Naast de kerk

Waarom ?

Wij9 jongeren

Om de mensen van de verschillende secten te kunnen begrijpen (en ze misschien te mogen winnen!), moeten we beginnen met ze niet allemaal over één kam te scheren met de uitspraak dat dit alles „uit den boze" is. Als je nader met hen kennis maakt, ontdek je gróte verschillen. Je ziet veel goeds naast heel veel slechts. Om die mensen te begrijpen moeten we ons eerst afvragen: waaróm behoren ze bij die bepaalde secte. Opvallend is dat alle secten ontstaan zijn uit de kerken: ze misten wat in de kerk. Op de achtergrond staan vaak de klachten over verschraling van het geestelijke leven. Is er nog wel geloofsblijdschap? Waar is de naastenliefde gebleven? Waar is er een verlangend uitzien naar Jezus' terugkomst? Zo zie je dat de secten wijzen op een gebrek aan geloof, aan hoop en aan liefde in de kerk. Op grond hiervan heeft een theoloog een indeling gemaakt. Er zijn secten die in de kerk vooral een tekort aan geloof zien: b.v. de Pinksterbeweging en de Vergadering van Gelovigen. Andere missen meer de hoop, de toekomstverwachting, in de kerk: b.v. de Zevende-Dags Adventisten en de Jehova's getuigen. En dan zijn er groepen die allereerst een gebrek aan liefde voelen: de Vrije Evangelischen, de Hernhutters en het Leger des Heils.

Nu begrijpen we misschien ook metéén waarom sommige secten een aantrekkingskracht hebben op kerkmensen, en niet alleen op hen die uit oppervlakkighervormd milieu komen, maar ook uit strcng-Calvinistische kerken, ja zelfs uit onze kringen. Ook zij missen wat in hun kerkgenootschap en kijken naar secten waar het zo anders is. Iloe nodig is het dat we ons gaan afvragen: zijn deze klachten gegrond? Kunnen we er iets tegen doen? Hoe moeten we zulke mensen opvangen en benaderen?

Eerst willen we de grote verschillen die er bestaan tussen de éne secte en de andere, duidelijk aantonen aan de hand van twee voorbeelden: een secte waarin we veel goeds waarderen naast een andere die helemaal op een dwaalspoor is. Over de keuze konden we het samen niet zo gauw eens worden. Het Leger des Heils en de Mormonen? Of moeten we de Pinksterbeweging hier ter sprake brengen, die in onze tijd juist zovelcn trekt? Tenslotte hebben we besloten om er twee te kiezen die nóg typerender zijn, namelijk aan de éne kant de Jehova's getuigen en aan de andere kant de Vergadering van Gelovigen. We zullen ze niet uitgebreid behandelen. Je kunt hierover immers zoveel lezen! Het gaat alleen om enkele karaktertrekken.

De Jehova's getuigen.

We hebben de Jehova's getuigen genomen als een voorbeeld van een door en door onbijbelse secte, waarin we niets kunnen ontdekken wat onze eerbied afdwingt. De stichter, Russell, was iemand die presbyteriaans (dus gereformeerd) opgevoed was maar daarmee gebroken had. Hij kon niet geloven dat er een hel was. De secte, die zich later genoemd heeft naar Jesaja 43 : 10 — Gijlieden zijt Mijn getuigen, spreekt de HEERE (— Jehova), — beschouwt zich als de enige ware kerk en staat heel vijandig tegenover de bestaande kerken. Men gelooft dat het verval in de eerste Christelijke Kerk al heel gauw is gekomen. Nu vinden wij dat ook! Maar in het concilie van Nicea in het jaar 325 zien wij toch de leiding van de Heilige

Geest, terwijl zij het als een kras voorbeeld van diep verval beschouwen dat de kerk, nog wel door de Romeinse keizer samengeroepen, hier de leer van Gods Drie-eenheid onder woorden bracht! De Jehova's-getuigen geloven zo consequent dat er maar één God is — Hij Die Zich in het Oude Testament als Jehova heeft geopenbaard —, dat ze het niet kunnen begrijpen dat de mens Jezus tegelijk óók God was en is, evengoed als Zijn Vader. En dat ook de Heilige Geest God is, geloven ze nog veel minder. Hij is niet eens een persoon, volgens hen, maar enkel een kracht.

Wij hebben eens een felle discussie gehad met een paar Getuigen die aan de deur kwamen. Wij wezen hen op Johannes 1 : 1: n den beginne was het Woord (dus Christus), en het Woord was (niet alleen) bij God, maar het Woord was (ook Zelf) Gód. Zij verdraaien die tekst. Jammer genoeg konden we een nog duidelijker bijbelwoord op dat moment niet vinden. Het was Romeinen 9 : 5, waar staat dat Christus uit de Israëlieten voortkomt zoveel het vléés aangaat, dus als méns, maar dat Hij is: ód boven allen te prijzen in eeuwigheid! Achteraf dachten we ook nog aan Thomas, die eerst maar niet kón geloven dat de Heere Jezus uit de dood was opgestaan, maar toen hij Hem zelf ontmoette riep hij uit: Mijn Heere en.... mijn Gód!"

Als je hen dit hebt horen bestrijden vergaat je de lust om je in hun verdere dwalingen te verdiepen. Met al hun Bijbelstudie, hun ijver en hun moed, stellen ze zichzelf — erg genoeg — buiten het heil. Hun ijver kunnen we niet bewonderen omdat die in dienst staat juist van dat onheilige systeem dat nog veel verder afstaat van de Bijbel als dat van de Roomse Kerk.

Vergadering der gelovigen.

En dan nu de Vergadering der Gelovigen!

Wat zijn we hier in een andere sfeer!

Meer dan eens hebben wij met een z.g. „Darbist" gesproken. En dan blijkt hoe door en door Bijbels deze mensen willen zijn. Want zij belijden de hoofdwaarheden van de Bijbel en na alle ernstige dwalingen van de Jehova's getuigen is het een verademing als je die leest. Zij geloven van harte in God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Als het middelpunt van het Evangelie wordt de verzoening door het kruis gezien. Ook kun je lezen dat ze geloven aan de roeping, rechtvaardiging en verheerlijking van de uitverkorenen. En terwijl de Jehova's getuigen zichzelf als de enige ware kerk beschouwen en te keer gaan tegen de „andere" kerken, zei onlangs een neef van ons, die bij de Vergadering hoort, dat Gods kinderen in alle kerken zijn.

Oorspronkelijk zijn de „Darbisten" een afscheiding van de kerk van Engeland. Darby was hier eerst zelf predikant, maar na zijn bekering merkte hij hoe vervallen de Anglicaanse Kerk wel was. Tot zijn ontzetting zag hij dat deze kerk meer „het volk van Engeland dan het volk van God bevatte." Zoals bij het optreden van de Hervormers bleken ook nu overal mensen te zijn die ongeveer zo dachten als hij. Naast de kerk gingen ze in kleine groepen vergaderen. Van bisschoppen wilden ze niets meer weten. Van belijdenisgeschriften evenmin. Uit reactie geloven de Darbisten nu dat in het Nieuwe Testament geen enkel ambt voorgeschreven is. In hun samenkomsten mag ieder die van de II. Geest daartoe de gave heeft gekregen, het woord uitleggen en voorgaan in gebed. Elke zondag komen ze samen om het brood te breken en daarbij mogen geen ongelovigen zijn, maar alleen ware kinderen van God. Maar ze zijn blij als een zondaar zich bekeert en na een onderzoek kan worden toegelaten. Hier hebben we een secte die veel lijkt op een afgescheiden kerk. In de hoofdzaken komt hun leer overeen met het Woord van God. Toch blijft het in onze

ogen echt een secte. Tegenover het verval van de kerk (van Engeland) willen ze een zuivere gemeenschap zijn, zonder kaf onder het koren. En dat is te hoog gegrepen. De Ileere Jezus heeft dat eens met een beeld duidelijk willen maken. Een boer zaaide goed zaad op zijn akker, maar 's nachts kwam zijn vijand midden tussen de tarwe onkruid strooien. De knechten vroegen, toen alles opkwam, of zij moesten gaan wieden. Maar de heer zei: Nee! Pas bij de oogst moet het onkruid van de tarwe gescheiden worden. Want nu zouden jullie misschien de tarwe erbij uittrekken. — Dus vóórdat Christus de wereld zal oordelen mogen de mensen niet een vergadering van enkel gelovigen proberen te maken. Misschien zien ze de echte gelovigen die zich tussen de „onbekeerden" bevinden over het hoofd! Misschien sluiten ze uit wie er toch in horen!

Ook om een andere reden vormen de „Darbisten" typisch een secte. Zij willen trouwens ook zelf geen kerk zijn. Ze hebben, zoals gezegd, geen ouderlingen en diakenen, en geen predikanten (en dus ook geen synoden e.d.) Wij geloven echter niet dat het ambt van ouderling alleen in het N.T. gold, maar dat de Ileere nog juist door dit ambt (want een predikant is een ouderling die „in het woord arbeidt") ons de weg ter zaligheid wil leren.

C. & A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen