Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Eén dag in Uw huis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Eén dag in Uw huis

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij, jongeren

Eén ctag in Jongeren in gesprek

„Zou cle jeugd in de kerk veel aan de prediking hebben? "

Over die vraag hebben wij op één van onze zomerkampen met elkaar gesproken. In al onze kampen van onze gemeenten komt dit jaar namelijk het onderwerp „genade-middelen" aan de orde. Na een fijne vakantiedag hebben we 's avonds vooral bij de prediking stilgestaan. Ook in onze serie in „Daniël" over de eredienst zijn we juist aan de prediking toe. Als vanzelf gingen onze gedachten terug naar die discussie op ons kamp. Daar hebben de meisjes en jongens van ongeveer 17 jaar hun mening gegeven. „Zou de jeugd in de kerk veel aan de prediking hebben? " Uit het antwoord van velen bleek een ontstellende werkelijkheid: de preek gaat volkomen over de hoofden heen. Hoe dat komt? Eén jongere zei: het is ook belangrijk hoe je luistert. En inderdaad, als je vragen hebt en bidt of je in de kerk een antwoord mag krijgen, dan luister je wel. Als er behoefte is aan Gods Woord, als er gebed is voor de predikant, dan mogen we ook zegen verwachten van de prediking.

Maar als die behoefte er nog niet is? Dan moet de prediking de jongeren opzoeken in hun eigen leefwereld. Vele jongeren vonden de preek vaak onbegrijpelijk. De woordkeus en de gedachtengang bleek heel ver van hen af te staan. Zelfs Bijbelse woorden als „ootmoedig" of Gods „lankmoedigheid" zijn vaak niet zonder meer duidelijk. Verder voelen ze het verband tussen de preek en hun gewone leven vaak niet. Eén van onze predikanten had gesproken naar aanleiding van de ramp in Tricht. Toen hadden ze geluisterd; als cle preek actueel is, zijn ze er best met hun aanUw huis dacht bij! Ook als de dominee Iaat merken dat hij zelf jong geweest is, voelen cle jongeren zich door hem aangesproken. Doet een predikant op een zomerkamp echt mee, clan vinden de jongeren dat geweldig. Dan heeft zijn woord ook veel meer gezag. De jongeren hebben ook vaak het gevoel dat de preek alleen aan een bepaalde groep in de kerk gericht is. En ook als de oproep tot bekering doorklinkt, wordt het voor hun besef vaak niet duidelijk gemaakt hóe dat moet. En toen het over leesdienst ging ontstond er in cle zaal ineens een druk geroezemoes. Uit deze reactie was de nood van het predikanten-tekort voelbaar. We hebben geprobeerd om op al deze dingen in te gaan.

Is een aparte jeugd-dienst geen oplossing? vroeg iemand. Maar volgens anderen hoort de jeugd juist bij de gemeente. In een gezin eten de kinderen toch ook niet apart. De gemeente is ook een gezin, of beter: een volk. En wat is een volk zonder jeugd? Maar dan moet er in de kerk ook aan de jonge mensen gedacht worden. En gelukkig gebeurt dat ook wel. Op cle laatste Bondsdag is in cle kerkdienst duidelijk geworden dat het Pinksterfeest speciaal voor cle jeugd beloften inhield. Denk aan de profetie van Joël. Overigens moeten we van het verschil tussen jong en oud geen felle tegenstelling gaan maken. Ook Joël noemt oud en jong in één adem. De gemeente is — nog eens: net als het gezin — een geheel. In cle kerk worden ook cle mannen en de vrouwen niet apart aangesproken, al voelen ook zij cle dingen vaak echt wel anders aan. Het gaat er vóór alles om dat de gemeente als geheel op een begrijpelijke, eenvoudige, indringende wijze het Woord van God

hoort. En als wij voor Gods Aangezicht komen vervaagt het verschil van jong en oud, van man en vrouw, cn dan blijkt te meer onze overeenkomst als zondaren. „Want zij hebben allen gezondigd cn derven de heerlijkheid Gods en worden om niet gerechtvaardigd uit Zijn genade door de verlossing die in Christus Jezus is."

Een onvergetelijke preek

Deze boodschap kan ook jonge mensen raken. We denken aan Spurgeon. Als jongen van 15 ging Charles Spurgeon op een zondagmorgen naar de kerk. liet sneeuwde zo erg dat hij maar een kerkje dichtbij huis binnenstapte. Een dominee was er niet. Een onontwikkelde ouderling hield de preek. De tekst was: „Wendt u naar Mij toe en wordt behouden". De preek wees heen naar de gekruisigde Christus. Ineens zag de ouderling de jongen zitten. Wat zag die er ongelukkig uit. En inderdaad, Charles Spurgeon, hoe jong ook, ging gebukt onder de last van zijn zonden en zag geen uitkomst. Toen zei de voorganger van de preekstoel: „Jongeman, je ziet er ongelukkig uit. En je zult altijd ongelukkig blijven, ongelukkig in het leven en ongelukkig in de dood, als je niet gehoorzaamt aan het gebod in mijn tekst. Maar als ge er thans, in ditzelfde ogenblik, aan gehoorzaamt, dan zult ge behouden worden." En toen hief de man zijn handen op en riep met een luide stem: „Jongeling, zie op Jezus Christus. Zie! Zie! Zie! Ge hebt niets anders te doen dan te zien en te leven". En dat opende Spurgeon de ogen voor het Lam Gods. Later schrijft Spurgeon daarover: „De klok der genade sloeg in de Hemel het uur en de minuut van mijn bevrijding".

Dat is een onvergetelijke preek geweest. Hopelijk kent ieder van ons van die onvergetelijke preken. De dominee hoeft je niet apart toe te spreken zoals bij Spurgeon, één zin uit de preek kan je aangrijpen, vooral als de prediking een indringende oproep doet. De Ileere Jezus zei in zijn prediking tegen de schare ook niet enkel: de poort is eng. Hij zei: gaal in door de enge poort. En Hij prees dc smalle weg aan die immers naar het eeuwige leven leidt. Laat niemand nu denken dat het bij hem of haar weer precies zo moet als bij Spurgeon. Spurgeon zegt in dit verband zelf: „Niet iedereen kan zich de dag en de ure zijner verlossing herinneren". De II. Geest kan ons ook vernieuwen door het gedurige onderwijs uit het Woord. We zingen toch dat God door onderwijzing hen die dwalen zal brengen in het rechte spoor.

Door onderwijzing

Door onderwijzing. Dat doet ons denken aan de Catechismus. Dat woord betekent immers ook onderwijzing. En weet je dat de Catechismus-preek oorspronkelijk voor de jeugd bestemd was? De vraag-en-antwoord vorm wijst daar nog op. IIet zou dus goed-reformatorisch zijn als in de middagdienst speciaal aan dc jeugd gedacht werd. Onderwijzing, dat is geen dor leersysteem, maar levende verkondiging, waardoor in het bijzonder de jeugd het nieuwe leven kan ontvangen. Achterin je psalmboekje vind je ook een gebed voor de jeugd. Een gebed na de catechismuspreek dat je eens rustig moet lezen. Het begint zó:

„O genadige, barmhartige God en Vader, wij danken U dat het U beliefd heeft een verbond der genade op te richten met de gelovigen en hun zaad, hetwelk Gij niet alleen verzegeld hebt door de heilige Doop, maar nog dagelijks bewijst, als Gij Uw lof volmaakt uit de mond van hun kinderen —; Wij bidden U, vermeerder in hen Uw genade, dat zij in Christus, Uw Zoon, altijd toenemen

Je moet dit gebed zelf maar eens opzoeken en uitlezen. Wat kan het ons be-

moedigen om te lezen dat de gemeente des Heeren zó voor de jeugd pleit bij God.

Er zou nog veel meer over de prediking en de jeugd te zeggen zijn. Maar wij hopen ook bij dit onderwerp op een gesprek. Onze brieven zijn bijna op. Vragen over de prediking zijn hartelijk welkom.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 juli 1967

Daniel | 15 Pagina's

Eén dag in Uw huis

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 juli 1967

Daniel | 15 Pagina's