uit afbeeldingen van voorwerpen. Men kreeg dus behalve Egyptische hiëroglyphen nu ook Hethietische hiëroglyphen.

De bloeitijd van het rijk begon omstreeks 1600 voor Christus, toen er een nieuwe hoofdstad gebouwd werd. De bloeitijd wordt ingedeeld in twee perioden: die van het Oude Rijk van 1600 tot 1420 voor Christus, en die van het Nieuwe Rijk van omstreeks 1400 tot 1190 voor Christus.

In 1420 voor Christus werd het rijk door een ramp getroffen: de hoofdstad werd door de zogenaamde „Zeevolken", roofzuchtige volken uit het westen, volledig verwoest. De stad werd echter snel weer opgebouwd.

Men weet van het Oude Rijk en van de eerste tijd van het Nieuwe Rijk niet veel meer dan de namen van de koningen, namen die we U besparen zullen.

Omstreeks het jaar 1300 voor Christus voerden de Hethieten een beslissende strijd tegen Egypte. Dit land beleefde toen een heropleving, nadat het lange tijd in verval was geweest. Egypte had veel gebied ten oosten van de Middellandse Zee verloren, en toen het opnieuw tot bloei kwam, wilde het deze

gebieden terug hebben. Hierbij kwam het tot een onvermijdelijke botsing met het Hethietisehe rijk. Maar in deze oorlog traden de Hethieten als overwinnaars uit het strijdperk. Egypte was definitief verslagen en de macht van de Hethieten in het oosten bereikte nu haar hoogtepunt.

Maar de glans van het rijk duurde niet lang. De macht van de Hethieten begon spoedig te tanen en omstreeks 1190 voor Christus werd het rijk weer door een ramp getroffen. De zogenaamde „Zeevolken" verwoestten de stad voor de tweede maal en ze is daarna nooit weer opgebouwd. Onder deze Zeevolken zijn zeer waarschijnlijk ook de van Kreta afkomstige Filistijnen geweest. Dit was het einde van het Hethietisehe rijk. Op de puinhopen ervan ontstonden een groot aantal kleine staatjes, die omstreeks 700 voor Christus door het machtige Assyrië opgeslokt werden.

Het economische leven van de Hethieten schijnt op een feodaal stelsel berust te hebben, dat is dus het stelsel waarin de vorst aan leenmannen of vazallen grote stukken land in leen gaf. Men had volgens de maatstaven van die tijd een zeer belangrijke metaalindustrie. Het gebied waarover zij heersten was trouwens bijzonder rijk aan metalen.

De Hethieten waren een groot handelsvolk. Ze stonden bekend als leveranciers van ijzer. Ook maakten ze het paard tot een handelsobject. Na 1500 voor Christus kwam het paard bij diverse volkeren in de belangstelling als trekdier voor strijd-en jachtwagens. Er is een belangrijke Hethietisehe tekst bewaard gebleven, daterend van ongeveer 1350 voor Christus, die over paarden handelt. Dit is dus het oudst bekende leerboek over het opfokken van paarden.

Van alle wetten uit de Oudheid waren de Hethietisehe de mildste. Op cle vergrijpen waarop in de Assyrische wetgeving en in die van Hammurabi de doodstraf stond, stond hier slechts een boete. Een mensenleven had bij de Hethieten een veel hogere waarde dan bij de Assyriërs en Babyloniërs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen