In Sauls wapenrusting?

In Sauls wapen Eeuwen geleden waren er mensen, die verzochten bij hun dood begraven te worden in de pij van een monnik. Hoe dwaas !

Maar hoeveel mensen lopen heden, tijdens hun leven, al in een costuum, dat hun niet past en niet bij hen behoort.

Wij bedoelen dan natuurlijk het geestelijk gewaad.

Op bevel van zijn vader gaat David naar zijn broeders in het leger.

Hij hoort, wat er gaande is met Goliath en zijn besluit staat vast.

en zijn besluit staat vast. Eerst informeert hij bij deze en gene, wat z'n broer Eliab hem kwalijk neemt. David vraagt eenvoudig: wat heb ik voor kwaad gedaan?

voor kwaad gedaan? ïs er geen oorzaak? Goliath heeft de slagorden van de levende God gehoond. Dat mag David niet dulden. Hij móet de strijd met Goliath aanbinden.

Hij heeft echter niet alleen van Eliab, maar ook van Saul last.

Tenslotte geeft Saul toe. Hij geeft David een zegewens mee: „De Ileere zij met U!"

Maar intussen blijkt, dat Saul z'n eigen zegewens niet al te best vertrouwt. Want hij gaat David kleden met zijn eigen wapenrusting.

Hij zet David zijn eigen koperen helm op en hij trok hem zijn eigen pantser aan. Saul maakt van de eenvoudige herdersjongen dus een ijzeren soldaat.

usting ? a s™. Goliath is immers een krijgsman en daarom wil Saul ook van David een krijgsman maken.

Een soort namaak-Goliath dus. Helm tegenover helm. Pantser tegenover pantser.

Sanl maakt zo van David een aangeklede pop.

David probeert in de wapenrusting van Saul te lopen. Hij laat zich geduldig aankleden en probeert flink te lopen.

Maar het gaat niet. David kan niet lopen in Sauls wapenrusting. Hij kan niet strijden in wat Saul hem geeft of leent. Dat kunnen ook wij niet. Wij kunnen niet lopen in andermans wapenrusting. Wij kunnen het niet doen met wat aangeleerde begrippen of wat overgenomen tradities of wat nageprate meningen van anderen.

Wij kunnen niet lopen in andermans wapenrusting. Het is zo nodig, dat wij een eigen overtuiging krijgen, een eigen wapenrusting. Gegrond op het Woord van God.

Daarom zijn onze verenigingen ook zo onmisbaar om door onderzoek en studie een eigen overtuiging te verkrijgen.

Wij kunnen de mooiste costuums uitdenken en met onze blikken sabeltjes lopen, waarmee wij ons zo vreselijk gewichtig maken.

Maar de vraag is altijd weer: heeft God mij de strijd geleerd?

Zo ja, dan stellen wij niet harnas tegen harnas en maken ons ook niet ongerust, wanneer de wereld ons met bewapeningsmiddelen vóór is.

Daarom moet het onze bede zijn, dat de Heere ons de goede strijd lere strijden en ons beklede met de ware wapenrusting uit Efeze 6.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen