Lankmoedigheid

De grootheid van de lankmoedigheid Gods is niet te peilen. Ze wordt genoemd één van de mededeelbare eigenschappen Gods, omdat, zoals Hellenbroek het omschrijft, er enige verre gelijkheid van dezelve is in de schepselen, hoewel ze ook, zoals ze in God zijn, oneindig en onmededeelbaar zijn. Zo hebben we het vroeger en nu altijd op de catechisatie geleerd. Een mens kan dus ook lankmoedig zijn. liet wil dus zeggen veel te kunnen verdragen en geduld te kunnen beoefenen betreffende onze naasten. En toch is onze lankmoedigheid maar zeer begrensd of wordt vaak bepaald door bijbedoelingen. Ons eigenbelang en ons eigen Ik zit overal tussen, hoe lankmoedig we ook voor een buitenstaander kunnen schijnen. Toch is dus lankmoedigheid mogelijk, maar deze staat naar haar aard en naar haar grootte in geen vergelijking met de lankmoedigheid Gods. God betoont Zijn lankmoedigheid zowel aan de verworpenen als aan Zijn uitverkorenen. God is traag tot toorn jegens de goddelozen. Hij draagt hen zo lang het Hem behaagt. Sinds onze bondsbreuk in Adam ligt de aarde onder de vloek Gods. Van de aardbewoners schrijft Paulus aan de Romeinen: „Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden, er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot één toe." Wij, U en ik, alle mensen zijn van die goddelozen. En als wij ons leven zo in het licht van Gods Woord zien, als Gods Geest ons laat zien, wie wij zijn tegenover een heilig en rechtvaardig God, dan krijgt deze lankmoedigheid Gods haar diepe betekenis. Dan krijgt het inhoud. God bemoeit zich dag aan dag met ons. Geeft ons van ogenblik tot ogenblik het leven en het onderhoud daarvan. Geeft ons nog te genieten ten dage des voorspoeds. De zon doet Hij opgaan over bozen en goeden, de regen geeft Hij aan rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Bemoeien wij ons dan wel eens echt met God? Ja, wij bidden en lezen, onderzoeken Gods Woord, gaan trouw naar de kerk en de catechisatie. En toch moet gezegd: „Er is niemand, die God zoekt." Hoe groot is dan Zijn lankmoedigheid. Want dan zoekt Hij nog. Iiij is gekomen om te zoeken en zalig te maken hetgeen verloren was.

De Heere is zo traag tot toorn en daar-

om is de genadetijd, waarin wij leven van onschatbare betekenis. Ook na de bekering van mensen, draagt God die mensen in Zijn lankmoedigheid en stelt Hij hun kastijdingen uit, die zij zich waardig maken en zingt de dichter ervan: Hij straft ons, maar naar onze zonden niet. Die lankmoedigheid Gods wordt een steeds groter wonder. Daarom zegt Paulus hier in bovengenoemde tekst, dat hij, zich de voornaamste deizondaren wetende, God Zijn lankmoedigheid betoonde tot een voorbeeld dergenen, die in Hem geloven zullen ten eeuwigen leven. Of om het eens anders te zeggen: „De lankmoedigheid Gods is zo groot, dat niemand, hoe groot zijn zonden ook zijn, ja al heeft hij zich nog nooit met God bemoeit, behoeft te wantrouwen aan de grote genade Gods, die in Christus is geopenbaard." Maar dit maakt dan onze verantwoordelijkheid des te groter. De grote lankmoedigheid Gods doet niets af aan Zijn rechtvaardigheid. De uitgestelde straf wordt bij verharding onder Zijn grote lankmoedigheid des te groter. Daarom verhardt u niet, maar laat u leiden.. .. Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid. Vriendelijk nodigt en bidt Hij de zondaar door Zijn woord: Laat U met God verzoenen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen