Verzekeren.

Een vriend uit Wolf aartsdijk, die al eerder over dit onderwerp geschreven heeft, komt nu in het geweer tegen een briefschrijver uit Meliskerke. De laatste heeft gesteld, dat het afgodische van het verzekeren niet in het verzekeren ligt, doch in de mens, die verkeerd verzekerd is. „Volgens schrijver zouden we er dan nog haast toe kunnen komen, dat er dan Christelijke en onchristelijke verzekeraars zouden zijn, of misschien mensen van goeden wille, die het toch zo wel menen met een ander. Maar toch schrijft hij verder, dat men als verzekerde automatisch niet bezorgd behoefde te zijn. Dus dan zouden we eigenlijk door het verzekeren onze bezorgdheid voor de toekomst kunnen of moeten overwinnen, doch dit is niet naar het Woord Gods. Verder schrijft de lezer uit M. nog aangaande de wens van de apostel Paulus, dat zij die goederen hebben, ze mochten bezitten als niet-bezittende, doch dat dit ons niet ontheft van onze zorg voor hetgeen ons is toebetrouwd. Dit geloof ik ook, doch wanneer we dit werkelijk komen te beleven, geloof ik, dat dit wel het verzekeren voor een onbekende toekomst buitensluit. Want dan wordt het Gods bezit en wij gebruiker. Nu geloof ik wel, dat er een fonds of een verzekering is, die nog wel te rechtvaardigen is, n.1. het zgn. risicofonds in de bouwsector voor vorstverlet. Volgens Gods Woord zullen zomer en winter niet ophouden, dus dit is een vaststaand feit dat de winter komt met al de gevolgen van dien (vorst). Nu geloof ik niet, dat het verkeerd is om de financiële gevolgen hieromtrent als zodanig op te vangen, omdat dit zo ongeveer een vaststaand feit is, waar we als bouwvakarbeider mede van doen krijgen. Doch voorts is bezorgdzijn zonde en het toevlucht nemen tot verzekeren een doorvloeiende zondedaad, " aldus onze vriend uit Wolfaartsdijk.

Een lezer uit Aalburg schrijft:

„Naar aanleiding van de brief uit Gouda in „Daniël" van 24 april j.1. zou ik de volgende opmerkingen willen maken. Na zijn mening over verzekeren te hebben gegeven, komt hij n.1. tot een drietal conclusies.

a. Iemand die tegen verzekeren is, mag dan met geen moderne vervoermiddelen op de weg komen. Is dit niet wat overdreven? Want mag zo iemand dan nog wel een hond of een kat houden? Ja, mag hij zelfs wel kinderen hebben? Want, een een verkeersweg overstekend kind kan in dat verkeer toch ook een ramp veroorzaken.

b. Ilij moet dan van een nietverzekerde geen schadeloosstelling eisen. Ik meende, dat reeds in de Mozaïsche wetten van een plicht tot schadevergoeding gesproken word. (Ex. 21 : 35—36). En waar een plicht tot vergoeden is, bestaat toch m.i. ook een recht om te eisen. e. Hij moet, wanneer hij door een verzekerde wordt aangereden, geen geld accepteren van de verzekering. Hier geloof ik, dat de geachte Gouwenaar van een geval een probleem maakt. Want we zullen veronderstellen: die niet verzekerd is, wordt aangereden door B die het wel is. Indien B de schuldige is, is hij ook aansprakelijk voor de schade en behoeft het voor A, omdat dit bedrag door een verzekering betaald wordt, toch geen beletsel te zijn om dit te accepteren. Ilij heeft zich toch niet verzekerd, maar B."

ft ft ft Een abonnee uit Apeldoorn wil graag reageren op al de reeds geplaatste reakties over het onderwerp „Verzekeren." Het is niet zijn bedoeling om te schrijven dat Zoetermeer er naast is of dat Rotterdam, Hoogeveen enz. enz. gelijk hebben. Hij wil graag iets anders opmerken en vragen. Hier komt het dan: „Uit de meeste ingekomen reakties blijkt duidelijk, dat er een goede kennis aanwezig is, om „verzekeren" te veroordelen. Men kan op uitstekende wijze aan de hand van Gods Woord en met het noemen van een hele reeks teksten betogen, dat verzekeren zonde is. Ik wil daarop verder niet ingaan.

Bij het lezen van al die reakties, hoe interessant ook, komt bij mij steeds de vraag naar voren: „Hoe is nu de praktijk? " Want weten en zeggen hoe het moet is nog steeds iets anders dan het beoefenen daarvan.

Wanneer U eens om U heen kijkt, dan blijkt dat de praktijk zo geheel anders is. Om dit te bewijzen, zal ik u een paar voorbeelden noemen, gevallen waarover U misschien nog nooit hebt nagedacht.

Ik denk aan de mensen, die, louter voor hun genoegen, een auto bezitten, doch geen vrijmoedigheid hebben deze auto te verzekeren (Zondag 10). Ik kan dit best begrijpen, maar wat ik onmogelijk kan begrijpen, is het feit, dat deze mensen rustig met hun auto over de wegen durven rijden, wetende dat zij, wanneer hun iets overkomt, onmogelijk kunnen voldoen aan de financiële verplichtingen. Is het dan geen zonde, wanneer andere mensen het slachtoffer worden van dergelijke principes, of rekent men in deze gevallen ook op hulp van de diaconie? Wanneer dit laatste het geval is, maakt men van de diaconie een W.A. verzekering en betaalt men 's zondags de premie.

Wat denkt U van de kinderbijslag? Voor velen is de kinderbijslag een uitkomst, doch.... het is een verzekering (leest U maar de Algemene Kinderbijslagwet). In geval van ziekte ontvangt men ziekengeld. Wordt men invalide verklaard, wordt er invaliditeitsrente uitgekeerd, doch zowel het één als het ander is een verzekering.

Hebt U wel eens gedacht aan de kosten bij ziekte? Ziekenhuiskosten zijn enorm hoog. Liggelden van dertig gulden per dag en meer zijn geen uitzonderingen.

Denkt U, dat de diaconieën, wanneer er geen ziekenfondsen waren, deze kosten zouden kunnen betalen? Meer nog, zijn wij bereid, om de diaconieën, van de benodigde geldmiddelen te voorzien? Zou iedereen zich wel eens gerealiseerd hebben, hoe groot de persoonlijke bijdrage dan wel zou moeten zijn? Belangrijker is nog de vraag, of ieder gezin wel in staat zou zijn, om deze bijdragen te leveren, want er zijn nog heel veel gezinnen, die maar net rond kunnen komen van hun week-of maandloon.

Wij zijn dan wel in staat om Gods Woord en Zondag 10 handig te hanteren, maar hoevelen van ons zijn er wel lid van de Groene Kruisvereniging, een vereniging voor gezinszorg enz.? Dit is toch ook verzekeren, of moet ik dit rangschikken onder „zorgen"?

Hoevelen rijden er niet in een gehuur-

de auto of bouwen een huis enz. met geld van een bank? In beide gevallen wordt toch ook verzekeringspremie betaald?

Vallen deze zaken allemaal buiten de aangehaalde teksten en buiten Zondag 10?

Ziet U hoe moeilijk en geheel anders de praktijk is?

Bezorgd zijn, zorgen, dit wel en dat niet. Kunt U de grens trekken?

Als ik al die reakties lees ben ik jaloers op de mensen, die deze zaken zo stellig en overtuigd van de hand kunnen wijzen. Voor hen zijn het geen problemen. Gelukkige mensen. Toch moet ik wel eens denken aan de tekst uit Gods Woord, die handelt over de splinter en de balk.

Tenslotte nog dit. Er wordt vaak en zeer terecht gewezen op het hebben van andere goden, maar men kan ook van zijn godsdienst en principes een god maken, een afgod en daarvan zegt God in Zijn Woord: „Doe het getier uwer liederen voor mij weg." (Amos 5)." Aldus dit schrijven uit Apeldoorn.

Ziezo, dat was het dan weer voor deze keer. De schrijvers hartelijk dank. Ik heb nu geen brieven meer over dit onderwerp. Ik stel me voor, in een slotartikel het woord te geven aan onze vriend uit Zoetermeer, die dit onderwerp immers aangesneden heeft en dan de diskussie te sluiten.

Gesprekleider

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen