De Paasgroet

Wij mogen het Paasfeest 1963 beleven. En dan komt de vraag tot ons: Wat betekent het Paasfeest in ons leven? Wij verdedigen zeer terecht tegenover degenen, die de opstanding des Heeren loochenen of vergeestelijken, het heilsfeit van de verrijzenis des Heeren.

Maar welke rol speelt dit in ons leven? Wanneer spreken wij behalve in de Paastijd over de opstanding?

Wat zou er in ons leven veranderen, als de Heere niet was opgestaan?

Maar de Kerk, die bij het Woord lééft, juicht: de Heere is waarlijk opgestaan. Wij kunnen waarlijk Paasfeest vieren, als we iets van die vrede mogen delen, die de Opgestane Christus Zijn discipelen toewenst.

Als de discipelen na een veelbewogen dag bijeen zijn, staat Jezus Zelf plotseling in het midden en dan klinkt Zijn groet: „Vrede zij Ulieden."

Deze groet is maar niet alle< n en wens, maar een zegen voor de discipelen, want als de Heere groet, gaat Hij ook geven, wat de groet inhoudt.

Als de Heere van vrede spreekt en vrede schenkt, is dit een groot wonder.

Immers in het paradijs hebben wij God de oorlog verklaard. Vandaar alle onvrede in de wereld en in ons hart.

Maar o wonder van genade, nu heeft de Vader Zijn Zoon gezonden in deze wereld. En de Zoon is vrijwillig gegaan om de vrede te verwerven. Hij is gehoorzaam geweest tot de dood des kruises.

En niet alleen dat Hij in de weg van Zijn lijden en sterven die vrede verworven heeft, maar als de opgestane Levensvorst deelt Hij die vrede ook mee. Hij spreekt tot Zijn discipelen: „Vrede zij Ulieden."

Lezer, wat is het ons nodig, uit al onze valse vrede wakker geschud te worden, om in ons leven die geheiligde onvrede te leren kennen.

Die onvrede, die onrust, onder de allesbeslissende vraag: „Mijn ziele, doorziet Gij uw lot."

„Hoe zult Gij rechtvaardig verschijnen voor God? " Want indien wij die onrust in ons leven leren kennen, die droefheid naar en om God, komt er plaats voor die vrede, die de opgestane Levensvorst meedeelt.

Vrede is niet afwezigheid van oorlog, maar aanwezigheid van God.

Met die vrede in het hart kan de Kerk des Heeren zingen, zelfs temidden van de moeilijkste omstandigheden: „Wat vree heeft elk, die Uwe wet bemint, zij zullen aan geen hinderpaal zich stoten

De wereld is alleen blij, als de uitwendige omstandigheden gunstig zijn, maar Gods kinderen mogen psalmen zingen, zelfs in de nacht.

Kent U iets van die vrede? De discipelen hebben het ervaren en het is een toetssteen voor ons allen: buiten Jezus geen vrede, geen blijdschap, maar in Hem en uit Hem een zalige vrede en onuitsprekelijke vreugde.

Als wij die vrede niet kennen hebben wij een arme Paasdag, een arme levensdag, en als dit zo blijft, straks een arme sterfdag.

Dan komen wij straks in de eeuwige onvrede. „Vrede zij Ulieden". Dan zal het waarlijk Paasfeest zijn, als we dat woord mogen horen.

Wij hebben nodig een geestelijk oor om dit woord te horen en een oog om de dierbaarheid van Christus te zien.

Wij praten vaak zo veel en luisteren zo slecht. Maar als Gij heden dit woord moogt horen als de groet van de opgestane Levensvorst en als ge de schoonheid van deze Vredevorst moogt zien, dan zult gij gezegende, onvergetelijke Paasdagen hebben.

De discipelen zaten achter gesloten deuren. Maar onverwachts stond Christus in het midden. Voor de opgestane Christus bestaan geen gesloten deuren.

Wat een gedachte, rijk aan troost. Al is de deur van Uw hart hermetisch gesloten, Hij kan die deur openen.

Laat dan dit Paasfeest U geknield vinden voor die grote Levensvorst en smeek Hem, of Hij ook de gesloten deur van Uw hart wil openen, opdat Hij inkome en ook Gij Zijn groet moge horen: „Vrede zij Ulieden."

Dan is het echt Paasfeest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen