Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Trouwen op „huwelijkse  voorwaarden".

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Trouwen op „huwelijkse voorwaarden".

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

KONDKIJK

Een van de vragen, die nogal eens op onze verenigingen gesteld worden, is: „mag men, vanuit Schriftuurlijk standpunt bezien, een huwelijk sluiten op z.g. „huwelijkse voorwaarden? " Uw rondkijker kreeg daar onlangs een brief over en al is mogelijk deze vraag in „Daniël" al eens meer te berde gebracht, ziet hij zich genoodzaakt hier toch even op in te gaan en er een antwoord op te geven.

Dit antwoord kan eigenlijk kort en bondig zijn: et ligt in de lijn van de Heilige Schrift dat het huwelijk in algehele gemeenschap van goederen wordt gesloten. De Bijbel leert ons, dat door het huwelijk twee mensen één worden, „en zij zullen tot één vlees zijn", Genesis 2 : 24. Die twee hebben in liefdevolle overgave alles samen, óók het stoffelijk bezit.

Huwelijken worden in de hemel gesloten zegt men wel eens; het huwelijksformulier omschrijft dit ook, als er staat, dat God de Heere Adam zijn huisvrouw zelf toegebracht en gegeven heeft en daarmee betuigt, dat Hij nog heden ten dage aan een iegelijk zijn huisvrouw als met Zijn Hand toebrengt.

Als nu de gehuwden elkaar echt als uit de Hand Gods ontvangen, zou er dan een separatie getrokken moeten worden ten opzichte van eikaars bezit? Dat zou toch niet juist zijn.

In onze wetgeving is voor gehuwden algehele gemeenschap van goederen regel, „huwelijkse voorwaarden" uitzondering. Laten we aannemen dat een meisje zeer kapitaalkrachtig is en de man van haar keuze voor het feit zet, ik trouw wel met je, maar het bezit blijft aan mijn kant! Als uw waarnemer voor het geval stond zou hij zeggen: wij hebben alles samen, of we hebben niets! Straks woon ik dan in jouw huis, mag ik meerijden in jouw auto, kortom leven bij de gratie van jouw geld. We krijgen twee belastingpapieren, één voor jou van je bezit en een voor mij, wat ik met mijn handen verdien. U voelt wel, dan zit er toch iets scheef!

Met die huwelijkse voorwaarden wordt er eigenlijk niet voldaan aan hetgeen in hetzelfde huwelijksformulier ons wordt vooi'gelegd n.1. dat God de Heere de huwelijke staat heeft ingesteld „opdat man en vrouw door oprechte liefde verbonden, elkaar trouw helpen en bijstaan in alle dingen, die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren". In alle dingen, — dus niet....

het geld blijft aan één kant! Voor de man, die door de Heere gesteld is als het hoofd der vrouw, zou dit toch indruisen tegen Gods eigen bevel.

Nu wil ik er aan toevoegen dat er toch wel omstandigheden kunnen zijn, dat een huwelijk op huwelijkse voorwaarden wordt gesloten, b.v. door oudere mensen, een weduwe met een weduwnaar, waar wederzijdse kinderen zijn. Dan mag men zo'n huwelijk niet direct veroordelen als onchristelijk. Huwen in algehele gemeenschap van goederen blijft echter het Bijbelse standpunt.

Voorbereidingstijd.

Het is goed dat twee mensen die een huwelijk wensen aan te gaan een verlovingstijd hebben om elkaar te leren kennen en zich tot deze gewichtige stap voorbereiden. Er kunnen zich allerlei vragen voordoen, niet alleen van materiële aard, maar ook van geestelijke, soms diepgaande verschillen van inzicht enzovoort. Er is tijd voor nodig om dit in het reine te brengen, tijd, om elkaar te leren kennen. Men doet de stap voor zijn leven; het moet niet zo zijn: wij houden van elkaar, de rest komt later allemaal wel. Dat „later" brengt dan vaak de grootste moeilijkheden. Hoe nodig is het, dat verloofden zich op het huwelijk biddend voorbereiden.

Ik citeer maar weer uit het huwelijksformulier — de opsteller was een ervaren man in huwelijkszaken — waarin ik lees, dat de getrouwden vanwege de zonde gemeenlijk velerlei kruis en tegenspoed overkomt. Ja, dan moet de Heere er toch van af weten. Ik herinner mij een huwelijksbevestiging te hebben meegemaakt die door (wijlen) ds. Fraanje geleid werd. In zijn toespraak zei hij tot het bruidspaar: „Weet God er nu van dat je getrouwd bent? Als je straks moeilijkheden hebt en je neemt je toevlucht naar Boven, zou de Heere kunnen zeggen: „Zó, ben je getrouwd? Dat wist ik niet!"

Dat was raak en waar gezegd. Het hoeft niet altijd, dat er grote zwarigheden in het huwelijk voorkomen, in het formulier lezen we „gemeenlijk", een ouderwetse uitdrukking voor gewoonlijk, meestal. Wat is het dan groot dat wij een Toevlucht hebben. Dan mogen de gehuwden in hunne harten verzekerd zijn van de gewisse hulpe Gods in hun kruis en leven in het vertrouwen, dat Hij hun Zijn bijstand altijd wil bewijzen, ook wanneer men zulks allerminst verwacht.

Rondkijker.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 november 1965

Daniel | 17 Pagina's

Trouwen op „huwelijkse  voorwaarden

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 november 1965

Daniel | 17 Pagina's