James Hudson Taylor

James Hudson Taylor

Terug naar Engeland De zendeling te Ning-po zit met zijn handen onder het hoofd aan tafel. Hij heeft zoveel zorgen aan zijn hoofd. Gaat het in de zendingspost niet goed? Daar heeft hij geen klagen over. Bij elke godsdienstoefening verzamelen zich enkele honderden mensen en die luisteren met aandacht. Op de drukkerij gaat het ook niet slecht, maar toch, er kunnen

nadenken stemmen. Wat moet hij doen? Daareven is Dr. Parker bij hem geweest. Wat zag die man er uit! Wat deed hij zenuwachtig! Geen wonder, door zijn vele werk is hij overspannen. En dat niet alleen, maar hij heeft grote verliezen geleden. Het is haast onmogelijk om daar bovenop te komen. In Ning-po is hij de leider van een ziekenhuis met zestig bedden en ook is er een tamelijk uitgebreide apotheek.

Maar neen, Dr. Parker wil alles maar van de hand doen. Hij ziet er geen gat meer in om verder te gaan met zijn drukke werk. Wat zal hij aan zijn vrouw missen! En dan dat lieve kind! Beiden zijn kort achter elkaar overleden. Dat komt Dr. Parker niet meer te boven. Zo denkt hij. Hij heeft geen moed en kracht meer om verder te gaan.

Nu is hij bij Hudson Taylor gekomen. Hij heeft gevraagd of die het ziekenhuis met de apotheek wil overnemen. De prijs wordt genoemd, maar de zendeling weet niet hoe hij aan dat geld moet komen. Met beide handen zou hij het aanbod willen aangrijpen, maar hoe moet het met de betaling?

Parker is weggegaan. Deze week zal de beslissing moeten vallen. En nu zit Hudson Taylor in gedachten verzonken aan tafel. In zijn hart gevoelt hij diep medelijden met de zwaar getroffen man. Als hém dat eens moest overkomen!

Er wordt op de deur geklopt. „Binnen, " zegt de zendeling. De deur gaat open en daar komt de kok. „Meneer Taylor, ik heb de laatste zak rijst opengesneden. Wat moet er nu verder gebeuren? "

De kok zet een gezicht alsof er iets heel ergs is gebeurd. Hij wacht met spanning op het antwoord van de zendeling.

„Ik weet het niet wat er gebeuren moet, " zegt Taylor kalm. „God zal het wel weten hoe het verder moet. Ik weet het niet. De geldmiddelen zijn op." „Moet ik toch evenveel klaarmaken als anders? " vraagt de kok.

„Evenveel, " luidt het korte antwoord. „Alleen God kan uitkomst geven."

De kok gaat weg en de zendeling blijft alleen zitten denken en rekenen, maar er is ook een stil gebed tot God in zijn ziel. De Heere heeft hem uit zoveel moeilijkheden verlost, hij heeft hoop, dat God hem in de toekomst ook nog wel zal helpen.

Diezelfde dag komt er een brief. Zenuwachtig maakt de zendeling de enveloppe open. Een brief en een cheque! Van de onbekende heer Berger.

Nu komen er tranen in de ogen van Hudson Taylor. God had het gebed al verhoord eer het werd opgezonden! De andere dag komen er geldzendingen uit Engeland en de daarop volgende dagen nog!

„Deze week wil ik het antwoord hebben, " had Parker gezegd.

Deze week kréég de dokter het antwoord en dat was: ik neem alles van u over, Dr. Parker.

Niet Taylor had het ziekenhuis gekocht, maar de Heere wilde dat de koop werd gesloten. Het geld was op de juiste tijd aangekomen.

Zulke voorvallen vulden het hart van de zendeling met vreugde en dankbaarheid. God liet hem niet beschaamd staan. Zijn hoop verlevendigde en het verbond hem nauwer aan God, die alles wat in de wereld is het Zijne kan noemen. Het vee op duizend bergen is van Hem.

Het is een jaar later. De krachten van de zendeling zijn afgenomen. Hij heeft nu vijf jaar allerhande werk moeten verzetten. Ingespannen heeft hij gearbeid, hij heeft veel ontberingen geleden en nu is hij oververmoeid. Als hij geen rust neemt zal hij nooit meer goed op krachten komen. Hem wordt aangeraden naar Engeland te reizen. Die reis zal hem goed doen.

De zendeling besluit maar gehoor te geven aan de welgemeende raad. En zo zien wij hem met zijn vrouw en baby aan boord gaan voor de terugreis.

Zou hij China ooit weerzien? Het is

niet te denken. Hij voelt zich erg afgemat en denkt nimmer meer op krachten te zullen komen.

Wat heeft hij eigenlijk in die jaren gedaan? Hij heeft veel gezworven van de ene plaats naar de andere. Hij heeft veel teleurstellingen ondervonden. En wat is het resultaat van die jaren? Ongeveer dertig gedoopten heeft hij achter gelaten. Wat is dat op die bevolking van miljoenen?

Als er iemand op de boot tegen hem had gezegd, dat dit getal op het eind van zijn leven meer dan tachtigduizend zou bedragen, zou hij het niet kunnen geloven. Door hem zouden duizend zendingsposten worden gesticht. Daar was nu nog geen kijk op. Honderden zendelingen zouden gaan werken in dat uitgestrekte land. Een paar duizend chinese onderwijzers zouden overal bezig zijn om de chinese jeugd te onderwijzen. Tot in de verstgelegen provincies zou China door hem voor het evangelie worden geopend. In de volgende vijftig jaar zou de som van 33 miljoen francs tot hem komen. Maar dat alles was nog verborgen in de toekomst. Dat alles zo'11 hoge vlucht zou nemen wist Hudson Taylor niet. Nu was hij mismoedig en het leek of zijn werk gedaan was. Hij ging met de boot naar zijn vaderland. Misschien was het zijn laatste reis wel.

Had hij voorgoed afscheid genomen van de chinezen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen