Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een liefdesnodiging  es Heeren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een liefdesnodiging es Heeren

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand Mijn stem zal lioren en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen en Ik zal met hem avondmaal houden en hij met Mij". (Openbaring 3 : 20)

Ons rest thans nog het laatste gedeelte van de tekst met elkaar te bezien, n.1. de woorden: „en Ik zal met hem avondmaal houden en hij met Mij".

Wanneer hier over „avondmaal" gesproken wordt ziet dat niet direct op het sacrament, wat Christus Zijn kerk gegeven heeft, maar wordt gedoeld op de gemeenschapsmaaltijden, zoals die in de oude christelijke kerk gehouden werden. Zo komt dus hier de gezegende Middelaar te beloven, dat Hij tot degene, die door genade Zijn stem mag horen en opendoen, zal inkomen om met hem gemeenschap te oefenen. En aan die dis der gemeenschap is Hijzelf niet alleen de Gastheer, maar ook de Spijze, want Zijn vlees is waarlijk spijs en Zijn bloed is waarlijk drank.

De zondaarsziel is van nature leeg en duizend werelden kunnen die leegte niet vervullen.

Daarom, wanneer een mens ontdekt wordt aan die leegte in zijn ziel, leert hij dorsten naar de God des levens, daar hij met de verloren zoon vergaat van honger. Echter, hoe zal die honger en dorst des harten naar God, naar Zijn gunst en gemeenschap, die hij om eigen schuld mist, ooit verzadigd worden? Tussen God en hem ligt immers een berg van schuld, die doet klagen:

'k Ben door Uwe wet te schenden krom van lenden, vol van moeite en verdriet.

Doch nu is Christus' offerande de enige, maar ook de alleen zielsverzadigende spijs en drank, die die schreeuwende honger en dorst der ziel kan bevredigen. Wanneer Gods kind die offerande door het geloof mag omhelzen, zal zijn ziel rust vinden, de gunste Gods smaken en verzadigd w r orden met het vette van Zijn paleis.

„En Ik zal avondmaal met hem houden." Welk een onthaal is Gods Kerk dan aan die gemeenschapsdis bereid. Dan wordt het ingeleefd: „Wij zullen komen en woningen bij hem maken."

Dan mag aangezeten worden aan de dis van Zijn volkomen voldoening en verzoening en gedeeld worden in Zijn weldaden.

Doch die liefde wekt ook tot wederliefde.

Daarom lezen we ook in de tekst: „En hij met Mij". Want clie eeuwige liefde, waarin zulken mogen delen doet hen wederkerig zich geheel aan Hem overgeven, ja verslonden worden in Zijn liefde.

Lezers, wat daalt de Heere in deze tekst, waarover wij nu een aantal keren heben mogen mediteren, laag af. „Zie Ik sta aan de deur en Ik klop".

En nu is het zo waar, dat de wereld ook klopt en toeroept: „Doe mij open".

En wat is het nu droevig, als wij de stemmen der wereld wel horen en voor haar maar al te bereidwillig opendoen, terwijl de nodigende stem des Heeren overschreeuwd wordt door alle stemmen buiten Hem.

Want denk er toch aan, lezers, nu klopt de Heere nog aan de deur van uw hart en nodigt nog: „Doe Mij open". Maar als ge Zijn stem niet opmerkt en het in uw leven nimmer tot waarachtig opendoen komt, dan zult straks gij kloppen. Dan zult ge met de dwaze maagden tevergeefs kloppen op een voor eeuwig gesloten deur. Dan zullen de wijze maagden, die hier hebben leren openen en Zijn stem horen, ingaan in een eeuwigheid van bruiloftslicht, bruiloftszang en bruilofts glorie, en gij zult buiten staan in eeuwige nacht.

Nu klopt de Heere nog, Hij doet dit door Zijn Woord, door de prediking en ook door de meditaties in „Daniël".

Gebiede Hij Zijn zegen er over, opdat zondaren en zondaressen Zijn liefdesnodiging leerden verstaan.

En gij onder de lezers, clie inleeft geen handen te hebben om te tasten, geen voeten om te gaan, die zelf niet kunt opendoen, houdt moed!

Hij zal een naar Hem dorstend volk niet opgeven. Op Zijn tijd, als al onze verwachtingen zijn afgesneden, al ons kunnen afgebroken, al ons eigen werk dood-

gelopen, zal Hij komen om alle grendels te breken en tot uw hart in te komen.

En moogt ge dan hier bij ogenblikken, hetzij standelijk of statelijk, die dierbare gemeenschap ervaren, straks zult ge eeuwig avondmaal mogen houden, eeuwig aanzitten aan de ronde tafel van de bruiloft des Lams.

„Hun blijschap zal dan onbepaald, door 't Licht, dat van Zijn aanzicht straalt, ten hoogsten toppunt stijgen".

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 april 1962

Daniel | 8 Pagina's

Een liefdesnodiging  es Heeren

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 april 1962

Daniel | 8 Pagina's